کارگاههای بینالمللیسازی دانشگاه فرهنگیان روز سه شنبه، پنجم شهریور ۱۳۹۸ به همت مدیریت همکاریهای علمی بینالمللی دانشگاه فرهنگیان و هماهنگی مدیریت امور پردیس های استان یزد در «پردیس شهیدان پاک نژاد یزد» برگزار شد. شاخصها و ابزارهای علمسنجی، نظامهای رتبهبندی بینالمللی، و نشریههای علمی بینالمللی سه کارگاه کلیدی بود که توسط دکتر بهروز رسولی از پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) برگزار شد. گروههای هدف این کارگاهها، مدرسان و اعضای هیئت علمی و همچنین مدیران، برنامهریزان، کارشناسان پژوهشی و آموزشی این دانشگاه بودند.
نخستین کارگاه از این مجموعه، شاخصها و ابزارهای علمسنجی بود که با هدف آشنایی شرکتکنندگان با مفاهیم پایه علمسنجی و سنجههای گوناگون در این حوزه و شیوه درست و کارآمد استفاده از آنها برگزار شد. در این راستا، دکتر رسولی نخست به توضیح تاریخچه و منطق شکلگیری علمسنجی و فرصتها و چالشهای این حوزه پرداخت. پس از آن، ایشان به معرفی سنجههای کلیدی ارزیابی آثار پژوهشی، پژوهشگران، نشریههای علمی، موسسههای آموزش عالی، کشورها و مناطق جغرافیایی پرداخت. سنجههایی همانند شمار انتشارات و استنادها، مقالههای داغ و پراستناد، شاخص اچ، شاخص ام، شاخص جی، همکاری علمی، پژوهشگران پراستناد، و مواردی از این دست. افزون بر این، حوزه جدید آلتمتریکس و سنجههای گوناگون آن نیز تشریح شد. سپس، دکتر رسولی به بیان چالشها و سواستفادههای احتمالی از علمسنجی و شاخصهای آن پرداخت. پرسشها و گفتوگوهای شرکتکنندگان پایانبخش این کارگاه بود.
در کارگاه دوم، یعنی نظامهای بینالمللی رتبهبندی، دکتر بهروز رسولی به معرفی شاخصها و نظامهای رتبهبندی بینالمللی دانشگاهها و موسسههای آموزش عالی پرداخت. در این کارگاه نظامهای رتبهبندی معتبر بینالمللی که هرساله دانشگاههای جهان را رتبهبندی میکنند، معرفی و با یکدیگر مقایسه شدند. نظامهای رتبهبندی کیو. اس.، شانگهای، تایمز، یورپ، تایوان، لایدن، سی. دبلیو. تی. اس.، یومالتیرنک، سکیمگو، و بومتریکس از جمله نظامهای معرفی شده در این کارگاه بود. پس از مرور سنجههای اررزیابی هر یک از نظامها، جایگاه ایران و موسسههای ایرانی در آنها گزارش شدند. نظامهای رتبهبندی ملی نیز در این کارگاه بحث شدند و این کارگاه با مرور معایب رتبهبندی دانشگاهها خاتمه یافت.
در کارگاه سوم که هدف از آن آشنایی اعضای هیئت علمی و پژوهشگران دانشگاه فرهنگیان با نشریههای علمی بینالمللی، سنجههای ارزیابی، و چگونگی ارسال مقاله برای آنها بود، دکتر رسولی نخست به توضیح انواع گوناگون نشریههای بینالمللی و سپس به معرفی شاخصهای ارزیابی و اعتباریابی آنها پرداخت. شاخصهایی همانند ضریب تاثیر، شاخص اچ، امتیاز استنادی، اس. جی. آر.، اسنیپ، شاخص فوریت، نیمعمر، ضریب آیجین، و چاک و دهک نشریه از جمله مهمترین سنجههای ارزیابی نشریههای علمی هستند که در این کارگاه تشریح شدند. اخلاق پژوهش و شناسایی نشریههای بیاعتبار و چپاولگر نیز از دیگر محورهای این کارگاه بودند. سرانجام، چگونگی ارسال مقاله برای نشریههای علمی بینالمللی، از گزینش و یافتن نشریه مناسب گرفته تا نحوه پیگیری مقاله، در این کارگاه به استحضار شرکتکنندگان رسید و به پرسشهای آنها پاسخ داده شد.