به گزارش وب دا، این همایش با حضور استانداران، فرمانداران، شهرداران، ، مدیران کل بیمه سلامت، مدیران شبکه های بهداشتی درمانی، روسای دانشگاه های علوم پزشکی، امامان جمعه استان های خراسان رضوی، شمالی و جنوبی و همچنین معاون بهداشت، معاون درمان و جمعی از مدیران وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی به میزبانی دانشگاه علوم پزشکی مشهد به مدت یک روز آغاز به کار کرد.

الزامات قانونی اجرای نظام ارجاع، نقش فرمانداران و بخشداران در تسهیل اجرای برنامه، نقش ائمه جمعه در ترویج نظام ارجاع و پنل های چالش های نظام ارجاع در سطح یک و چالش های نظام ارجاع در سطح دو و سه از جمله بخش های این همایش است.

برنامه نظام ارجاع الکترونیک یکی از برنامه های مهم وزارت بهداشت است که بر اساس اسناد بالادستی و اهداف برنامه ریزی شده قرار است به منظور ارائه خدمات مناسب و دسترسی عموم مردم به خدمات تخصصی و فوق تخصصی به اجرا در آید.

نظام ارجاع به نوعی پشتیبان بیمار است و بیماران را هدایت می کند تا مسیر درست درمان را طی کنند. به این ترتیب بیمار ابتدا به پزشک خانواده اش که  یک پزشک عمومی است مراجعه کرده و در صورت نیاز به سمت دریافت خدمات تخصصی تر سوق داده می شود . از این طریق می توان در منابع بهداشت و درمان صرفه جویی کرد و در راستای ارتقاء کیفیت ارائه خدمت به مردم هزینه کرد.

گاهی شاهدیم مردم برای یک بیماری ساده مانند سرماخوردگی به فوق تخصص مراجعه می کنند این کار هم هزینه های مردم را بالا می برد و هم به افزایش هزینه های نظام سلامت منجر می شود.

هنر پزشک خانواده این است که قبل از این که فرد بیمار شود آن را کشف کند و در حال حاضر که روند بیماری ها از واگیر به غیرواگیر تبدیل شده است حسن نظام ارجاع و پزشک خانواده این است که پیش از اینکه فرد مبتلا به بیماری شود تشخیص و شناسایی شود که اگر این اقدام صورت گیرد پیشگیری بر درمان انجام خواهد شد و هزاران نفر نجات پیدا می کنند.

سیستم ارجاع به نوعی صرفه جویی در هزینه های درمانی و در دسترس بودن خدمات است مراجعین مستقیم بیماران به پزشک متخصص و فوق تخصص و دریافت خدمات پاراکلینیکی متعدد و غیر ضروری باعث هدر رفت منابع می شود از آنجا که هدف نظام ارائه خدمات بهداشتی و درمانی هر کشوری ارتقاء سطح سلامت مردم است با مصوبه مجلس شورای اسلامی در زمینه بیمه روستائیان امکان پیوند طرح پزشک خانواده با بدنه عظیم نظام ارائه خدمات بهداشتی و درمانی کشور فراهم شود.

افرادی که از مسیر پزشک خانواده به سطوح بعدی مراجعه کنند در مناطق روستایی از حمایت ۹۵ درصدی و در مناطق شهری از حمایت ۹۰ درصدی بهره مند می شوند. یعنی افراد ساکن در روستاها اگر از مسیر ارجاع به سطوح بعدی خدمات ارجاع داده شوند تنها ۵ درصد و افراد ساکن در شهرها ۱۰ درصد هزینه های خدمات را پرداخت می کنند.

درست است که بیمار این حق را دارد که به هر مرکز درمانی که بخواهد مراجعه کند اما اگر در مسیر درست درمان قرار نگیرد نتایجی همچون عدم دریافت پاسخ لازم به دلیل نبود شناخت بیمار و پزشک ، ارائه خدمات تکراری و بی اثر، عدم ثبت سوابق درمانی و اطلاعات بیمار، اتلاف امکانات پیچیده برای امراض ساده و یا برعکس، عدم امکان پیگیری بیمار توسط تیم سلامت، مصرف بی رویه و خودسرانه دارو به دلیل تکرار درمان اصلی پزشکان، خستگی بیمار از عدم دریافت پاسخ صحیح و همچنین اتلاف خدمات پاراکلینیکی، افزایش هزینه وارد شده به اقتصاد خانواده و دولت به دلیل عدم دریافت مناسب را به دنبال دارد.

{jcomments on}