.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، حسین اله بداشتی، مدیر دفتر همکاری و توافق های ملی گردشگری با اعلام این مطلب در نشست تخصصی بومگردی که به همت مرکز فرهنگی پژوهشگاه برگزار شد، در زمینه نقش اقامتگاه های بومگردی در توسعه روستاها به ایراد سخنرانی پرداخت.
او با اشاره به طبیعت گردی به عنوان یکی از انواع گردشگری و تشکیل کمیته طبیعت گردی گفت: مباحث مختلفی در زمینه طبیعت گردی مطرح شد و با توجه به محدودیت هایی در زمینه آسیب به محیط طبیعی مقوله بومگردی شکل گرفت.
وی در ادامه با اشاره به توسعه اقامتگاه های بومگردی از دریافت پروانه بهره برداری بیش از هزار اقامتگاه بومگردی در کشور خبر داد .
او افزود: ارائه تسهیلات و وام باعث پررنگ شدن مباحث اقتصادی و کمرنگ شدن مباحث فرهنگی به عنوان جوهره اصلی اقامتگاه های بومگردی شده است.
اله بداشتی با تاکید بر لزوم رعایت شاخصه های اقامتگاه های بومگردی گفت: در زندگی ماشینی برگشت به اصالت های گذشته برای گردشگران و مردم بسیار جذاب است  و به همین دلیل ۵۰۰ روستای هدف گردشگری در حال برنامه ریزی برای داشتن اقامتگاه های بومگردی هستند.
او به رقابت استان ها در زمینه توسعه اقامتگاه های بومگردی اشاره کرد و گفت: با توجه به تنوع فرهنگی موجود می توان در هر روستا یک قابلیت و جاذبه گردشگری به وجود آورد تا به توسعه اقتصاد جوامع محلی کمک و جلوی مهاجرت روستاییان گرفته شود.
وی در پایان در ادامه به توضیح مهاجرت روستایی ها به حاشیه شهرها و مشکلات حاشیه نشینی  پرداخت.

توسعه پایدار در گرو همکار بخش خصوصی، دولتی و مدنی
فرزانه سلیمانی نیسیانی، مدیر هنرمندسرای هورشید اصفهان سخنران دیگر این نشست بود که در زمینه چالش ها و فرصت های کسب و کار و کارآفرینی در بومگردی سخن گفت.
او گفت: برای توسعه پایدار باید مثلث بخش خصوصی، بخش دولتی و بخش مدنی در کنار هم، هم افزایی داشته باشند.
او بااشاره به رویکرد درد دلانه در حل مسایل و ناکامی در حل مشکلات گفت: ما به قدری با هیولای بزرگ توسعه روبه رو هستیم که متاسفانه هر کسی بخواهد به سمت یک بخشی از این اندام برود و سازندگی داشته باشد به قدری دچار یاس و سرخوردگی می شود که شاید باید دارای یک خودباوری و انرژی درونی باشد که بتوان امیدوار بود.
سلیمانی نیسیانی با تقدیر و نامبردن از برخی از فعالان بومگردی، به مشکلات موجود در این عرصه اشاره کرد و گفت: پیکره بخش دولتی به صورت هیولاواری بر بدنی جامعه سایه انداخته و مدام مسولان دیگری را مقصر می دانند اما واقعا این دیگری که در حال تخریب ، موازی کاری، از بین بردن سرمایه ها، انرژِی و ظرفیت ها است، چه کسی است؟
او با بیان این نکته که ما دچار یک سردرگمی و ابهام اجتماعی هستیم ، گفت: در جامعه ایران به دلیل این که زیر ساخت های فرهنگی و اجتماعی شکل واقعی خود را پیدا نکرده است یا به دلیل موازی کاری، مدام به دنبال ادعاهای فردی هستیم یا با یکدیگر برخورد داریم.
وی در ادامه از حضور افرادی که دانش لازم برای کارشان ندارند انتقاد کرد.
اوگفت: ما در اکوسیستمی قرار گرفته ایم که باید در کنار هم این مجموعه را پیش ببریم اما متاسفانه شاهد هستیم که در حوزه محیط زیست و کشاورزی فعالانی با عشق کار می کنند اما حرکت های توسعه گرایانه عمرانی آن را تخریب می کنند، تسهیلگرانی با بودجه شخصی در جوامع بومی کار می کنند و از سوی دیگری یکسری خیر پولشوی به موازات آنها وارد عمل شده و بستر های کاری را از بین می برند.