به گزارش پایگاه خبری وبدا، « زهرا یوسف نژاد» گوش کردن، ابراز وجود و بیان را از مهارت های پایه ارتباطی یاد کرد و افزود: گوش کردن هم یک وظیفه هم یک تعارف خوشایند است در واقع این یک وظیفه است که بفهمیم افراد خانواده چه احساسی دارند و جهان اطرافشان را چگونه می بینند.
وی تصریح کرد: شما باید پیش داوری ها، باورها، علایق شخصی و دل نگرانی های خود را کنار بگذارید تا بتوانید به قلمرو پنهان پشت آیینۀ چشم های مخاطب قدم بگذارید.
وی ادامه داد: درعین حال، گوش کردن یک تعارف خوشایند هم است، چراکه به طرف مقابل می گوید: من به آنچه بر تو می گذرد عاقه مند هستم.
وی با اشاره به این که تنها ساکت بودن هنگامی که دیگری صحبت می کند به معنای گوش کردن واقعی نیست، اضافه کرد: هنگامی می توان گفت واقعا به حرف های کسی گوش داده اید که برای درک شخص دیگر تلاش می کنید، حتی باوجود اینکه نمی توانید به او کمکی بکنید.
وی بیان کرد: زمانی که از مصاحبت با کسی لذت می برید یا می خواهید چیزی بیاموزید، طبیعتا گوش فرامی دهید و هنگامی که می خواهید به کسی کمک کنید تا احساساتش را بیان کند، با گوش کردن این کار را می کنید در مجموع شرط اصلی گوش کردن واقعی تمایل و خواست راستین برای این کار است.
وی ادامه داد: بیان احساسات مشکل ترین بخش در گفت وگو یا ارتباط است و بخش عمده ای از آن چیزی است که شما را از دیگران متمایز و منحصربه فرد می کند.
وی با اشاره به این که احساسات درمیان گذاشته شده سنگ بنای اصلی صمیمیت هستند، اظهار کرد: وقتی بگذارید دیگران بدانند که چه چیزی شما را خشمگین، بیم زده یا خوش حال می کند دو اتفاق می افتد: آن ها به شما احساس علاقه می کنند، می توانند شما را بفهمند و همچنین بهتر می توانند رفتارشان را برای پاسخ گویی به نیازهای شما تعدیل کنند
وی تاکید کرد: نیاز های شما را هیچ کس جز خودتان نمی داند و شما بهترین متخصص و مقام مسئول خودتان هستید. نیاز ها مفهوم منفی ندارند. بیان نیاز تنها اظهاراتی ساده دربارۀ چیزی است که کمک یا خوش حالتان می کند.
