به نام خدا
ماه رمضان، فرصتی برای دعا و نیایش و شب زنده داری است که عشق ملکوتی و انس با محبوب جاودانه را پدید می آورد شهد مناجات و نیایش را در کام انسان می ریزد. در پرتو خورشید درخشان ماه رمضان، سلطه عادت ها و غریزه ها بر زندگی انسان کاهش می یابد، غفلت ها زدوده می شود به دلیل هماهنگی با جمع، موانع خودسازی کاهش می یابد و اخوت دینی و روح برادری و همدردی با نیازمندان تقویت می گردد، تلاوت قرآن و رعایت تقوا، زمینه تعالی و بازگشت به فطرت الهی و زندگی عالی انسان را فراهم می سازد. خود سازی در فرهنگ اهل بیت(ع) شامل کنترل تمام رفتارها و گفتارهای انسان در چارچوب دستورات خداست، کنترل اعضا و جوارح و نفس براساس باید ها و نبایدهای قرآن و سنت، مصداق خودسازی اسلامی و الهی است و روایات مکرری یادآوری کرده است که روزه داری، فقط به دستگاه گوارش و خوردن و آشامیدن مربوط نیست,بلکه مهم کنترل انسان بر نفس اماره و مراقبت بلکه مهم کنترل انسان بر نفس اماره و مراقبت از روح انسان است.
