گفت و گو با دانشجوی تکواندوکار پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران
فاطمه السادات شاه صاحب دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران ورودی بهمن سال ۱۳۹۴ می باشد. با او به گفتگو نشسته ایم تا درباره مدال های کشوری و استانی خود در رشته ورزشی تکواندو و عوامل تاثیر گذار در کسب این موفقیت جویا شویم.
شاه صاحب با شرکت در مسابقات جهانی موفق به اولین برد مسابقات برون مرزی در مسابقات دوستانه ایران_روسیه وحضوردر اردوی مشترک ۱۷روزه ی روسیه، کسب طلای غرب آسیا در شهر بیل در کشورعراق، کسب برنز تورنمت جهانی G۱ مسابقات هانبورگ المان بین ۹۰ کشور، حضور در مسابقات جهانی مصربین ۵۶ نفر تنها ۶ نفر جواز داشتند و حضور اردوی سهمیه المپیک نوجوانان شده است.
فاطمه درباره ورزش در دوره دانش آموزیش گفت: در سالهای دانش آموزی سه سال ملی پوش ایران بودم و به لطف خدا این عنوان تا دوران دانشجویی ادامه داشته است .
وی افزود: دوران دبیرستان و راهنمایی خود را در مدرسه استعدادهای درخشان فرزانگان گذارنده و ورزش و درس را همراه و پابه پای هم به عنوان دو جنبه کاملا متفاوت زندگی ادامه داد ه و تا کنون نیز که ترم ۵ رشته پزشکی با تمرینات حرفه ای و سخت ادامه می دهم.
شاه صاحب ضمن شرح دوران پشت کنکور خود و مصادف بودن آن با مسابقات کشوری گفت: اردوی تیم ملی با امتحانات ترم اول من در سال سوم دبیرستان تداخل داشت و از طرفی امید به بهبود پارگی رباط پایم نداشتم. تصمیم گرفتم به طور جدی همراه با دوستان مدرسه درسم را برای کنکور و برای امتحانات نهایی سال سوم که امتیازی برای کنکور محسوب می شد بخوانم. با یاری خداوند متعال و با پشت سر گذاشتن روزهای سخت، توانستم در همان سال رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران و پرستاری دانشگاه شهید بهشتی تهران قبول شوم.
شاه صاحب در خصوص مصدومیت خود در اردوی جهانی گفت: در مسابقات ورود به اردو تیم ملی با سقف امتیاز از تمامی حریفان مقام اول را کسب کردم ولی از بدشانسی فردای مسابقه در باشگاه از ناحیه رباط مچ پا دچار آسیب شدم قادر به انجام تمرینات سخت و سنگین اردوی جهانی و سهمیه المپیک نشدم.
دانشجوی موفق رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران علت موفقیت خود را اینگونه بیان کرد: عامل اصلی موفقیت من در تکواندو و تحصیل پس از لطف خداوند متعال، خانواده عزیزم هستند. مادر، پدر و برادر مهربانم در درجه اول دوست من هستند. رابطه صمیمانه آنها با من از ابتدای زندگیام باعث شد که اعتمادبنفس خوبی در من شکل بگیرد. عاملی که به نظرم در موفقیت هر انسانی بسیار مهم است. در طول تحصیل از مقطع ابتدایی تا دبیرستان مادر عزیزم با عشق و مهربانی پا به پای من مشکلات درسیام را بر طرف میکرد. در مواجهه با سختیها پدر عزیزم همیشه به من روحیه و انرژی مثبت میدادند و برادر عزیزم مثل یک دوست دلسوزهمراه همیشگیام بودهاند.»
وی که عضو تیم ملی ایران و دارای مدال برنز کشوری تیم امید جوانان در سال۹۶ و مدال طلای استانی در همان سال شده است با نگاهی به گذشته گفت: هنوز عشق قهرمانی و دوباره شنیدن سرود ملی کشورمان آنهم در روی سکوی اول در مقابل پرچم کشور عزیزم ایران را دارم.
شاه صاحب در پایان با نگرانی گفت: بر خلاف تصور گذشته ام از ادامه همزمان تحصیل و ورزش به صورت حرفه ای، در حال حاضر به دلیل حجم بالای دروس پرداختن به تمرینات ورزشیم کمرنگ شده و امیدوارم مسولان دانشگاه با حمایت و فراهم آوردن شرایط مساعدتر مرا یاری کنند.
گفت و گو: زهرا صابری