محققان پژوهشگاه رویان با بررسی ۹۹۶ چرخه درمانی زوج های نابارور دریافتند که با این که انتقال جنین فریز شده نسبت به جنین تازه در مرحله بارداری شیمیایی با موفقیت بیشتری همراه است، اما چرخه‌های درمانی با جنین انتقالی تازه در مرحله حاملگی بالینی موفق‌تر هستند.

به گزارش دیده بان علم ایران، زنانی که از روش‌های کمک باروری استفاده می‌کنند تا تولد نوزاد زنده باید از چند مرحله با موفقیت عبور کنند؛ حاملگی شیمیایی، حاملگی بالینی، نداشتن سقط و در نهایت زایمان.

عوامل موثر بر هریک از این مراحل می‌تواند منجر به موفقیت یا شکست درمان شود. به منظور آگاهی از عوامل موثر بر یک چرخه درمانی، آزاده قاهری، دکتر راسخی، دکتر سامانی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن، ۹۹۶ چرخه درمانی در ۵۱۱ زن دریافت‌کننده درمان کمک باروری مورد بررسی قرار گرفت.

عوامل بررسی شده در این پژوهش عبارت بود از سن زنان، نوع سیکل درمانی، تعداد جنین انتقال یافته و سندرم تخمدان پرکیست.

در این مطالعه از روش معادلات برآوردی تعمیم یافته برای گزارش نسبت خطر موفقیت در هر مرحله از چرخه درمانی، با بازه‌ی اطمینان ۹۵ درصد استفاده شد. روش معادلات برآوردی تعمیم یافته وزنی شده نیز برای تعدیل اثر اندازه خوشه آگاهی بخش مورد استفاده قرار گرفت.

نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی IJFS به چاپ رسیده است، نشان داد، انتقال جنین فریز شده نسبت به جنین تازه در مرحله بارداری شیمیایی با موفقیت بیشتری همراه است، اما چرخه‌های درمانی با جنین انتقالی تازه در مرحله حاملگی بالینی موفق‌تر هستند.

همچنین نشان داده شد، زنانی که در بازه سنی ۳۸ تا ۴۰ سال قرار دارند نسبت به زنان زیر ۳۵ سال، شانس کمتری در موفقیت سیکل درمانی دارند.

انتهای پیام