دانشجویان دکتری دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر در نخستین کنگره ملی بهداشت مواد غذایی چهار مقاله علمی پژوهشی ارائه کردند.
به گزارش روابط عمومی مقاله سیاوش نصرالهی با عنوان «اثر تیمار حرارتی بر روی میزان سم دیازینون در روغن کره»، گلناز اسحقی ماکویی با عنوان «بررسی زنده‌مانی بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیر گونه لاکتیس در بستنی کاکائویی سنتی حاوی شیرین‌کننده استویا»، محمد جواد روحانیفر با عنوان «محصولات تراریخته تهدید یا فرصت؟» و رضا علیزاده با عنوان «تعیین غلظت آفتکش کلرپیریفوس در آب هویچ عرضه شده در آبمیوه فروشی های سطح شهر تبریز» با راهنمایی دکتر محمدحسین موثق عضو هیات علمی واحد شبستر در «اولین کنگره ملی بهداشت مواد غذایی» ارائه و به چاپ رسید.
مقاله سیاوش نصرالهی با عنوان «اثر تیمار حرارتی بر روی میزان سم دیازینون در روغن کره» به موضوع آفت کشها پرداخته است. آفت کشها گروهی از مواد شیمیایی هستند که امروزه به صورت وسیع جهت کنترل آفات کشاورزی استفاده میشوند. حضور باقیمانده آفت کشها در محصولات کشاورزی و دامی اثرات سویی بر روی سلامت انسان دارد. دیازینون از جمله آفت کشهایی هستند که در مناطق مختلف ایران استفاده میشود. احتمال حضور آفت کشها در محصولات دامی نظیر کره حیوانی وجود دارد که مصرف چنین فرآورده هایی مخاطرات فراوانی برای مصرف کنندگان خواهد داشت.
هدف از این مطالعه بررسی اثر حرارت بر روی میزان سیم دیازینون در روغن کره تولیدی می باشد. به نمونه های کره حیوانی مقدار ۴۶۵ میکروگرم به ازای هر کیلوگرم سم دیازینون اضافه شد و نمونه تحت تاثیر تیمار حرارتی۸۰ ، ۹۰ و ۱۰۰ درجه سلسیوس قرار گرفتند. نمونه برداری در زمانهای ۰، ۳۰، ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ دقیقه انجام گرفت. میزان سم دیازینون توسط روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا تعیین گردید. تمامی تیمارهای حرارتی درسه تکرار انجام شد.
نتایج نشان داد که اختلاف معنی دار بین میزان سم در نمونه های شاهد و نمونه های تحت تیمار حرارتی وجود دارد. بیشترین کاهش میزان دیازینون مربوط به تیمار ۱۰۰ درجه سلسیوس در زمان ۱۲۰ دقیقه بود و کمترین کاهش در ۸۰ درجه سلسیوس بهمدت ۳۰ دقیقه بود. با توجه به نتایج حاصله هرچه میزان دما و مدت زمان بالاتر باشد اثر حرارت بر کاهش میزان سم دیازینون بیشتر خواهد بود.
گلناز اسحقی ماکویی دانشجوی دکتری حرفه ای دامپزشکی پژوهش خود را با عنوان «بررسی زنده‌مانی بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیر گونه لاکتیس در بستنی کاکائویی سنتی حاوی شیرین‌کننده استویا» ارائه داد. بستنی به دلیل قابلیت زیاد بقای پروبیوتیکها در آن و مطلوبیت به سبب خواص حسی ویژه، محیط مناسبی برای انتقال پروبیوتیکها به بدن است.
هدف از این مطالعه بررسی امکان تولید بستنی کاکائویی پروبیوتیک با استفاده از استویا میباشد.به همین منظور میزان شکر در فرمولاسیون پایه بستنی در درصدهای مختلف ۰، ۱۰، ۲۵ و ۵۰ با شیرین‌کننده استویا در نمونه‌های حاوی باکتری بیفیدوباکتریوم انیمالیس زیر گونه لاکتیس جایگزین شد و نمونهها در دوره‌های زمانی ۱، ۷ و ۱۴ روزه ازنظر زنده‌مانی باکتری، میزان اسیدیته،
pH
و ارزیابی حسی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت.
بیشترین تعداد باکتریبیفیدوباکتریوم انیمالیسدر نمونه حاوی ۵۰% استویا در روز ۱ به میزان ۰۶/۰±۵۶/۱۰ لوگ واحد تشکیل پرگنه در هر گرم بود. شمارش تعداد باکتری در تمامی نمونهها بیشتر از حد مطلوب در طول دوره نگهداری بود. همچنین افزایش درصد استویا در نمونهها باعث کاهش ویژگی‌های حسی نمونهها گردید.
مقاله محمد جواد روحانی فر با عنوان «محصولات تراریخته تهدید یا فرصت؟» به این موضوع مهم پرداخته است. در سالهای اخیر همزمان با عمومی شدن بحث گیاهان تراریخته در ایران چالشها و بحثهای زیادی مطرح گردید. این بحثها در کشورهای مبدا گیاهان تراریخته در حدود بیست سال است که مطرح میباشد.
مدارکی دال بر مضر بودن یا نبودن تراریخته ها موجود است که بررسی این مدارک باعث میشود غذاهای تراریخته همچنان در مظان اتهام خطرناک بودن برای سلامتی انسان، دام و محیط زیست باقی بمانند. خطرات غذاهای تراریخته از قبیل سمیت، حساسیت زایی، جلوگیری از لقاح و حتی احتمال سرطانزایی منجر شده است که محصولات تراریخته با احتیاط در اغلب کشورها وارد چرخه مصرف شوند.
نتایج مطالعات منتشرشده در اغلب موارد با هم در تناقض میباشد. همچنین تاثیر گیاهان تراریخته بر طبیعت و اقتصاد بسیار حائز اهمیت است زیرا آفتها و علفهای هرز مقاوم به علفکشها علاوه بر توانایی تخریب محیط زیست توانایی از بین بردن و فلج کردن صنعت کشاورزی را از طریق ایجاد ابرآف تها و ابر علفهای هرز را دارند که در نهایت میتواند باعث ضربه به تولید و وابستگی به سموم خاص شود. همچنین میتوان به ممنوعیت کشت تراریخته در بسیار کشورهای غربی نیز اشاره کرد. در این مقاله سعی گردیده است که به بررسی مستندات علمی موجود در مورد خطرات احتمالی گیاهان تراریخته پرداخته شود.
رضا علیزاده دیگر دانشجوی دکتری حرفه ای دامپزشکی واحد شبستر با مقاله با عنوان «تعیین غلظت آفتکش کلرپیریفوس در آب هویچ عرضه شده در آبمیوه فروشیهای سطح شهر تبریز» به راهنمایی مسعود مشهدی اکبر بوجارو محمد حسین موثق در این همایش شرکت و در موضوع آفت کشها کار کرده است.
امروزه وجود آفت‌کشها در مواد غذایی یکی از موارد تهدید کننده سلامت مصرف کنندگان میباشد. در ایران به علت مصرف خودسرانه برخی از سموم و عدم رعایت برداشت محصول با فاصله مناسب از آخرین سمپاشی، در محصولات کشاورزی سموم در سطوح مختلف مشاهده میشود.
در این مطالعه میزان آفت کش کلرپیریفوس که از سموم ارگانوفسفره آلی می باشد، در آب هویچ سنتی عرضه شده در سطح شهر تبریز تعیین گردید. شهر تبریز به پنج منطقه تقسیم شد و از مراکز عرضه آبمیوه سنتی تعداد ۵۰ نمونه بصورت تصادفی از فروردین ماه لغایت خرداد ماه سال ۱۳۹۷ اخذ شد.
میزان آفتکش کلرپیریفوس به روش کروماتوگرافی با کارایی بالا در آزمایشگاه تحقیقات بیوشمی دانشگاه خوارزمی تعیین گردید. آفتکش کلرپیریفوس در ۹۲ % نمونه ها مشاهده شد. میانگین غلظت آفتکش در نمونهها ۰۵/۰±۶۶/۰ میلی گرم به ازای هر لیتر بود. به نظر میرسد که کنترل مداوم و موثر حضور آفت‌کشها در محصولات کشاورزی باید در منطقه در نظر گرفته شود تا از مخاطرات مصرف چنین فرآوردههایی در بین مصرف کنندگان کاسته شود.
دکتر محمد حسین موثق عضو هیات علمی تمام وقت و استادیار گروه دامپزشکی واحد شبستر است. پیش از این چندین کتاب و مقاله از وی به چاپ رسیده است.
اولین کنگره ملی بهداشت مواد غذایی با همکاری دانشگاه ارومیه و انجمن علمی بهداشت مواد غذایی در ۱۴ و ۱۵ شهریور ماه در دانشگاه ارومیه برگزار شد.
آدرس خبر در خبرگزاری آنا:
http://www.ana.ir/news/432012
