راه‌اندازی آزمایشگاه تخصصی فیزیولوژی رفتار در دانشگاه رازی
آزمایشگاه تخصصی فیزیولوژی رفتار در دانشگاه رازی راه‌اندازی و افتتاح شد.
به گزارش روابط عمومی دانشگاه رازی، آزمایشگاه تخصصی فیزیولوژی رفتار روز یکشنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۷ به همت دکتر نامدار یوسف‌وند با همکاری دکتر اسحق کریمی و با حضور دکتر ویسی معاون پژوهشی و فناوری دانشگاه و اعضای شورای پژوهشی دانشگاه، دکتر امینی رئیس دانشکده علوم و دکتر کریمی مدیر گروه بیولوژی در دانشگاه رازی راه‌اندازی و افتتاح شد.
بخشی از امکانات تحقیقاتی این آزمایشگاه توسط دکتر نامدار یوسف‌وند و دکتر اسحق کریمی طراحی و ساخته شده و بخش عمده دیگری از امکانات مانند دستگاه تیل فلیک و تجهیزات مربوط به آزمون‌های رفتاری که مازهای مختلف مجهز به امکانات نرم افزاری و سخت افزاری ویدئوتراکینگ است، توسط معاونت پژوهشی دانشگاه تدارک دیده شده است. این بخش از مساعدت دانشگاه در قبال اهداء دستگاه با تکنولوژی بالای جذب اتمی از آزمایشگاه فیزیولوژی جانوری به آزمایشگاه مرکزی صورت گرفت.
دکتر نامدار یوسف‌وند عضو هیات علمی دانشکده علوم پایه در خصوص کارکرد این تجهیزات گفت: سیستم ویدئو تراکینگ یا روتوسکوپی یک نوع ردیابی اجسام و حیوانات متحرک است که مسیر طی شده و زمان حرکت را دقیقاً محاسبه می‌کند .
وی افزود: با کمک مازهای مختلف و کنترل و ردیابی ویدئو تراکینگ می توان رفتارهای مربوط به یادگیری و حافظه، رفتارهای مربوط به استرس و اضطراب، پاداش و یا تشویق، اعتیاد و.... را در حیوانات آزمایشگاهی کوچک (مثل موش) مورد مطالعه و ارزیابی قرار داد . دستگاه تیل فلیک نیز یک نوع دستگاه دقیق آزمون رفتار درد جهت بررسی و تست مواد دخیل در درد و بی دردی است .
دکتر یوسف‌وند در خصوص آزمون معمای آبی موریس نیز اظهار داشت: معمای آبی موریس ( Morris Water navigation task ) یا ماز آبی موریس یک آزمایش رفتاری است که عمدتا در جوندگان مانند موش و موش صحرایی توسط پژوهشگران علوم اعصاب استفاده می‌شود. این آزمون رفتاری اولین بار توسط ریچارد جی موریس در سال ۱۹۸۱ برای بررسی حافظه در موش صحرایی ابداع شد و به طور گسترده‌ای برای بررسی یادگیری و حافظه فضایی استفاده می‌شود.
وی در خصوص نحوه انجام آزمون معمای آبی موریس گفت: نحوه انجام آزمون ماز آبی موریس به این صورت است که در ابتدا موش در یک حوض دایره‌ای و بزرگ آب قرار داده می‌شود. در یک ناحیه از حوض یک سکویی قرار داده می‌شود که ۱ الی ۲ سانتی متر زیر آب قرار دارد و قابل مشاهده نیست. موش باید با توجه به علائمی که در اطراف حوض قرار دارد محل سکو را یاد گرفته و هنگامی که در حوض رها می‌شود در مدت زمان مشخصی در حدود ۳۰ تا ۱۲۰ ثانیه سکو را پیدا کرده و روی سکو برود.
دکتر یوسف‌وند افزود: روش کلی آزمایش به این صورت است که موش حدودا به مدت ۵ روز و در هر روز ۴ الی ۵ بار پیاپی در حوض رها می‌شود تا محل سکو را پیدا کرده و یاد بگیرد و در روز ششم سکو برداشته و مدت زمانی که موش در محل قرار گیری سکو گردش می‌کند اندازه گیری می‌شود. از آنجایی که موش با توجه به علائم اطراف حوض باید محل سکو را پیدا کند این آزمون برای بررسی حافظه فضایی استقاده می‌شود.