نوجوانانی که در اوقات فراغت تحت نظارت والدین ویا همراه با آنان به فعالیت های سازنده می پردازند کمتر به سمت مصرف مواد گرایش پیدا می کنند.
مدیر سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی مشهد به مناسبت هفته مبارزه با مواد مخدر که دوم الی هشتم تیر ماه در حال برگزاری است، توضیحاتی را در خصوص اوقات فراغت نوجوانان و نقش آن در پیشگیری از تمایل به سمت مواد مخدر ارائه نموده است.
به گزارش وب دا، تفریحات و شادیهای زیادی در فضای زندگی ما وجود دارد که به دلیل ساده و آسان بودنشان همیشه و همه جا در دسترسند .نام علمی این نوع تفریحات اوقات خوش یا زمانهای مفید است که در آن والدین زمانی را با فرزندشان یک فعالیت لذت بخش و مشترک را می گذرانند .این برنامهها میتوانند تاثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی نوجوانان و رفتارهای مثبت اجتماعی مانند فعالیتهای داوطلبانه در بزرگسالی آنان داشته باشند. همین موضوع آنها را برای رابطه مثبت با شما نیز آمادهتر میکند.
از حاضرین فعال در زندگی نوجوان خود باشید
علایق نوجوان خود را بشناسید و به آن توجه کنید. چنانچه او به موسیقی، فیلم، ورزش و ... علاقه دارد زمانی را برنامهریزی کنید که بتوانید با هم به این امور بپردازید. به عنوان مثال اگر نوجوان شما بازی والیبال را دوست دارد، در صورت امکان او را به تماشای والیبال ببرید.
از فعالیتهاى فرزندمان حمایت کنیم
اگر او در یک زمینه ورزشی، هنری یا فرهنگی مشغول فعالیت است؛ تا آنجا که برایمان مقدور است در بازی و تمریناتش شرکت کرده و مانند یک تماشاچی خوب او را تشویق کنیم. از تلاشهایش تعریف کرده و موفقیت در این خصوص را به فعالیتش نسبت دهیم. در این مورد مهم است که خواست و سلیقه نوجوان را در انتخاب فعالیتها مدنظر قرار دهیم.
براى با هم بودن وقت بگذارید
زمانی را به طور اختصاصی به فرزندان و فعالیتهای مورد علاقه آنها اختصاص دهید که با زمان کارهای روزانه در خانه متفاوت است و نیازمند برنامهریزی مجزا است. در زیر به چند نمونه از فعالیت هایی که می توان با نوجوان در این رابطه داشت اشاره می کنیم:
۱- در زمانهای مفید خانواده مشارکت کنیم :از فرصت هایی که می تواینم در کنار هم باشیم استفاده کنیم و خانواده را دور هم جمع کنیم مثلا برای صرف غذا همگی دور هم جمع شویم.
۲- بچه ها را در انجام کارهای خانه مشارکت دهیم بعضی از کارهای خانه مثل پختن غذا و شستن ماشین برای بچه ها جالب و جذاب است.
۳- زمانی را برای صحبت با فرزندانمان کنار بگذاریم در مورد موضوعات مورد علاقه دو طرف یا وقایع روزانه و یا در مورد احساس فرزندمان درباره آنها صحبت کنیم.
۴- اوقات فراغت را با هم بگذرانیم از برنامه هایی که همه اعضای خانواده از آن لذت می برند استفاده کنیم. اگر فیلم یا سریالى از تلویزیون پخش میشود که مورد علاقه هر دوی شما است؛ میتوانید با هم یا با همه اعضاى خانواده تماشاى آن را به یک برنامه ثابت تبدیل کنید و از همه زمانها برای با هم بودن بهره ببرید.
۵- با هم قدم بزنیم یا دو چرخه سواری کنیم بازیهایی مثل فوتبال و دویدن نیز برای بودن با آنها مناسب است.
۶- وقایع و موقعیتهای فامیلی را با هم طرح ریزی کنیم آنها را در برنامه ریزیهایی مثل مسافرت و بر نامه های فامیلی در گیر کنیم آنها عاشق برنامه ریزی و لیست نوشتن هستند .فرزندان در این حالت احساس سهیم بودن می کنند.
روزانه حداقل
۱۵
دقیقه به کار
ى
که فرزندمان خواسته بپردازیم
انجام فعالیتهای مشترک با فرزندان به مدت حداقل روزی ۱۵ دقیقه، برای ایجاد یک رابطه قوی بین والدین و فرزندان اهمیت اساسی دارد. بهتر است انتخاب نوع فعالیت را با توجه به خواست نوجوان و به طور مشترک انجام دهیم. میتوانیم در این زمان کتاب مورد علاقه فرزندمان را با هم بخوانیم یا در بازی مورد علاقه او شرکت کنیم و تعیین قواعد بازی را به عهده وی بگذاریم.
حداقل پانزده دقیقه زمان نیاز است و چنانچه بتوانیم زمان بیشتری را اختصاص دهیم، نتایج بهتری خواهد داشت.
هفتهای یک بار فعالیتی را با فرزندمان ترتیب دهیم.
طوری برنامهریزی کنیم که حداقل هفتهای یک بار برخی از فعالیتهای خاص را به همراه فرزندمان انجام دهیم. کارهایی مانندهمراهی در انجام خرید برای منزل، رفتن به کتابخانه و کتابفروشی، پیادهروی، رفتن به کوه یا پارک، جستجو در اینترنت به منظور شناخت علائق یکدیگر و حتی رفتن به بستنی فروشی و ... ، میتواند برنامه مشترک خانواده و یا فرزند (ان) با یکی از والدین باشد. نکته مهم این است که ما با فرزندمان در حال تعامل هستیم. ممکن است بعد از گذشت مدت زمانی از اجرای این برنامهها، از این که اینگونه فعالیتها چقدر برای فرزندمان مهم بوده است متعجب شویم.
{jcomments on}