استان گلستان در بخشی از حوضه آبریز دریای خزر واقع شده است. این استان که بالغ بر ۲۱۰۰۰ کیلومترمربع وسعت دارد، حدود ۱/۳ درصد از مساحت کشور و ۱۱/۷ درصد از مساحت حوضه آبریز دریای خزر را تشکیل می دهد. کل پتانسیل آب استان، ۲۴۸۵ میلیون متر مکعب می باشد طول کل رودخانه های استان ۲۷۰۰ کیلومتر و به تعداد ۴۴ سرشاخه اصلی می باشد که در ۵ حوضه آبریز استان جریان دارند. تغییرات اقلیمی و تغییر کاربری اراضی و جنگلی و مرتعی به زراعت دیم و یا کاهش کیفیت مراتع ساکنین حوزه های آبخیز در طول دهه های اخیر سبب افزایش سیل و سیلخیزی در استان گلستان شده است بطوری که به گواه آمار، سیل جزیی از زندگی مردم در سه دهه گذشته شده و تلفات خسارات زیادی نیز وارد نموده است بطوری که می توان گفت بیشترین تلفات انسانی وقوع سیل درکشور، مربوط به استان گلستان می باشد.
همچنین سیل علاوه بر تلفات جانی سبب خسارات مالی، از دست دادن معیشت و شغل، کاهش قدرت خرید و تولید، مهاجرت دسته جمعی، اثرات منفی روانی – اجتماعی، جلوگیری از رشد و توسعه اقتصادی و پیامدهای سیاسی را در پی خواهد داشت. لذا با توجه به این مسائل باید توجه داشت که با تمیداتی نظیر لایروبی رودخانه ها، تقویت پوشش گیاهی خصوصاً در اراضی شیبدار و اراضی لسی می توان در طی برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت، تهدیدات سیل را به فرصتی در جهت تقویت سفره های زیر زمینی تبدیل نمود.
