لطفا خودتان را معرفی نمایید؟
من سیغیل روکبوش هستم،
۴۶
ساله و استاد دانشگاه لیل. من در آزمایشگاه لیزر و در گروه دینامیک نانوسکوپی و کمومتریکس مشغول پژوهش هستم. این آزمایشگاه (LASER) یک واحد مشترک بین شورای پژهشی ملی فرانسه و دانشگاه لیل میباشد. من یکی از ادیتورهای Journal of Chemometrics و Analytica Chimica Acta میباشم. تمام پژوهش های من در حوزه ی کمومتریکس در راستای آنالیز داده های ابرطیفی وابسته به زمان میباشد و اخیرا کارهایی در زمینه ی آنالیز تصویرهای میکروسکوپ فلورسانس از تک مولکول ها را انجام داده ایم.
من از سال
۲۰۰۸
استاد تمام دانشگاه لیل و از سال
۲۰۱۳
رییس انجمن کمومتریکس فرانسه تحت نظر انجمن آمار فرانسه میباشم. من در سال
۱۹۹۷
از دکترای خودم در رشته ی شیمی فیزیک دفاع کرده ام. کار پژوهشی من در راستای توسعه ی دستگاه اسپکترومتر مادون قرمز قابل حمل برای آنالیز شیمیایی در صنعت غذا بود. پس از آن دو سال در شرکت Horiba Jobin-Yvon در پاریس تحقیقاتی در زمینه ی کمومتریکس انجام داده ام و نهایتا در سال
۲۰۰۰
استاد دانشگاه لیل شدم. در حال حاضر در زمینه ی توسعه و ومعرفی روشهای جدید کمومتریکس به هدف آنالیز و تفسیر داده ی مختلف به ویژه در زمینه ی داده های ابرطیفی مشغول فعالیت هستم.
رمز موفقیت از نظر شما؟
سخت هست که بگویم ولی به نظر من تلاش زیاد و خوش شانسی دو عامل خیلی مهم در موفقیت هستند. همکاری با افراد مناسب و یاد گرفتن در موقعیت های متفاوت نیز در موفقیت موثر هستند.
سخت کار کردن! سابمیت مقالات در ژورنال های خوب، همکاری با سایر پژوهشگرها و حتی در زمینه های کاری متفاوت و روشنفکر بودن!
مهمترین عاملی که در موفقیت شما نقش داشته؟
اینکه در یک مکان مناسب و زمان مناسب افراد مناسبی را ملاقات کرده ام! من آدم خوش شانسی بودم و آدم بسیار مناسبی را ملاقات کرده ام!
من بسیار به آمار، machine learning و شیمی فیزیک علاقه مند هستم.
آیا دانشگاه نقش موثری در موفقیت اعضای دانشگاه دارد؟
به نظر میاد که مهم باشه ولی زمانی که شما کمومتریکس کار کنید شما در هر جایی میتونید موفق باشید چون به تنها چیزی که احتیاج دارین یه کامپیوتر و داده های شیمیایی خوب هست!
نحوه ی تعلق گرنت در دانشگاه شما چگونه است؟
سی درصد بودجه ی ما، بودجه ی عادی است و به همه تعلق میگیرد و برای گرفتن مابقی گرنت باید با گروه های دیگر رقابت کنیم.
ما تقریبا هیچ گرنتی از طرف دانشگاه نداریم. در فرانسه گرنت در سطح ملی بدست میاید.
نحوه ی پرداخت پاداش برای مقالات به چاپ رسیده در دانشگاه شما چطور است؟
تعداد مقالات جمع شده و تقسیم برا تعداد اعضای گروه میشود البته با در نظر گرفتن مجموع وظیفه ی پژوهشی اعضا. عامل تاثیر ژورنال نیز در نظر گرفته میشود.
به مقالات پولی در فرانسه پرداخت نمیشود. در مجموع تعداد مقالات و کیفیت ژورنال در نظر گرفته میشود.
چقدر در مورد شیمی و شیمی دان های ایرانی شناخت دارید؟
حمید عبداللهی و هادی پرستار را مدتی قبل در سمینار کمومتریکس دیده بودم.
قبل از این که به ایران بیایم، حمید عبداللهی، هادی پرستار و محسن کمپانی زارع را میشناختم ولی الان افراد بسیاری را میشناسم.
چه دانشگاه هایی را در ایران میشناسید؟
در این سفر با دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان و شریف تهران آشنا شدم. همچنین محققین و دانشجویان باهوش و سخت کوشی را در ایران ملاقات کردم.
مرکز تحصیلات تکمیلی زنجان و دانشگاه شریف.
نظرتان درمورد کمومتریکس ایران چیست؟
کمومتریکیسن های ایرانی مهارت های بسیار خوبی به ویژه در زمینه ی کارهای تئوری دارند. به نظر من بسیار مهم هست چون ما نیاز داریم که در مورد الگوریتم روش ها بیشتر بدانیم.
نظرتان را در مورد کارگاه کمومتریکس زنجان بیان کرده و نظرات و پیشنهاداتان را با ما در میان بگذارید؟
من در این دو روز در زنجان واقعا لذت بردم. اینکه در زمان ارائه در هر لحظه امکان متوقف کردن سخنران ها جهت پرسیدن سوال وجود داشت مرا بسیار شگفت زده کرد. این کار باعث پویا شدن و قابل فهم تر شدن ارائه ها میشد. من از عدم وجود ارائه به شکل پوستر یا فلش تاک متعجب شدم چون این کار باعث مشارکت بیشتر دانشجویان نیز میشود.
همه چیز خوب بود.
نظرتان در مورد مخاطبین کارگاه؟
بسیار متمرکز و خوب و البته با سوالات فراوان!
بسیار با انگیزه و مشتاق!
ایران را چگونه دیدید؟
تقریبا غیرممکن هست که احساساتم را در چند کلمه بیان کنم ولی در تمام لحظات احساس راحتی داشتم و قطعا دوباره به ایران باز خواهم گشت.
کشوری بسیار خوب با مردمانی عالی و من بدون شک دوباره به ایران باز خواهم گشت.
مصاحبه کننده: خانم دکتر مهدیه غفاری ، فارغ التحصیل دکترای دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان
دبیرخانه انجمن شیمی ایران کمال تقدیر و تشکر را از خانم دکتر غفاری به عمل می آورد. همکاری صادقانه حضرتعالی را می ستاییم.