رئیس اداره سلامت جمعیت و خانواده معاونت بهداشت با اشاره به این موضوع که "بر اساس پژوهش های صورت گرفته مختلف  انطباق کودک با دیابت در حضور حمایت و مراقبت خانواده امکان پذیر است و تعاملات خانوادگی بر سازگاری با بیماری تاثیر گذار است" افزود : نوع رابطه و تعارض خانواده بر کیفیت زندگی کودک و گذر وی از دوره کودکی به دوره نو جوانی و جوانی تاثیر گذار بوده ، به طوری که  کنترل ضعیف قند خون به نوبه خود می تواند منجر به بروز استرس و مناقشات خانوادگی و استرس به خصوص در مادران خانواده گرددو همچنین افزایش اضطراب والدین با سطوح بالاتری از پریشانی کودک در ارتباط بوده و علائم افسرگی مادر یکی از  قویترین عوامل خطر برای کیفیت  پایین  زندگی  این کودکان می باشد .

به گزارش روابط عمومی ،زهره حسینی تصریح کرد :  اضطراب با عث می شود که مادران اکثر مداوای فرزندان خود را به عهده گرفته و در نتیجه به نیاز های کودک و نو جوان برای استقلال لطمه خورده و منجر به رفتار بی رحمانه و سخت گیرانه والدین می شود.بنا براین توجه به توانمند سازی والدین در امر مراقبت ضروری می باشد.

حسینی خاطرنشان کرد :خانواده به دلیل احاطه ای که بر شرایط کودک دارد در تعیین اهداف و بر نامه ریزی مراقبتی و درمانی نقش عمده ای ایفا می کند .به جهت اهمیت و حساسیت خانواده بر سلامت کودک مراقبت خانواده محور اساس کنترل بیماری را تشکیل می دهد که شامل پایش روزانه انسولین و دفعات  تزریق ، اندازه گیری قند خون، مراجعات و معاینات مکرر پزشکی، برنامه دقیق فعالیتی و برنامه غذایی خاص برای دستیابی به کنترل مناسب وضعیت  سوخت و ساز بدن متابولیکی بدن  کودک می باشد وکودکان در مرحله شروع بلوغ می توانند با نظارت والدین، مدیریت فعالیت های روزانه مربوط به دیابت از جمله تزریق انسولین و کنترل قند خون را بر عهد بگیرند و از آنجایی که در این دوران کنترل قند خون بعلت افزایش نیاز بدن به انسولین در پی تغییرات هورمونی مشکل تر می شودو کودکان بدلیل ترس از تفاوت با همسالان،استقلال طلبی و جدایی از پدر و مادر و تمایل به همسالان ممکن است رژیم دیابتی خود را به خوبی رعایت نکنند.لذا نیازمند مشارکت، نظارت و همکاری هر چه بیشتر اعضای خانواده بخصوص والدین می باشند.