دکتر علی‌اصغر خدادوست، چشم پزشک نام آور ایرانی عصر جمعه در پی عارضه قلبی در بیمارستان پریسپترین نیویورک درگذشت.

به گزارش دیده بان علم ایران، پروفسور خدادوست، فوق تخصص و جراح نام آور چشم پزشکی که خصوصا در زمینه پیوند قرنیه در سطح جهانی شناخته شده بود علی رغم سال ها اقامت و فعالیت در خارج کشور ارتباط و مراودات نزدیکی با مراکز علمی و بیمارستانی داخل کشور داشت و هر ساله با سفر به ایران، اعمال جراحی متعددی را در مراکز درمانی تهران و زادگاهش – شیراز – انجام می داد.

پرفسور خدادوست که بعد از ظهر جمعه ۱۸ اسفند – به وقت ایران – در ۸۲ سالگی درگذشت از سوی شخصیت‌های برجسته در چشم پزشکی آمریکا به عنوان بهترین جراح پیوند قرنیه در دنیا معرفی شده است و شهرتش علاوه بر مقالات علمی متعدد و تحقیقات گسترده در زمینه‌های مختلف و کیفیت درمان و تجربه در درمان جراحی، مدیون تحقیقات پایه‌ای بر ناراحتی‌های سطح قرنیه است تا آنجا که پیوندهای قرنیه روی مکانیسم دفع پیوند برای ارج نهادن به فعالیت‌های علمی وی با عنوان Khodadoust rejection line نامگذاری شده است.

کوفی عنان، دبیرکل سابق سازمان ملل متحد یکی از شخصیت‌های سیاسی بین‌المللی است که با دستان توانمند این جراح برجسته ایرانی درمان شد. سال ۱۳۹۳ بود که سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی ملل متحد (یونسکو) در آیین ویژه‌ای از خدمات علمی و اجتماعی پروفسور خدادوست، دانشمند و چشم‌ پزشک شناخته شده ایرانی در شیراز تجلیل کرد

زنده یاد دکتر علی اصغر خدادوست در سال ۱۳۱۴ در شیراز متولد شد. دبستان و دبیرستان را در شیراز پشت سر گذاشت و به عنوان آموزگار در دبستان داوری داراب مشغول به کار معلمی شد. در سال ۱۳۳۳ در امتحان ورودی دانشکده پزشکی شیراز شرکت کرد و با درجه ممتاز بین داوطلبان پذیرفته و در این دانشکده مشغول به تحصیل شد. دوره شش ساله پزشکی را با درجه ممتاز پشت سر گذاشت و پس از یک سال گذراندن دوره دستیاری چشم و گوش و حلق و بینی در بیمارستان نمازی دانشگاه شیراز در سال ۱۳۴۱ از طرف دولت برای گذراندن دوره تخصصی در ایالات متحده انتخاب شد.

دکتر خدادوست به عنوان اولین و تنها دستیار خارجی در بخش چشم پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز در سال ۱۳۴۱ پذیرفته شد و دوران سه ساله دستیاری را به عنوان بهترین دستیار مرکز چشم پزشکی ویلمر شناخته شد.

وی در این دوران علاوه بر تحصیل در علوم بالینی به طور فعال مشغول تحقیقات در علوم پایه بود و مقالات متعددی در مجلات مختلف به چاپ رسانید. پس از پایان دوران، یک سال به عنوان مربی و یک سال به عنوان استادیار در بخش چشم پزشکی همان دانشگاه مشغول به کار شد و در سال ۱۳۴۷ علیرغم پیشنهاد و خواست دانشگاه جان هاپکینز عازم ایران و در بخش چشم پزشکی دانشگاه شیراز به عنوان استاد مشغول فعالیت شد.

از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۹ وی هر دو سال یک بار به عنوان استاد مدعو ۶ ماه را در بخش چشم دانشگاه جانز هاپکینز برای ادامه برنامه‌های تحقیقاتی گذراند و در این دوران چندین مرتبه به عنوان مدرس در کشورهای متعددی از جمله چین، ترکیه، سوریه، عمان، پرو، اکوادور و ایتالیا دعوت شد. دکتر خدادوست در سال ۱۳۵۹ عازم آمریکا شد و به عنوان استاد در بخش چشم دانشگاه جانز هاپکینز مشغول به کار شد.

وی در سال ۱۳۶۱ به عنوان استاد و رئیس بخش چشم دانشگاه سیسیل انتخاب شد و در سال ۱۳۷۱ مرکز چشم پزشکی کنتیتکت در شهر نیوهیون را تاسیس کرد و به عنوان مسؤول آن مشغول به کار شد. از سال ۱۳۵۹ به طور مکرر سالی دوبار به وطن خود بازگشت و در فعالیت‌های بالینی و آموزشی در بیمارستان‌های مختلف تهران و شیراز شرکت کرد.

تاسیس بیمارستان فوق تخصصی چشم پزشکی خدادوست یکی دیگر از ثمره‌های مجاهدت این دانشمند برجسته برای خدمت به ایرانیان بود که در سال ۱۳۶۸ به بار نشست.