به گزارش روابط عمومی دانشگاه، اولین دانش آموخته رشته زراعت، در مقطع دکتری، روز شنبه 5 اسفند ماه 96، در سالن آمفی تئاتر دانشکده کشاورزی دانشگاه شهیدباهنرکرمان، دفاع کرد .

ایمان حسام عارفی؛ دکترای تخصصی خود را با عنوان " تعیین وضعیت تولید، خلاء عملکرد و راهکارهای سازگاری گندم به شرایط تغییر اقلیم در استان کرمان" با راهنمایی دکتر مهری صفاری؛ عضو هیأت علمی گروه زراعت دانشکده کشاورزی و استاد مشاور، دکتر روح الله مرادی؛ عضو هیأت علمی مرکزآموزش عالی کشاورزی بردسیردانشگاه شهید باهنر و با داوری‌های دکتر سرور خرم دل؛ عضو هیأت علمی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد، دکتر روح اله عبدالشاهی و دکتر اکبر مقصودی؛ اعضای هیات علمی گروه زراعت دانشگاه شهید باهنر و دکتر محمد رهنما؛ عضو هیأت علمی گروه آبیاری دانشکده کشاورزی به ‌عنوان نماینده تحصیلات تکمیلی دانشگاه، به انجام رسانده است .

چکیده :

این تحقیق با هدف بررسی وضعیت کشت گندم، تعیین خلاء عملکرد، واکنش تولید گندم به پدیده گرمایش جهانی و ارایه راهکارهای سازگاری این گیاه به شرایط تغییر اقلیم در استان کرمان اجرا شد. در بخش مزرعه ای آزمایشی به صورت کرت‏های خرد شده در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان طی دو سال زراعی 95-93 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تاریخ های کاشت ( 30 مهر، 15 آبان و اول آذر) به عنوان عامل اصلی و ارقام گندم امید (دیررس)، ارگ (میان رس) و میهن (زودرس) به عنوان عامل فرعی بود. نتایج تحقیق نشان داد که واکنش ارقام با دوره رشد متفاوت نسبت به تاریخ کاشت متفاوت بوده و در شرایط اقلیمی کنونی بهترین تاریخ کاشت برای رقم دیررس امید 30 مهر و برای ارقام ارگ و میهن 15 آبان تعیین شد. برای تعیین پتانسیل و خلاء عملکرد گندم از مدل گیاهی CERES-Wheat استفاده شد. بررسی میانگین ده ساله عملکرد گندم در استان کرمان نشان داد که دامنه عملکرد گندم از 2 تا 6/4 تن در هکتار متغیر بود. میزان عملکرد پتانسیل نیز برای مناطق مختلف استان کرمان بین 6/6 تا 2/8 تن در هکتار شبیه‏سازی شد. دامنه خلاء عملکرد گندم برای مناطق مختلف استان کرمان از 33/2 تن در هکتار برای شهرستان کهنوج تا 84/4 تن در هکتار برای شهرستان بافت متفاوت بود. در اکثر مناطق استان، آب مهم‏ترین عامل محدود‏کننده عملکرد گندم بود. در بخش تغییر اقلیم، دو مدل گردش عمومی HadCM3 و IPCM4 تحت سه سناریوی A1B ، B1 و A2 در سه دوره زمانی 2045، 2075 و 2105 بکار برده شد. برای شبیه‏سازی پارامترهای اقلیمی و ایجاد فصل رشد احتمالی برای هر دوره از مدل LARS-WG و برای شبیه ¬ سازی رشد گندم از مدل CERES-Wheat استفاده شد. نتایج شبیه سازی نشان داد که طول مراحل فنولوژیک و عملکرد دانه گندم تا حدود 71/18 درصد تحت تاثیر تغییرات اقلیمی آینده کاهش خواهند یافت. بررسی استراتژی های سازگاری نشان داد که استفاده از ارقام زودرس و همچنین کشت زودهنگام در مهر ماه می تواند تا حد قابل قبولی اثرات منفی تغییر اقلیم بر عملکرد گندم را کاهش داده و بعنوان راهکارهای زراعی سازگاری گندم به گرمایش جهانی آینده برای مناطق گرم و خشک پیشنهاد می گردد .