حکمرانی آکادمیک در ایران سه مجلسی است
به گزارش روابط عمومی موسسه ذاکر صالحی با بیان اینکه: انتخاب نوع الگوی حکمرانی هیات امنایی از بین سنخ های چهارگانه به بافتار هر کشور بستگی دارد. عنوان کرد جایگاه و سطح وظایف حتی نام این هیات ها در هر کشور متفاوت است. آن چه مهم است کارآمدی و اثربخشی این هیات ها و ارتباط پویا و هدفمند آن با مدیریت دانشگاه، جامعه، اعضای هیات علمی و سایر ذی نفعان درونی و بیرونی دانشگاه است.
وی اضافه کرد: الگوی حکمرانی هیات امنایی بنا به یک روایت به دلیل ضعف سیستم مدیریت دانشگاه ها رواج یافته است. اما بعدها روح و جوهره ی آن براساس مشارکت یا حکمرانی همکارانه Collaborative Governance ادامه حیات داد. محتوای این الگو براساس اعتماد دانشگاه و جامعه به هیات معتمدین شکل گرفته است.این الگوبصورت بالقوه ظرفیت مشارکت پذیری وباز بودن دارد.
وی ادامه داد: اما اکنون این الگو با چالش توزیع متوازن اقتدار در درون دانشگاه، چالش کارآمدی و اثربخشی، چالش تنوع اعضاء، تامین نظرات اعضای هیات علمی، عدم ایفای موثر نقش نظارتی و سیاست گذاری، عدم ایفای نقش پل ارتباطی بین دانشگاه، جامعه محلی و دولت، چالش تامین مالی و ... مواجه است.درایران کالبد هیات امنا حفظ شده اما فاقد روح واثربخشی است.این هیاتهاباید بین جامعه و دانشگاه پل بزنند.برای دانشگاه چشم اندازسازی کنند وپاسخگویی خود را افزایش دهند.سطح دستورکار هیات امنا درایران نازل است.
در امریکا، کانادا (هم چنین انگلستان و کشورهای مشترک المنافع) هیات امنا وظایف سنگین و متنوعی بر عهده گرفته است. از این رو امروزه موضوع پاسخ گویی آنها در قبال تصمیمات شان و میزان دانش آن ها در مورد فرهنگ آموزش عالی و سیاست های داخلی موسسه و توانایی آن ها در اداره ی موسسه از ویژگی های شخصیتی اعضاء مهم تر شده است.