محققان دانشگاه علم و صنعت ایران با انجام طرح پژوهشی موفق به حذف رنگ‌های سمی از محیط آبی شدند. البته نتایج این تحقیق می‌تواند راهکاری برای ایجاد ارزش افزوده برخی پسماندهای جامد باشد.

به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، تقاضای انسان ها برای محصولات جدید، تنوع در رنگ و کیفیت محصولات رشد زیادی را در بخش های صنعتی ایجاد کرده است. اما این افزایش ظرفیت تولید و ایجاد آلاینده های مختلف تهدیدی برای رفاه انسان ها و محیط زیست به حساب می آید. اگر چه توقف توسعه صنعتی جوامع به بهانه تخریب امری عقلانی نیست اما این امر نباید باعث بی توجهی و بی مهری صنایع نسبت به محیط زندگی انسان ها شود.

به هر حال نباید فراموش کرد که توسعه صنعتی، رفاه، زندگی در محیطی سالم، بهره‌مندی از آب شرب عاری از انواع مواد سمی و خطرناک باید هدیه تلاش و نوآوری های امروز ما به نسل های آینده باشد. برای نیل به این مقصود باید تا حد امکان از ایجاد آلودگی و انتشار آن خصوصا آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی جلوگیری کرد. این امر نیازمند توجه ویژه به پساب های صنعتی و تصفیه آنها است.

تصفیه پساب صنایع نساجی و کاغذسازی

با توجه به اهمیت این موضوع صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی از انجام طرحی پژوهشی توسط محققان دانشگاه علم و صنعت ایران حمایت کرد. این طرح با عنوان "حذف رنگ کریستال وایولت از محیط آبی با پودر شیشه حاصل از پسماندهای شیشه ای خانگی" انجام شد. حذف رنگ های سمی و سرطان زا از محیط آبی و مدیریت پسماندهای شیشه ای خانگی اهداف این پژوهش است.

پژوهشی که کاربردهایی همچون تصفیه پساب صنایع نساجی و کاغذسازی را دارا است. همچنین نتایج این تحقیق می تواند راهکاری برای ایجاد ارزش افزوده برخی پسماندهای جامد باشد. البته  امکان ایجاد تصفیه خانه های ارزان قیمت با هزینه ثابت کم برای صنایع در حال کار و استحصال و به کارگیری مجدد رنگ های ضایعاتی نیز از دیگر کاربردهایی است که می توان به آن اشاره کرد.

رنگ نامطلوب‌ترین آلاینده محیط های آبی

درباره ضرورت انجام این پژوهش نیز باید گفت، پسابی ناشی از صنایع مختلف به علت وجود مقادیر زیادی از آلاینده‌ها، خسارات زیاد و جبران ناپذیری را بر محیط زیست وارد می کند. سوای همه آلاینده‌ها به نظر می‌رسد که رنگ نامطلوب‌ترین آنها باشد، چرا که چشم انسان به راحتی وجود آن را تشخیص می‌دهد. رنگی شدن آب در اصل اغلب توسط رنگ هایی است که بسیاری از آنها سمی هستند و تقریبا تخریب پذیری طبیعی ندارند. پس می‌توان گفت که روش های حذف رنگ ها از آب از درجه بالایی از اهمیت برخوردار است.

تهیه جاذب هایی زیست تخریب پذیر

گرچه در صنایع برای حذف رنگ از محیط آبی از روش های مختلفی استفاده می‌شود. اما از بین همه روش ها جذب سطحی به عنوان روشی آسان با راندمان مطلوب شناخته شده است. در بسیاری از موارد صنعتی برای تصفیه پساب ها از جاذب هایی مانند کربن اکتیو استفاده می شود. قیمت بالا، هزینه های بسیار زیاد فرایند احیاء و آلودگی های ناشی از احیای اینگونه جاذب ها همواره به عنوان یک محدودیت ویژه در به کارگیری فرایند جذب سطحی مد نظر صاحبان صنایع بوده است. پس ناگفته پیداست که تهیه جاذب هایی ارزان، کارا و زیست تخریب پذیردر به ثمر رسیدن واقعی تلاش های دوستدارن محیط زیست و محققان حوزه تصفیه آب و پساب جایگاهی حیاتی دارد.

فرصتی مناسب برای تولید ثروت

در این بین استفاده از پسماندهای جامد به عنوان جاذب هایی ارزانقیمت و در دسترس حربه ای هوشمندانه و اقتصادی در حفاظت مضاعف از محیط زندگی و کار انسان ها به حساب می آید. چرا که از یک سو با تبدیل دور ریزهای مزاحم به موادی ارزشمند، معضلات آتی حاصل از دفع این مواد را به فرصتی مناسب برای تولید ثروت و افزایش ارزش افزوده مبدل ساخته ایم و از سوی دیگر با انجام فرایند جذب سطحی و رنگ زدایی، از ذخایر آب های سطحی و منابع آبهای زیر زمینی صیانت کرده ایم. در این پروژه با استفاده از پودر شیشه حاصل از پسماندهای شیشه ای خانگی و صنعتی به عنوان جاذب، به بررسی بهینه سازی عوامل موثر در حذف رنگ سمی و خطرناک کریستال وایولت از محیط آبی پرداخته شد.

انتهای پیام/۲۵