سلام وعرض تسلیت به خانواده محترم مخصوصاً دو دخترعزیز وی وهمسرشان؛
دیشب در آی سی یو جنرال آخرین بار به دیدارش رفتم ، هوشیار نبود و دیگر معلوم بود متاسفانه تلاش های پزشکی موثر نمی افتد، همسرش درد دل  و انتظاری از دختر کوچکش را بیان کرد، مبنی بر اینکه امیدوار است اسکتوبه شود وباز با وی سخن بگوید ، دلم به درد آمد؛ خیلی سریع خاطره اولین دیدار در مهرماه سال ۷۲ را مرور کردم، آن موقع در حال ویزیت بیماران در کلینیک سپاه در اسکو، سرباز وظیفه ای محجوب برایم چای آوردو از مطالعه دروس برای کنکور پزشکی سخن گفت، برایش امید دادم و خوشخال شد.