به گزارش اداره کل روابط عمومی وزارت علوم، در این نشست مهندس عسکری با اشاره به اینکه دانشگاه همواره پیشران فعالیت های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بوده است، اظهار داشت: اوج این پیوند و یگانگی نهاد دانشگاه با جامعه را می توان در فرآیند و رخداد انقلاب اسلامی نظاره کرد؛ چنان که با پیروزی انقلاب اسلامی و با تاکید بر ماهیت فرهنگی انقلاب، دانشگاه ها و مراکز آموزشی در کانون توجه قرارگرفتند.
وی افزود: ایران در دهه ۱۳۷۰ شاهد تحول در حوزه توسعه اعم از فرهنگی اجتماعی و اقتصادی بود و با استقرار دولت جدید در خرداد ۱۳۷۶ تعاملی میان درخواست های دانشجویان برای مشارکت در برنامه های فرهنگی ایجاد شد که راه اندازی کانون های فرهنگی و هنری، نشریات و انجمن های علمی دانشجویی و شورا های صنفی ملموس ترین وجه آن دوره بود.
مهندس عسکری با اشاره به کانون های فرهنگی و اجتماعی در تقویت سرمایه های انسانی گفت: این انجمن ها در پاسخگویی به اوقات فراغت، تقویت فضای شادی و نشاط، بازخوانی و ارائه روزآمد مواریث مذهبی، فرهنگی و تقویت حافظه تاریخی دانشگاه موثربودند.
وی به نقش انجمن های علمی دانشجویی در زمینه ایجاد ارتباط و پیوستگی بین دانشجویان و دانش آموختگان و استادان اشاره کرد و افزود: این انجمن ها در ارتقای سطح علمی دانشجویان، شناسایی فرصت های شغلی، بهبود مهارت ها و ارتقای تفکر انتقادی به ویژه در تقویت روحیه همکاری نقش مهمی ایفا کرده اند.
مهندس عسکری به دانشگاه ها به مثابه نهادی برای کشف و تعمیق دانش اشاره کرد و گفت: دانشگا ه ها نقش مهمی در فرآیند سیاست گذاری و تحلیل تصمیمات دولت ها دارند و در جهان امروز مدیریت مبتنی بر دانایی و ایجاد ارتباطات شبکه محورمیان تولید کنندگان و مصرف کنندگان دانش از بنیان های توسعه در هر کشوری است.
وی همچنین به عوامل ناکامی سیاست گذاری و برنامه ریزی فرهنگی اشاره کرد و افزود: مشکلات مدیریت، تشخیص و اولویت دادن به چالش ها، واکنش ناهمگون دانشگاه ها به مدیریت فرهنگی، کاهش اعتماد اجتماعی، فقدان کارشناس خبره فرهنگی، فقدان آموزش، عدم تخصیص مکفی و به موقع بودجه به فعالیت های فرهنگی و مشکلات آیین نامه ها از این دسته عوامل هستند.
مدیرکل پشتیبانی امور فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم با توجه به شرایط کنونی گفت: در شرایط کنونی از نهاد دانشگاه انتظار می رود تا در آموزش اخلاقی جامعه مشارکت کرده و به تربیت شهروند مسئول و مشارکت جو بپردازد و با سازماندهی و تجزیه و تحلیل اطلاعات و برنامه ریزی فعالیت ها، فهم فرهنگی، قابلیت کار گروهی، قابلیت بررسی و پذیرش عقاید مختلف و تقویت سرمایه های انسانی همگی از مواردی است که نهاد دانشگاه باید به آن اهتمام بورزد.
وی گفت: دانشگاه یک زیست جهان و یک فضا و نوعی متفاوت از زیست اجتماعی است و در حقیقت دانشگاه پا نهادن به سطح فرهنگ و ایده و تعالی جستن به سمت عقلانیت و خرد ورزی است و ما در حوزه معاونت فرهنگی و اجتماعی موظف هستیم تا تمهید کننده این بستر باشیم.
س.س ۵۱/ ر.ب ۴۵