به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان؛ بنیاد نخبگان چهارمحال‌و‌بختیاری به منظور اجرایی­سازی گام نخست نظام مشاوره و با رویکرد توانمندسازی اجتماع نخبگانی در مواجهه با مسائل گوناگون، کارگاه «زندگی سالم» را با رویکرد پیشگیری از اعتیاد به مواد مخدر و مهارت زندگی زناشویی برگزار کرد.

در بخشی از این کارگاه، محمد ربیعی؛ عضو هیئت‌علمی گروه روانشناسی دانشگاه شهرکرد و مدرس کارگاه به تعریف فرد معتاد پرداخت و گفت: در صورتی افراد از سن ۱۲ تا ۱۸ سالگی مواد مخدر را تجربه نکرده باشند، احتمال اعتیاد آنان در سنین پس از ۱۸ سالگی بسیار کم است.

وی با اشاره به اینکه ریشه اعتیاد در کشور در خارج مرزها بر اساس سیاست‌‎های منفعت‌طلبانه آنان است، افزود: درخصوص پدیده اعتیاد لازم است هرگونه مداخله پیشگرانه صورت گیرد.

وی به سطح‌های پیشگری از مواد مخدر اشاره کرد و تصریح کرد: در سطح اول اجازه داده نشود افراد دچار اعتیاد شوند، سطح دوم افرادی که معتاد شدند، درمان شوند و سطح سوم افرادی که معتاد شده‌اند و هیچگونه حاضر به ترک اعتیاد نیستند، بیشتر آسیب نبینند.

ربیعی افزایش تحمل تدریجی مقدار ماده مصرفی، پیدایش علائم ترک در صورت عدم‌مصرف، تمایل مداوم و تلاش ناموفق برای قطع کنترل یا کاهش مصرف، صرف زمان زیاد برای بدست آوردن و مصرف ماده، مختل شدن فعالیت اجتماعی شغلی و تفریحی و تداوم مصرف ماده علی‌رغم آگاهی از عوارض ماده را نشانه‌های فرد معتاد دانست.

عضو هیئت‌علمی دانشگاه شهرکرد در بخشی دیگر به سیر شایع اعتیاد پرداخت و افزود: فرد معتاد احساس می‌کند، مصرف مواد مخدر برای آن بسیار لذتبخش، خلق را بسیار خوب، کارکرد فردی او بهتر از حالت طبیعی، رفتار خود را طبیعی می‌داند و در مقابل نظر دیگران خیلی سرکشی و پنهان‌کاری می‌کند و به دنبال درمان حرکت نمی‌کند.

ربیعی خاطر نشان کرد: اعتیاد به مواد مخدر یک بیماری قابل درمان است، اما در درمان اعتیاد آگاهی و شناخت بیمار و خانواده نسبت به ویژگی‌های و خصوصیات اعتیاد و درمانش لازم و ضروری است. لازم است هم بیمار و هم خانواده‌اش بدانند که اعتیاد بیماری مزمن است و بهبودی نیازمند صبر و بردباری آنان است.

ربیعی در بخشی دیگر به ۲۵ نکته مهارت زندگی زناشویی از جمله ایجاد اندوخته عاطفی، مراقبت و دلسوزی، شناخت الگو‌های منفی تعامل، ایجاد روابط من–شما، نوازش عاطفی و جسمانی، سازمان‌دهی به اطاق خواب، هنر آراستگی، هیجان و بیان هیجانات، صحبت‌های زناشویی، بازی‌های زناشویی، خودشناسی، شناخت حساسیت‌های جسمی و روانی همسر، شناخت استرس‌های آشکار و پنهان زندگی زناشویی، شناخت لذت‌ها، مکان‌ها و زمان‌های مورد علاقه همسر، پرداخت.

وی در پایان به بیان بخشی از سخنان جان گاتمن در خصوص «زوج‌های خوشبخت چه می‌کنند»، پرداخت و گفت: می‌توان خوشبختی و بهبود روابط زوجین را در طول سالیان بعدی نیز پیش‌بینی کرد. گاتمن در پژوهش‌هایش دریافته است که اگر هر زوج در هفته فقط ۵ ساعت را صرف زندگی مشترکشان کنند، روابطشان بهتر خواهد شد.