به گزارش اداره کل روابط عمومی وزارت علوم به نقل ازدانشگاه صنعتی امیرکبیر، دکترتینا حریفی، پژوهشگر دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، با بیان اینکه ارائه روش‌هایی که همزمان قادر به حذف آلاینده‌های آلی و تولید سوخت‌های گازی باشد، مورد توجه محققان بوده است، گفت: براین اساس در طرح حاضر تلاش کردیم تا با تثبیت نانوذراتی با خاصیت فتوکاتالیستی / مغناطیسی بر روی یک پارچه پلی‌استری، با حذف خورشیدی آلاینده‌های آلی از آب، گازهای کاربردی از قبیل متان، دی‌اکسید کربن و مقداری هیدروژن تولید کنیم.
وی با بیان اینکه دراین طرح، از پارچه به عنوان یک بستر انعطاف‌پذیر جهت تثبیت نانوذرات استفاده کردیم، افزود: بنابراین نیاز به طراحی راکتور با شکل خاص از بین می‌رود و این امر کاهش هزینه فرآیند را در پی دارد. از سوی دیگر، نانو ذرات مورد استفاده در این طرح، گاز متان بیشتری را در مقایسه با نانوذرات استفاده شده در پژوهش‌های مشابه تولید می‌کنند.
دکترحریفی با تاکید بر اینکه نانو ذراتی که در پژوهش حاضر بر روی پارچه سنتز شده، نانوکامپوزیت سه‌جزئی هستند، گفت: نانوذرات فتوکاتالیستی دی‌اکسید تیتانیوم با دریافت نور خورشید آلاینده‌های آلی را تجزیه کرده و گاز تولید می‌کنند. حضور نقره در ساختار نانوکامپوزیت فعالیت نانوذرات فتوکاتالیستی را افزایش داده و حضور نانوذرات اکسید آهن نیز علاوه بر بهبود فعالیت فتوکاتالیستی به این نانو کامپوزیت خاصیت مغناطیسی می‌بخشد.
به گفته این محقق خاصیت مغناطیسی این امکان را می‌دهد که بتوان نانوذرات را به‌آسانی از پساب جدا کرد و نگرانی‌های زیست‌محیطی ثانویه ایجاد نخواهد شد.
وی با بیان اینکه دراین پژوهش آزمایشگاهی نانوکامپوزیت TiO۲/Ag/Fe۳O۴ به‌صورت درجا بر روی منسوج پلی استری سنتز شده است، خاطرنشان کرد: پس از انجام آزمون‌های مشخصه‌یابی، عملکرد این منسوج در حذف ترکیب آلی استیک اسید و تولید گازهای متان، دی‌اکسید کربن و هیدروژن ارزیابی شد و نتایج به دست آمده بیانگر افزایش ۳۶ و ۷۶ برابری تولید گاز دی‌اکسید کربن و متان در حضور نانوکامپوزیت در مقایسه با نانوذرات TiO۲ بوده است.
این تحقیقات با تلاش‌های پروفسور مجید منتظر عضو هیات علمی و دکتر تینا حریفی پژوهشگر دانشکده مهندسی نساجی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و با همکاری پروفسور باهنمن و دکتر دیلر از دانشگاه هانوفر کشور آلمان اجرایی و نتایج آن در Journal of Cleaner Production با ضریب تاثیر ۵.۶۵۱ منتشر شده است.
ل.س ۴۲/ ر.ب ۴۵