مرحوم دکتر شکراله اکبری متولد ۱۳۱۱ از جهرم است. وی در خانواده ای متدین و معتقد پرورش یافت.

مردم داری، نوع دوستی، خدمت صادقانه، صداقت و راستی، صبوری، ایثار و از خود گذشتگی مادی و معنوی، احترام به پدر و مادر، تکریم شعائر مذهبی و علمای دینی، احترام به همکاران و پزشکان پیشکسوت، عطوفت و مهربانی بخصوص با کودکان تنها گوشه ای از خصوصیات اخلاقی این مرد خدا بود.

در تشویق افراد به مشارکت در امور خیر اجتماعی اهتمام خاص داشت و مشوق خویشان، دوستان و یاران به کار خیر به خصوص در عرصه سلامت بود. هنوز هم پس از گذشت سالهای متمادی از آن ایام تشویق ها و توصیه های مشفقانه ایشان در امور خیر سرمشق بسیاری از خیرین عرصه سلامت و مدرسه ساز قرار گرفته و می گیرد.

البته به مصداق عالم عامل بودن، خود از همه پیشقدم تر بود .بلند نظری و آینده نگری و ژرف اندیشی ایشان در فراهم نمودن فرصت ادامه تحصیل دانشگاهی برای جوانان از یک طرف و ارتقاء سطح سلامت مردم از طریق تربیت پزشکان حاذق و علاقه مند از طرف دیگر سبب شد که در سال ۱۳۵۶ ه. ش اندوخته مادی سالهای طولانی طبابت خود را به صورت ساختمان مسکونی و باغ برای احداث دانشکده پزشکی جهرم اهدا نماید.

مکانی که آرزو داشت همواره عرصه تربیت پزشکانی باشد که برای خدمت سر از پا نشناسند و عاشقانه در خدمت کاستن از آلام در مندان جامعه باشند.

در این راه البته تشویق و حمایت و همراهی همسر مومنه اش مرحومه سرکار خانم حاجیه عزت رازقی جهرمی بدون تردید عزم ایشان را در این امر راسخ تر نمود.

سرانجام این پزشک خستگی ناپذیر در آغازین روز پاییز ۱۳۸۵ روح پر فتوحش در جوار اولیا و صلحا و شهدا به خصوص فرزند شهیدش آرام گرفت.