انتشار نشریه هرس فرم دهی در درختان جوان مرکبات در پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری
انتشار نشریه هرس فرم دهی در درختان جوان مرکبات در پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری
به همت اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات علوم باغبانی و پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری نشریه هرس فرم دهی در درختان جوان مرکبات منشر شد.
به گزارش روابط عمومی پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری، نشریه هرس فرم دهی در درختان جوان مرکبات به همت اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات علوم باغبانی، پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیری انتشار یافت. این نشریه نوشته دکتر نگین اخلاقی امیری و دکتر علی اسدی کنگرشاهی می‌باشد.
در مقدمه این نشریه آمده است، امروزه برای افزایش بهره وری از زمین و افزایش کارایی عملکرد، روش های باغداری سنتی به روش های باغداری مدرن تغییر یافته است. یکی از مهمترین عملیات ضروری در باغداری نوین، مدیریت هرس در مراحل مختلف رشد می باشد. هرس فرم دهی درختان مرکبات برای حفظ سلامت، پایداری تولید و کیفیت مناسب میوه ضروری است. هرس فرم دهی درختان از زمان کاشت نهال در زمین اصلی شروع شده و معمولا چهار تا پنج سال متوالی ادامه دارد به طوریکه پس از آن، اسکلت درختان تقریبا شکل می گیرد. البته شدت هرس با توجه به نوع پایه، رقم، شرایط رشدی و عملیات تولید میتواند متفاوت باشد. نفوذ بهینه ی نور به درون تاج درختان، اولین چیزی است که در انجام عملیات هرس و فرمدهی باید در نظر گرفته شود. در شرایط بدون هرس یا هرس نامناسب فرمدهی، درختان مرکبات ممکن است تاجی متراکم با ارتفاع زیاد داشته باشند که معمولا در درختان با تاج متراکم، خشکیدگی شاخه های درون تاج تشدید شده و همچنین تشکیل میوه و کیفیت میوه ها به شدت کاهش می یابد. درحالیکه هرس مناسب فرمدهی موجب می شود درختان ارتفاعی مناسب و یک مرکز باز داشته باشند. از طرف دیگر، اگر درختان مرکبات در سال های ابتدایی کاشت، به خوبی فرمدهی شوند در سال های بعدی، سیستم اسکلتی و بازوهای درخت توانایی تولید بار زیاد و تحمل وزن میوه و برف را خواهند داشت. علاوه بر این، هرس فرمدهی در سال های اولیه میتواند شدت هرس و هزینه های مرتبط با آن را در سال های آتی کاهش دهد. در این نشریه، هرس فرمدهی درختان نارنگی انشو در یک عملیات میدانی در طول شش سال متوالی ارائه شده است و تلاش شده که کلیه عملیات آن در سال های متوالی همراه با تصویرهای مناسب میدانی تشریح شود به طوری که برای مروجین، کارشناسان پهنه، باغداران و بهره برداران قابل استفاده باشد .