"باسمه تعالی"
بر سر در یکی از دانشگاه های جهان نوشته شده است
"آموزش بدون پژوهش و مهارت ورزی توقف در زندگی است "
دنیای آموزش بعد از طی مراحل مختلفی بالاخص از دوران دیرین که آموزش ها جنبه
" استاد شاگردی"
داشت، پا به عرصه آموزش های
"رسمی"
گذاشت که اوجگاه آن دوران رستاخیز علمی و خیزش دنیای صنعتی است.
پیش از آن درخشان ترین دوران آغاز آموزش مربوط به دوره
" ادیانی- وحیانی"
است چرا که
"ادیان"
و
" پیامبران و مصلحان"
، آغازگران آموزش و انتقال دهندگان آموزه ها به روح تشنه انسانها بوده اند گرچه گاهی دچار انحرافات و تک بعدی نگری هم می شدند اما نمیتوان
"آموزش های آغازین "
بشر را خارج از دایره خدمت رسانی ادیان مورد امعان نظر قرار داد. این مهم حتی در خصوص قرون وسطی نیز ساری و جاری است که از قرن ۵ میلادی
تا قرن ۱۵ میلادی
به علت حاکمیت
" دادگاه های انگیزیسیون "
و تفتیش عقاید مرسوم بود که چیزی خلاف کتاب مقدس گفته و نگاشته نشود اما " منصفان " و مصّنفان" تاریخ آموزش بر این عقیده اند که :
" قرون وسطی با همه نقدهایی که بر آن وارد است یکی از دوران های شیوع آموزش مدرسی و کلاس های آموزش بشر بوده است و دانشگاه های تاسیسی آن زمان یادگار آن دوران است. "
بشر بعد از دوران
"رستاخیز علمی"
و "رنسانس" صنعتی وارد دوران مدرن آموزش شد که تا قرن
۱۹میلادی
امتداد یافت سپس در اوایل قرن
۲۰ میلادی
دوران پسامدرن شروع شد و آموزش بسیار
متنوع،
متغیر
،
متحول
،
متفاوت
و رشته رشته شده دانشگاه ها با سرمایه گذاری روی پژوهش های بنیادین انقلاب سوم، آموزش را رقم زندند و تا سال ۱۹۷۰ میلادی این روند و انقلاب سوم ادامه داشت با پشت سر گذاشتن
دهه ۷ میلادی
قرن ۲۰، بشر وارد
" دوران پساپسامدرن "
آموزش گردید دورانی که در آن با ورود رایانه به
خانه ها
و
دانشگاه ها
و
مدارس،
شاهد تحول عظیمی در امر یادگیری و آموزش شدیم و اصطلاحاً بشر از
" کیسه وارد شیشه"
گردید. لذا این تحول سترگ و انقلاب چهارم، مباحث نوینی را در دهه های بعد از خود فرا روی تلاطم اقیانوسی، آموزش نهاد و آن اینکه دنیای دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ و بالاخص با عبور بشر از
سال ۲۰۰۰
مباحث بسیار نوینی را در آموزش تجربه نموده و منتظر اتفاقات سهمگین تری است.
آموزش های از راه دور، آموزش های مجازی
EL)
(
یا"
Electronic Learning
" و آموزش های مبتنی بر رایانش ابری و ... همه و همه تحولات عظیمی در آموزش و پژوهش هستند.
البته ناگفته نماند استقبال از
" تغییر"
همراه با حفظ "
فرهنگ بومی
،
اصالتها
و
ریشه ها
" بسیار مهم است و آموزش نیز خارج از این قاعده نمی باشد.
امروز محققین و اساتید فن بخوبی می دانند که در عرصه علم و دانش و فناوری باید همراه با قافله بشری شد که البته با ملاحظات فراوان، وگرنه به زعم ارباب فلسفه علم و فناوری:
" علم وحشی و بی وطن است، و مال همه انبار بشر است"
کشور ما در کنار تمدن های بزرگ و تاریخ دیرین و پسین خویش یکی از سهامداران اصلی دانش بشری است. که امیدواریم با درایت ارباب قوم و سیاستمندان عاشق میهن بتوانیم کشور عزیزمان را به جایگاه های شایسته و بایسته برسانیم. و به امید روزی که در آموزش های مختلف
"مدل های بومی خود را جهانی"
عرضه نماییم.
و نام ایران اسلامی را بر تارک جریده علم و دانش و روش و پژوهش و کنش و بینش درخشان تر کنیم. ان شاءالله .
حسین خنیفر
رئیس دانشگاه فرهنگیان
