جلسه هفتم عصرانه داغ سلامت با موضوع «پارادایم سیاستگذاری و توسعه پایدار سلامت ایران»، دوشنبه مورخ ۲۵ شهریور ماه، با سخنرانی مدیر گروه سلامت جهانی و سیاستگذاری دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، در تالار اصفهان برگزار شد.
در این نشست هماندیشی که به همت مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصاد سلامت با همکاری کمیته پژوهشهای دانشجویان دانشکده مدیریت و اطلاعرسانی پزشکی دانشگاه برگزار شد، دکتر امیرحسین تکیان بحث خود را با چندین پرسش آغاز نمود و در ادامه به این پرسشها که «چه میزان طرح تحول سلامت در رسیدن به پوشش همگانی سلامت موفقیت آمیز عمل کرده است؟»، «آیا در حال حاضر در مسیر صحیح در حال حرکت هستیم؟» و «آیا جهت گیری سیاسی (حاکمیت در نظام سلامت) در راستای یک سیاستگذاری خوب حرکت می کند؟» پاسخ داد.
وی همچنین در خصوص یک جامعه پایدار گفت: سلامت یک پارادایم است و به واسطه شرایط خاص خود، تنها کالای عمومی است که همزمان پیش شرط، نتیجه و شاخص جامعه پایدار به حساب می آید.
دکتر تکیان افزود: دلیل نرسیدن به توسعه یافتگی نداشتن مولفه توسعه پایدار است و در این میان باید به عدالت بین نسلی در تخصیص منابع توجه ویژهای شود.
وی با اشاره به اینکه راه رسیدن به جامعه پایدار، نگاه کردن به سلامت به عنوان یک ارزش جهانی و هدف اجتماعی و سیاسی می باشد، تصریح کرد: قرن ۲۱ با پیچیدگی های زیادی روبه رو است و برای رویارویی با این پیچیدگی ها، یک دستور جهانی به نام توسعه پایدار تهیه شده است که دارای ۱۷ هدف و ۱۶۹ زیر هدف می باشد.
مدیر گروه سلامت جهانی و سیاستگذاری دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه افزود: زیرهدف شماره ۳ مستقیماً به سلامت مربوط می شود و زیر هدف شماره ۱۶ به مبحث صلح می پردازد.
وی با تاکید بر اینکه صلح لازمه تحقق جامعه پایدار است، افزود: به منظور دستیابی به جامعه پایدار باید به ۵ عامل Peace(صلح)، People(مردم)، Prosperity(رفاه)، Partnership(مشارکت) و Plan (برنامه ریزی) توجه کرد.
به گفته دکتر تکیان، سلامت باید دغدغه اصلی تمام بخشهای دولتی، نیمه دولتی و خصوصی باشد.
وی افزود: در ابتدای هزاره سوم رتبه سلامت ایران در دنیا برابر با ۹۳ بوده است و امروزه ۹۲ است، که این امر به عدم کارایی نظام سلامت اشاره دارد و علت این است که حاکمیت نظام سلامت ایران به قرن ۲۰ بر می گردد.
دکتر تکیان با اشاره به اینکه بالغ بر ۷۵% جمعیت کشور و دنیا در شهرها هستند که موجب شده است نیازهای سلامت تغییر کند تصریح کرد: به موازات شهرنشینی، برنامه ریزی و حاکمیت کشور تغییری نکرده است و به همین علت نظام سلامت ایران با چالشهایی مواجه شده است.
وی در ادامه بیان داشت: باید یک جنبه اجتماعی راه بیافتد که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به وزارت رفاه تبدیل شود و به رفاه مردم نیز بپردازد.
دکتر تکیان افزود: نباید UHC یک هدف در نظر گرفته شود، بلکه UHC یک وسیله است که پایه های نظام سلامت را درست می کند. برای اجرایی شدن UHC، باید به نوآوری خدمات سلامت، منابع مالی، منابع انسانی پرداخت و مسیر فعلی، مسیر اشتباهی است.
وی با اشاره به اینکه UHC فعلی مهندسی است و نه اجتماعی، توصیه کرد که از متخصصین علم اقتصاد و علوم اجتماعی استفاده شود، همچنین باید سلامت دیجیتال راهاندازی شود و نظام پرداخت موجود تغییر کند.
مدیر گروه سلامت جهانی و سیاستگذاری دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران با اشاره به اینکه کشور تایلند که اولین کشوری است که با درآمد متوسط در سال ۲۰۰۳ به UHC رسیده است، تصریح کرد: علت موفقیت کشور تایلند سه اصل «داشتن دانش»، «وجود جنبش اجتماعی» و «حمایت ملی» بود، ولی در کشور ما مردم وارد عرصه نشده اند و جنبش اجتماعی شکل نگرفته است.
دکتر تکیان یادآور شد: تا ۵ اصل، Participation (مشارکت)، Transparency (شفافیت)، Accountability (مسئولیت)، Information (اطلاعات)و Responsiveness (پاسخگویی)که لازمه حکمرانی خوب است تغییر نکند، UHC محقق نخواهد شد.
در پایان جلسه دکتر امیرحسین تکیان به پرسشهای کارشناسان و مدیران بیمارستانها، اعضای هیات علمی و دانشجویان پاسخ داد.
