انسان، به عنوان یکی از موجودات زنده، جایی بسیار کوچک را در این جهان وسیع اشغال کرده است. سیارهای که ما روی آن زندگی میکنیم در جهان به اندازهی غبار است و در کهکشانی قرار گرفته که با سرعت بسیار زیادی در جهان حرکت میکند. طبق آخرین اطلاعات علمی بهدست آمده، در جهان حدود ۲ تریلیون کهکشان وجود دارد و راه شیری به عنوان خانهی ما، تنها یکی از آنها به شمار میرود و در فضایی قرار گرفته که ۹۲ میلیارد سال نوری وسعت دارد. نسبت اندازهی زمین در جهان، مانند یک دانهی شن در صحرای بزرگ آفریقا است و حال تصور کنید که ما تا چه اندازه کوچک هستیم که روی این دانهی شن زندگی میکنیم. وقتی که در سال ۱۹۹۴ فضاپیمای وویجر ۱ (Voyager 1) تصویری را به نام «نقطهی آبی کمرنگ» از فاصلهی دور از سیارهی زمین ثبت کرد، کارل سیگن، ستارهشناس و دانشمند مشهور قرن بیستم، در مورد آن گفت: