طبق آخرین پیش‌بینی بازار آژانس بین‌المللی انرژی، انرژی زیستی مدرن بزرگترین رشد را در منابع تجدیدپذیر بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۳ خواهد داشت و نقش مهمی در ساختار سبد تجدیدپذیر و استقرار نظام ایمن و پایدار انرژی ایفا خواهد نمود.
بر اساس گزارش پیش‌بینی و تحلیل بازار انرژی تجدیدپذیر در سال ۲۰۱۸، “IEA ۲۰۱۸ Renewables”، با روند رو به رشد انرژی‌های تجدیدپذیر تا سال ۲۰۲۳، ۴۰ درصد رشد جهانی مصرف انرژی از این منابع تامین خواهد شد. همچنین سهم تجدیدپذیرها در تولید برق جهان در سال ۲۰۲۳ به یک سوم خواهد رسید. اما به دلیل سیاست‌های حمایتی ضعیف‌تر و موانع دیگر، توسعه تجدیدپذیرها در بخش حمل و نقل و گرمایش بسیار کندتر خواهد بود.
به نظر می‌رسد در بخش تولید برق، سهم سیستم‌های فتوولتائیک و بادی همچنان افزایش یابد، در حالی که انرژی زیستی به علت استفاده گسترده آن در بخش گرمایش و حمل و نقل (بخشی که سایر تجدیدپذیرها نقش بسیار کمتری در آن ایفا می‌کنند)، همچنان بزرگترین منبع انرژی تجدیدپذیر است.
تمرکز بر انرژی زیستی بخشی از تحلیل IEA از "نقاط کور" سیستم انرژی است. این گزارش پتانسیل بهره‌برداری نشده انرژی زیستی به عنوان انرژی سبز و تنوع بخشی به مصرف انرژی در بخش صنعت و حمل و نقل را نشان می‌دهد.
تولید برق به وسیله سیستم‌های فتوولتائیک روش غالب در افزایش ظرفیت برق تجدیدپذیر است. این در حالی است که افزایش ظرفیت انرژی بادی برای دومین سال متوالی کاهش یافته و رشد برقآبی نیز در حال کاهش می‌باشد.
پیش‌بینی می‌شود ظرفیت برق خورشیدی تا پایان دوره این پیش‌بینی، با حدود ۶۰۰ گیگاوات افزایش- بیشتر از ظرفیت کل سایر فناوری‌های برق تجدیدپذیر، یا دو برابر ظرفیت کل برق ژاپن- به یک تراوات برسد. به رغم تغییر در سیاست‌های اخیر، چین با حدود ۴۰ درصد ظرفیت نصب شده فتوولتائیک جهان در سال ۲۰۲۳، همچنان رهبر مطلق برق خورشیدی باقی می‌ماند. ایالات متحده آمریکا دومین بازار رشد خورشیدی خواهد بود و هند پس از آن قرار دارد.
در توسعه ظرفیت تجدیدپذیر، انرژی بادی سهم دوم را در اختیار خواهد داشت، در حالی که برق آبی تا سال ۲۰۲۳ بزرگترین منبع برق تجدیدپذیر باقی می‌ماند. طبق پیش‌بینی‌های سال گذشته، انتظار می‌رود ظرفیت بادی ۶۰ درصد افزایش یابد. در عین حال، با پیشرفت فناوری و کاهش قابل توجه هزینه‌ها، ظرفیت بادی فراساحل در اروپا و آسیا و آمریکای شمالی سه برابر شده است.
پتانسیل بهره‌برداری نشده انرژی زیستی در صنایع سیمان، شکر و اتانول قابل ملاحظه است. رشد انرژی زیستی در بخش‌های صنعت، حمل و نقل و برق نیز می‌تواند به اندازه سایر انرژی‌های تجدیدپذیر در بخش برق قابل توجه باشد. بخش قابل توجهی از این پتانسیل به پسماند و زائدات بستگی دارد که باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و کاهش نگرانی‌ها در مورد تغییر کاربری زمین می‌شود. علاوه بر این، استفاده از این منابع می‌تواند موجب بهبود مدیریت پسماند و کیفیت هوا شود.