دکتر حسین خیرفام ، دکتر فرخ اسدزاده
اعضای هیات علمی دانشگاه ارومیه و مهندس مریم روحی کارشناس آزمایشگاه پژوهشکده آرتمیا و آبزی پروری موفق شدند با ایجاد پوسته‌های زیستی مصنوعی از طریق فرآیند تلقیح سیانوباکترهای خاک‌زی میزان تولید ریزگرد و هم‌چنین حرکت ماسه‌های روان بسترهای خشک شده دریاچه ارومیه را تا ۹۵ درصد کاهش دهند. پوسته‌های زیستی خاک لایه‌ای زنده و محل زندگی ریزموجودات خاک‌زی بوده که عامل اصلی پایداری خاک می‌باشد.
فرآیند تشکیل پوسته زیستی خاک در شرایط طبیعی بسیار زمان‌بر بوده (حدود ۵۰ سال) که این زمان در پژوهش حاضر به کم‌تر از چهار ماه تقلیل یافت.
سیانوباکترها به‌عنوان موجودات پیشگام در اکوسیستم‌ها بوده که از طریق فتوسنتز منابع غذایی و شرایط محیطی برای پیدایش سایر ریزموجودات و در نهایت پوشش گیاهی را فراهم می‌کنند. نتایج حاصل از این پژوهش در دو مجله معتبر (
https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2019.136036
)
Science of The Total Environment
(با ضریب تاثیر ۵/۵۸) و (
https://doi.org/10.1016/j.ejsobi.2020.103189
)
European Journal of Soil Biology
(با ضریب تاثیر ۲/۲۴) چاپ شده است.
ایجاد پوسته‌های زیستی مصنوعی با فرآیند تلقیح سیانوباکترها در شرایط طبیعی از چالش‌های اصلی برای اجرای آن در مقیاس صحرایی بوده که اخیراً پژوهشگران حاضر با همکاری دکتر حمیدرضا صادقی و دکتر بهروز زارعی دارکی از اعضای هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس با استفاده تکنیک‌های مدیریت زمانی و سازگاری با تغییرات آب‌وهوایی با موفقیت آن را اجرا کرد‌ه‌اند که نتایج آن نیز در دو مجله معتبر (
https://doi.org/10.1016/j.catena.2019.104341
)
Catena
(با ضریب تاثیر ۳/۸۵) و (
https://doi.org/10.1016/j.jhydrol.2020.124814
)
Journal of Hydrolgy
(با ضریب تاثیر ۴/۴۰) منتشر شده است.
