چشم بود و افق بی انتهای آسمان، گوش بود و نغمه بی پایان ملکوت
زمین نور باران، گویا خورشید هم منتظر است.
خدایا ارض و سماء را چه شده که این گونه در هیجانند؟
بیا دل را به گلستان مدینه، خانه فاطمه ببریم.
اینجا چه خبر است که همه اهل بیت جمع اند و منتظر؟
احمد و علی (علیهما السلام ) را بنگر که چگونه چشم به فاطمه دوخته اند.
آه گوش کن صدای دلنواز نوزادی را نمی شنوی؟
آری انتظار به پایان رسید و دومین فرزند علی و فاطمه( علیهما السلام )، نور چشم پیامبر به دنیا آمد، ملائک را ببین که با آب کوثر نهج شستشویش می دهند.
آن طرف را بنگر حوران رضوان، حریر بهشتی آورده اند تا فرزند فاطمه را با آن بپوشانند.
به راستی کدام دل است که از لبخند چشمان نازنین و نگاه عرشی آن نوزاد، به تلاطم در نیاید؟
نبی اکرم کودک را به دامان گرفته، از عرش ندا می رسد: ای محمد! پروردگارت به تو سلام می ‌رساند و به تو بشارت می ‌دهد که امامت و ولایت را در نسل آن مولود قرار می ‌دهد، نامش را"حسین" بگذار. او را به سینه می چسباند و می بوید. آری، شادی و شعف خانه علی (ع) را پر نموده و حسین (ع) به‌دنیا آمد. خداوند در عالم ملکوت به فرشته خازن و عهده دار آتش جهنم، وحی کرد که به خاطر مولودی که به پیامبرش عطا کرده، آتش جهنم را بر اهلش خاموش کند، به رضوان، نگهبان بهشت وحی کرد که بهشت را بیاراید و آن را خوشبو گرداند، به حورالعین وحی فرمود که خود را بیارایند و به دیدار یکدیگر بروند و به ملائکه وحی فرمود که در صفوفی بایستند و به تسبیح و تحمید و تمجید و تکبیر بپردازند.

حسین جان با ولادت تو، عشق متولد شد، رشادت رشد یافت، شهامت رنگ گرفت، ایثار، معنا، شهادت، قداست و خون آبرو گرفت.

یک جرعه از زلال دریای معرفت امام حسین(ع)
- براى هر دردى درمانی است و درمان گناه، طلب آمرزش از خداوند است. (الکافى، ۲/۴۳۹)
- شیعیان ما، کسانى اند که درون آن ها از هر گونه حیله و نیرنگ سلامت باشد. (تفسیرالامام العسکرى، ۳۰۹)
- هرکس گره اى از مشکلات مۆمنى باز کند، خداوند متعال مشکلات دنیا و آخرت او را اصلاح مى نماید. (مستدرک الوسائل، ۱۲/۴۱۶)
- بینش و عقل و درک انسان تکمیل نمى شود مگر آن که اهل حقّ و صداقت باشد و از حقایق، تبعیّت و پیروى کند. (نهج الشّهاده: ص ۳۵۶، بحارالانوار: ج ۷۵، ص ۱۲۷، ح ۱۱)
- عزّت و بى نیازى هر دو شتاب زده به دنبال پناهگاهى مى دویدند، چون به توکّل برخورد کردند، آرامش پیدا کرده و آن را پناهگاه خود قرار دادند.(مستدرک الوسائل: ج ۱۱، ص ۲۱۸، ح ۱۵، بحارالانوار: ج ۷۵، ص ۲۵۷، ح ۱۰۸)
- اى فرزند آدم، بدرستى که تو مجموعه اى از زمان ها و روزگار هستى، هر آنچه از آن بگذرد، زمانى از تو فانى و سپرى گشته است، بنابراین لحظات عمرت را غنیمت شمار که جبران ناپذیر است. (نهج الشّهاده: ص ۳۴۶)
- هرکس خداوند متعال را با صداقت و خلوص، عبادت و پرستش نماید، خداى متعال او را به بهترین آرزوهایش مى رساند و امور زندگیش را تامین مى نماید. (شیخ صدوق: ص ۱۶۷، مستدرک الوسائل: ج ۱۲، ص ۲۰۹، ح ۱۳۹۰۲)
- هرکس رضایت و خشنودى خداوند را در امور زندگى طلب نماید گرچه همه افراد از او رنجیده شوند، خداوند مهمّات و مشکلات او را کفایت خواهد نمود. و کسى که رضایت و خوشنودى مردم را طالب شود گرچه مورد خشم و غضب پروردگار باشد، خداوند امور  این شخص را به مردم واگذار مى کند.(مستدرک الوسائل: ج ۱۲، ص ۲۰۹، ح ۱۳۹۰۲۱)
- همانا سخاوتمندترین مردم آن کسى است که کمک نماید به کسى که امیدى به وى نداشته است و بخشنده ترین افراد آن شخصى است که نسبت به ظلم دیگرى با آن که توان انتقام دارد گذشت نماید. صله رحم کننده ترین مردم و دید و بازدید کننده نسبت به خویشان، آن کسى است که صله رحم نماید با کسى که با او قطع رابطه کرده است. (نهج الشّهاده: ص ۳۹، بحارالانوار: ج ۷۵، ص ۱۲۱، ح ۴)

گردآوری و تنظیم: بهلولی