معاون فرهنگی و دانشجویی واحد بجنورد گفت: امام حسن مجتبی (ع) فرزند امیرالمومنین(ع) دارای شهامت، تقوا و بردباری بود ودر راه پیشبرد اسلام هیچگونه ترس و وحشت در وجود آن بزرگوار راه نمی یافت و در زمان حیات و حکومت امیرالمومنین(ع) دوشادوش آن حضرت در میادین گوناگون حضور داشت و مسئولیت های گوناگونی را بر عهده گرفت.
حجت الاسلام والمسلمین رضا نوری معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری آنا ضمن تبریک ولادت امام حسن مجتبی(ع) اظهار کرد: «امام حسن مجتبی اولین فرزند فاطمه زهرا(س) و امیرالمومنین علی (ع) توسط پیامبر اکرم(ص) نامگذاری شد. زمانی که جبرئیل از آسمان فرود آمد و از سوى خداى تعالى به وى تهنیت گفت و سپس اظهار کرد: خداى تبارک و تعالى تو را مامور کرده که او را به نام شبر نام گذاری کنی. رسول خدا(ص)پرسید: زبان من عربى است عرض کرد: نامش را«حسن»بگذار، و رسول خدا(ص)او را حسن نامید.»
نوری با اشاره به صفات ارزنده امام حسن(ع) خاطرنشان کرد: «مجموعه اوصاف زیبای ذاتی و موروثی، او را بر دیگران برتری داده بود، وی از نظر بیان، شجاعت، سخاوت، هیبت، تقوا و عبادت زبانزد خاص و عام بود. که یکی از ویژگی های وجودی آن حضرت کرم و بزرگواری بود، بااینکه امام حسن(ع) در جامعه آن روز مورد بی توجهی و بی مهری قرار گرفتند و ظلم ها و اهانت های بسیار زیادی را به وی روا می داشتند امام امام حسن(ع) از جامعه و مردم خود نبردیدن و همیشه نسبت به وضعیت جامعه حساسیت زیادی داشتندو پیگیر امور و مسائل بودند.»
معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد افزود: «ایثار و محبت فراون از دیگر صفات ارزنده امام حسن بود، هر نیازمندی که به در خانه حضرت مراجعه می کرد هیچوقت امام حسن(ع) دست خالی آن فرد را برنمیگرداند و تا حد توان به وی کمک می کرد به طوری که طبق روایات داریم که ۲ بار عمده اموالش را وقف نیازمندان کرد و ۳ بار نیز تمامی اموالش را به دو نیم تقسیم کرد و نیمی را در راه رضای خداوند متعال به نیازمندان داد.»
وی افزود: «حتی زمانی که دشمنان سرسخت و انتقام جو امام حسن به وی اهانت می کردند از محبت، لطف و بخشش امام بی نصیب نمی ماندند و همین اخلاق حسنه آن بزرگوار سبب می شد تا دشمنان خطرناک و عصیانگر آن دوران جذب خصوصیات ارزنده امام حسن(ع) شوند.»
مدرس حوزه و دانشگاه تصریح کرد: «حلم و بردباری آن حضرت بسیار زبانزد بود در جنگی که آن حضرت با معاویه داشتند از ناحیه اصحاب و یاران خود بسیار مورد اهانت و بی توجهی قرار گرفتند اما هیچوقت با تندی جواب یاران خود را ندادند و حلم و بردباری و سعه صدر پیش رو گرفتند.»
نوری افزود: «نقل است فردی از شام به مدینه آمد و به امام حسن (ع) بسیار توهین کرد، زمانی که سخنان مرد مسافر به اتمام رسید امام سربرداشت و به آن مرد شامی گفت: ای برادر غریب که از شام آمدی میدانم که خسته راه هستی اگر نیازمند کمک، اسباب، مرکب و هرچیزی که می تواند اسباب سفرت را مهیا کند بگو تا برایت آماده سازیم، بعد از پایان سخنان آن بزرگوار نقل است که مرد مسافر گفت: من در آن لحظه بخاطر لطف، عنایت و مهربانی آن حضرت آنقدر شرمسار شدم که دوست داشتم زمین باز شود و من به زمین فرو روم.»
معاون فرهنگی و دانشجویی ضمن اشاره به عبادت های امام حسن مجتبی اظهار کرد: «در احوالات امام شیعیان نقل است که تا ۲۰ سفر با پای پیاده از مدینه به مکه سفر کرده است بااینکه مرکب های بسیاری در طول سفر همراه آن حضرت بود اما همیشه با پای پیاده آن مسیر را طی می کردند و می فرمودند: من خجالت می کشم از اینکه فردای قیامت شود و من با پای پیاده به زیارت خانه خداوند نرفته باشم.»
وی خاطرنشان کرد: «شجاعت و دلاوری های آن بزرگوار بسیار مثال زدنی است. زمانی که پیامبر عظیم الشان(ص) رحلت کردند امام حسن(ع) ۷ ساله بودند و فرصتی برای حضور در جنگ ها را نداشتند اما در جنگ نهروان، جمل و صفین از فرماندهان سپاه امیرالمومنین علی (ع) بودند که با رشادت های خود تا آخرین لحظه در میدان جنگ با دشمنان اسلام می جنگی
دند.»
| 
