کارگاه آموزشی تفسیر عکس های هوایی و ماهواره ای در کشاورزی در دانشگاه آزاد اسلامی میانه برگزار شد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از میانه، در این کارگاه، دکتر علی کلانتری اسکوئی دکترای مهندسی نقشه برداری – سیستم اطلاعات جغرافیایی ( GIS )، استادیار مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی و مهندس محمدعلی برزگر کارشناس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان میانه در مورد سرفصل مطالب ارائه شده در این کارگاه از جمله: عکس های هوایی و نحوه تهیه آنها، انواع عکس های هوایی، عناصر تفسیر عکس های هوایی، اطلاعات مربوط به عکس ها، برجسته بینی، کاربرد عکس های هوایی و ژئوفرنس کردن عکس هوایی و جانمایی نقاط توضیحاتی ارائه کردند.
تهیه عکس هوایی با استفاده از بادبادک بزرگ و بالن در سال ۱۸۵۸ در کشور فرانسه آغاز و اولین عکس از شهر پاریس گرفته شد.
اروپائیان (آلمان، فرانسه و ایتالیا) از پیشتازان عرصه تولید و استفاده از عکس هوایی (تهیه نقشه های توپوگرافی) بودند.
تاریخچه عکس برداری هوایی در ایران، برای اولین بار در سال ۱۳۳۱ از حوزه زاینده رود اصفهان برداشته شد و عکس برداری هوایی سراسری در سال ۱۳۳۴ با مقیاس ۵۵۰۰۰/۱ توسط آمریکایی ها به صورت سیاه و سفید انجام گرفت.
کاربردهای عکس های هوایی شامل: تهیه نقشه های توپوگرافی، مطالعات خاک شناسی، مطالعات زمین شناسی، مطالعات جنگل و مرتع، برنامه ریزی شهری و روستایی، ثبت و اسناد، کاداستر، خطوط انتقال، هیدرولوژی، راه سازی، امورات نظامی و امنیتی، کشاورزی، پزشکی و ... است.
کاربردهای عکس هوایی در کشاورزی، مطالعه خاک ها و طبقه بندی آنها، مطالعه حفاظت خاک (فرسایش خاک)، مطالعه و بررسی زمین های بایر و شناخت مناطق مناسب جدید جهت کشاورزی، تعیین مشخصات و مساحت مزارع، اندازه گیری سطح زیر کشت و تشخیص نوع محصول، شناخت انواع گیاهان بر اساس فاکتورهای تشخیص نظیر تن تصویر و ... و تشخیص آفات و امراض نباتی در مناطق کشاورزی شامل می شود.
دوربین های عکس های هوایی، به طور خودکار عکس برداری را انجام می دهند. عکس های هوایی بر اساس این که محور دوربین عکس برداری نسبت به سطح زمین عمود یا مایل باشد به چندین دسته از جمله قائم، مایل ( Degree >۳ انحراف ( و خیلی مایل تقسیم می شوند.
عکس برداری به روش قائم، خطوط مستقیم، موازی، به صورت رفت و برگشت و هم پوشانی طولی (۶۵-۷۰ درصد) و عرضی (۲۵ تا ۳۰ درصد) انجام می شود.برای شناسایی و تفسیر عکس های هوایی اطلاعاتی در حاشیه هر عکس درج می شود که دارای اهمیت بسیار زیادی بوده و به اطلاعات حاشیه ای مشهور است.
اساس کار مطالعه عکس های هوایی برپایه برجسته بینی یا دید سه بعدی (استریوسکوپی) یعنی مشاهده عوارض عکس در سه بعد (طول، عرض و ارتفاع) زیر دستگاه استریوسکوپ استوار است.
تعیین مقیاس عکس های هوایی با روش های مقایسه نقشه (توپوگرافی)، مقایسه زمین، مقایسه عکس با استفاده از فاصله کانونی صورت می گیرد. شکل، اندازه، تن و رنگ، نقش، سایه، بافت و زمان از عناصر تفسیر عکس های هوایی هستند.
خطاهای موجود در یک عکس را به دو دسته اصلی و فرعی (خطاهای بزرگ و کوچک) تقسیم می شوند.