در گفت و گو با مدیر بازنشسته دانشگاه ایران مطرح شد:
درس آموخته های مدیر دلها
در راستای کسب آموزه های علمی از پیشکسوتان؛ مصاحبه ای با مهدی جعفر زاده؛ بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی ایران و مدیرسابق بیمارستان شهدای
هفت تیرانجام گرفته است .
این پیشکسوت و مدیر با تجربه در گفت و گو با خبرنگار روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ایران، درس آموخته های حوزه مدیریت را بیان کرد.
مدیر بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به این نکته که باید مدیر دلها بود نه میزها صحبت خود را آغاز می کند:
به تعداد مدیران دنیا برای مدیریت تعریف وجود دارد ولی مهم ترین تعریف این است که مدیریت چیزی نیست که از دیگری بیاموزی بلکه به ویژگی درون فرد برمی گردد و
درست رفتار کردن متکی به ذات فرد است نه به سازمان .
جعفرزاده بیان کرد: مدیر باید حیای قلم، قدم، زبان و نگاه داشته باشد و حیطه مدیریت خودش را مدیریت کند؛ قلم مدیریت هم میتواند آباد کند و یا مخرب باشد.
وی گفت: در حوزه مدیریت رابطه رئیس مرئوس معنا ندارد بلکه باید افراد تحت پوشش خود رابه عنوان یک انسان در نظر گرفت و برقراری روابط معنوی و دوستانه مهمترین سرمایه است و نیازی به ابزار قدرت نیست؛ مدیر می تواند با این ویژگی در دلها جا داشته باشد و
محیط خود را اداره کند.
مهدی جعفرزاده در بخش دیگری از صحبتهای خود خاطرنشان کرد: قدرت تشخیص برای انتخاب مدیر بسیار حائز اهمیت است، اگر میخواهیم یک مدیر را انتخاب کنیم باید سلامت خانوادگی، فرهنگی، وضعیت اقتصادی و... بررسی کنیم واز افرادی در این جایگاه استفاده شود که صلاحیت و ظرفیت مناسب را داشته باشند.
وی یادآور شد: متاسفانه درآن دوران رشته تحصیلی اکثر مدیران مراکز آموزشی درمانی مرتبط با تجارب شان نبود ولی باید توجه داشته باشیم که تجربه علمی توام با تحصیلات آکادمی باعث
می شود تا یک مدیر در مسیر ارائه خدمت به مردم موفق باشد .
جعفرزاده با اشاره به این نکته که از نحوه درب زدن پرسنل پی می بردم که چه کاری دارد و چطور باید با آن برخورد کنم، افزود: من کارم را برای دل خودم انجام میدادم نه برای رضایت مافوق و انجام کار به نحو احسن را وظیفه خود می دانستم.
مدیر سابق دانشگاه علوم پزشکی ایران، کسب مهارت و تجارب را مدیون دوران خدمت درسازمان منطقه ای بهداری استان تهران دانست و افزود: دوره های باز آموزی در سازمان منطقه ای به من کمک کرد تا آموخته های خود را دردانشگاه علوم پزشکی ایران به کار گیرم.
جعفر زاده با بیان این مطلب که تمام هدف من خدمت به مردم و برقراری ارتباط درست با مجموعه تحت پوشش بود، گفت: مدیر مانند رهبر یک ارکس و راننده یک ماشین است در نتیجه مدیر باید عملیاتی مدیریت کند.
وی با اشاره به پست سنگین مدیریت در بیمارستان افزود: کار مدیریت شبانه روزی است و باید مثل یک ساعت کار شود.
مدیر باید برمجموعه تحت پوشش نظارت دقیق داشته باشد و طوری رفتار کند که آن سازمان با ذکراسم مدیر البته نه بخاطر ترس هم اداره شود و کارکنان وظایف خود را به درستی انجام دهند.
همچنین مدیر باید بعد انتخاب درست افراد در پست های مختلف، آنها را حمایت کند وزمینه رشد و پیشرفت شان را فراهم آورد.
جعفرزاده
گفت: من نمره قبولی در کارنامه کاری در
غیابم گرفتم. به طوری که بعد از سالها و ملاقات با پرسنل بیمارستان همگی از من رضایت خاطر داشتند و با برخورد خوب از من استقبال کردند.
وی افزود: مدیر باید جایگاه خود را در پشت میز بداند و شرایط بیماران را درک کند و یک نکته هم که ما باید در خدمت بیمار باشیم و در برابر برخورد بد همراهان بیمارهیچ عکس العملی را انجام ندهیم .
مدیر سابق بیمارستان شهدای هفت تیر نقد سازنده را خوب برشمرد و افزود: البته خودم هم فرد نقد پذیری هستم ولی چاپلوسی راقبول ندارم.
وی نقدهایی هم نسبت به دانشگاه داشت از جمله اینکه از ظرفیت افراد در پست های مختلف به درستی استفاده شود و همچنین خدمات رفاهی انگیزشی پرسنل و بازنشستگان بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
جعفرزاده در پایان به بیان خاطراتی ازدوران خدمت خود پرداخت و افزود: یک خاطره از دکتر سجادی(
رئیس پیشین دانشگاه)
که وی در جلسه ای با سایر مدیران حضور داشتند و با لهجه اصفهانی عنوان کرد مدیر می گذارم سر چاه را بپاد، باید یکی رو هم باید بزارم آن مدیر بپاد و با دست من را نشان داد و گفت که من با این جعفرزاده بیمارستان های دانشگاه را احیا می کنم.
جعفرزاده به خاطره جابجایی متعدد در زمان مدیریت اشار کرد و افزود: من جابجایی در زمان تصدی مسئولیت دوست داشتم به طوری که سایر همکاران به شوخی به من می گفتند دیگر
جابجایی بس است، سرجایت بنشین.
مهدی جعفر زاده، متولد سال
۱۳۳۲
اصالتاً اهل خوی و فارغ التحصیل رشته فیزیوتراپی ومدیریت که
۲۲
سال سابقه خدمت خود را به عنوان مدیر بیمارستان های تهران گذرانده و از سال ۱۳
۵۹
به عنوان نماینده تام الاختیار وزیر در ستاد امداد جنگ حضور داشته است.
سابقه استخدام جعفرزاده به انجمن توانبخشی قبل از انقلاب بر می گردد که با علم و آگاهی برای خدمت به مردم و به ویژه معلولین در این حوزه مشغول به خدمت بوده است.
با توجه به صدور منع بستری معتادین در واحدهای درمانی تابعه وزارت بهداری درسال۱۳۵۸، جعفر زاده
از بیمارستان یافت آباد
به بیمارستان فیاض بخش منتقل شد و
یک سال هم در بیمارستان امیرالمومنین (حضرت رسول فعلی) مشغول به فعالیت بوده و از آنجا ماموریت ایجاد بخش جانبازان در بیمارستان یافت آباد به وی محول و در سال ۱۳۶۴ با حکم مدیر بهداری تهران به عنوان مدیر بیمارستان یافت آباد معرفی شد.
در سال
۷۳
که اداره بیمارستان ها به دانشگاه های علوم پزشکی واگذار شد، بیمارستان یافت آباد هم ما هم تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران قرار گرفت.
جعفر زاده، سال
۱۳۷۴
به مدت یک سال به بیمارستان نواب صفوی(روانپزشکی ایران) انتقال یافت و
از سال
۱۳۷۵
تا زمان بازنشستگی (۱۳۸۳) در بیمارستان هفت تیر حضور داشت.
دردوران خدمت وی، دکتر سجادی و دکتر شاه حسینی؛ رئیس دانشگاه علوم پزشکی ایران و دکتر نعیمی؛ رئیس بیمارستان شهدای هفت تیر بودند.
جعفرزاده در طول سالهای فعالیت، خدمات زیر بنایی و عمرانی بسیاری در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی ایران انجام داد.
مشارکت فعال درطرح خودگردانی بیمارستان ها، احیا و
ساماندهی مراکز آموزشی درمانی و
ایجاد ردیف مهندسی پزشکی ازدیگر افتخارات مهدی جعفرزاده در زمان خدمت بوده است.
راه اندازی مراکز رادیوتراپی بیمارستان پیامبران و رادیوآنکولوژی بیمارستان
عرفان
نیایش و مدیریت آن مجموعه از دیگر خدمات وی در دوران بازنشستگی است.
وی چندین مدال و جام قهرمانی را درمسابقات ورزشی والیبال و فوتبال دریافت کرده و
در
دوران بازنشستگی هم جزو تیم بازنشستگان دانشگاه است.
پایان مطلب//
مرضیه ره نورد
