رئیس اورژانس پیش بیمارستانی و مدیر حوادث دانشگاه از افزایش ۷ درصدی تصادفات سال ۹۸ نسبت به سال ۹۷ خبر داد.
مقدمه:
امروزه حوادث ترافیکی به عنوان یکی از معظلات مهم و موانع توسعه پایدار در سطح بین المللی مطرح است، به گونه ای که سالانه ۳۵/۱ میلیون نفر یعنی تقریباً روزانه ۳۷۰۰ نفر در اثر حوادث ترافیکی فوت می کنند و ده ها میلیون نفر مصدوم یا معلول می شوند. این حوادث بار بالایی را به نظام سلامت کشور ها تحمیل و هزینه هنگفتی برای دولت ها رقم می زند. متاسفانه بیش از ۹۰% موارد مرگ ناشی از حوادث ترافیکی در کشورهای با درآمد کم و متوسط رخ می دهد. منطقه EMRO در مقام سوم بالاترین میزان مرگ به ازای یکصد هزار نفر جمعیت بعد از آفریقا و جنوب شرق آسیا قرار دارد. در ایران نیز در سال ۹۷ به تعداد ۱۷۲۰۰ نفر دز اثر حوادث ترافیکی فوت نموده اند. این در حالی است که متاسفانه روند روبه کاهش از ابتلای دهه ایمنی راه ها در دو سال اخیر مجدداً شاهد روند افزایش تلفات حوادث ترافیکی بوده ایم.
روند سریع شهرنشینی، استانداردهای ضعیف ایمنی، ناکارآمدی قوانین، اجرا و اعمال ضعیف قانون، حواس پرتی و خستگی حین رانندگی، عدم استفاده از کمربند و یا کلاه ایمنی، صحبت کردن با تلفن همراه و حواس پرتی حین رانندگی بخشی از دلائل رخداد این حوادث به شمار می روند.
عوامل خطر کلیدی حوادث ترافیکی
هفت ریسک فاکتور کلیدی حوادث ترافیکی عبارتند از :
سرعت بالا .
عدم استفاده از کمربند ایمنی .
عدم استفاده از کلاه ایمنی موتورسواران و صندلی مخصوص کودک .
رانندگی تحت تاثیر مشروبات الکلی .
رانندگی تحت تاثیر دارو و مواد مخدر و استفاده از تلفن همراه حین رانندگی.
در ایران ۸-۶% GDP به حوادث ترافیکی اختصاص دارد. براساس چهارمین گزارش بین المللی ایمنی راه ها (۲۰۱۸) به استناد آمار جهان در سال ۲۰۱۶، برآورد مرگ ایران ۵/۲۰ در یکصد هزار نفر جمعیت محاسبه و ایران را در رتبه پنجاه و سوم رتبه بین المللی قرار داد.
روند کاهشی تعداد تلفات حوادث ترافیکی از سال ۸۵ که تعداد فوتی ها ۹۰۰ نفر گزارش گردیده بود، در استان همدان آغاز و با تلاش کلیه سازمان های ذی ربط این روند تا سال ۹۷ با ۴۳۴ فوتی ادامه یافت. لکن در سال ۹۸ خصوصاً به جهت افزایش ترددها در برخی از ماه های سال متاسفانه تعداد به ۴۶۴ نفر (۳۰ نفر یا ۷% افزایش) رسید.
لذا مشکل در جلسات شورای ترافیک و کمیسیون ایمنی و حمل و نقل جاده ای استان و شهرستان های ده گانه در حال بررسی است.
از بین ۴۶۴ فوتی ۴۸% در صحنه حادثه، ۵/۶% حین انتقال، ۴۴% در مراکز درمانی، ۱% در منزل و ۵/۰% به علل نامعلوم فوت نموده اند. سازمان اورژانس کشور به جهت فعالیت تکنسین های با مدارک کاردانی و کارشناسی در آمبولانس ها و اینکه ایشان فقط در موارد جمود نعشی، جدا شدن سر از بدن و ... اجازه تشخیص فوت در صحنه را داشته و در سایر موارد بایستی مصدوم را CPR و نسبت به انتقال به مراکز درمانی اقدام نمایند، ترم فوتی حین انتقال را نمی پذیرد. از سویی شدت تروما (شاخص GAP شامل وضعیت هوشیاری، سن، فشارخون سیستولی) دقیق تر از تعداد و درصد می باشد.
در همین ارتباط طرح های پژوهشی در سطح کشور و دانشگاه علوم پزشکی همدان، در دست اقدام می باشند، تا به ارائه راهکارهای موثر در جهت کاهش تلفات منجر گردد.
دکتر حبیب معصومی
رئیس اورژانس پیش بیمارستانی و مدیر حوادث دانشگاه
