درب‌های کالج بین‌الملل به روی تمامی اساتید و اعضای هیات‌علمی دانشگاه باز است
کالج بین‌الملل دانشگاه علوم پزشکی تهران در سال ۱۳۹۴ در راستای بین‌المللی سازی دانشگاه و به منظور تسهیل در امور آموزشی دانشجویان خارجی راه‌اندازی شد. اساس‌نامه این مجموعه با چشم‌اندازی آینده‌نگرانه و براساس فعالیت‌های ۱۰ کالج برتر دنیا آماده و شهریور ماه ۹۶ به تصویب هیات‌رئیسه دانشگاه رسید.
کالج بین‌الملل در این مدت با راه‌اندازی کرسی‌های زبان فارسی و انگلیسی گام‌های موثری در مسیر آموزش این دو زبان به دانشجویان بین‌المللی و ایرانی و تقویت نگاه و فرهنگ بین‌المللی سازی آموزش عالی برداشته است.
با گذشت حدود سه سال، امروز کالج بین‌الملل دانشگاه برنامه‌ها و فعالیت‌های جدیدی را در سرلوحه خود قرار داده است. برنامه‌هایی که به نظر می‌رسد ضمن حرکت دانشگاه به سمت دانشگاه‌های نسل سوم و چهارم، به ارتباط بیشتر با صنعت و جامعه می‌انجامد.
به این بهانه در گفتگویی کوتاه با دکتر کوروش جعفریان، رئیس کالج بین‌الملل، وی ضمن معرفی جامعی از این مجموعه، بر اهمیت تعامل هر چه بیشتر با اساتید و اعضای هیات‌علمی دانشگاه برای دست یافتن به اهداف بین‌المللی سازی دانشگاه تاکید کرد.
آقای دکتر جعفریان لطفاً معرفی کلی از کالج بین‌الملل دانشگاه و فعالیت‌های آن بفرمایید.
کالج بین‌الملل نزدیک به سه سال پیش با خلاقیت دکتر عرب خردمند و همکارانشان در دانشگاه علوم پزشکی تهران راه‌اندازی شد. این مجموعه در عرصه کالج‌ها یک نوآوری محسوب می‌شود و عنوان بین‌المللی آن به این معنا نیست که صرفاً به ارائه فعالیت‌های بین‌الملل می‌پردازد.
این مجموعه یکی از رسالت‌هایش حوزه بین‌الملل است اما واقعیت این است که کالج می‌تواند علاوه بر وظایفی چون آموزش زبان انگلیسی و زبان فارسی در محیط دانشگاه و یا خارج از آن، بسترساز ارتباط با جامعه نیز باشد.
در واقع دانشگاه‌های نسل سوم و چهارم صرفاً به فکر ارتقاء خودشان نیستند بلکه برایشان مهم است که چه قدر می‌توانند به حل مشکلات کمک کنند، چه قدر می‌توانند ارتباطشان را با فارغ‌التحصیلان، جامعه، صنعت و ... برقرار کنند بنابراین چه بهتر که ما در کنار دانشگاه‌هایمان فضاهایی داشته باشیم که ارتباط با بخش‌های مختلف قطع نشود.
من اعتقاد دارم که این فضا به ما اجازه می‌دهد که خیلی از مهارت‌ها را که فرصت آموزش آن در دانشگاه نیست یا دانشگاه در شرح وظایف خود نمی‌داند را به دانشجویان و فارغ‌التحصیلانمان آموزش دهیم.
به طور مثال چه اشکالی دارد که ما کودکیاری را در کالج بین‌الملل آموزش دهیم این هیچ منعی با سیاست‌های کلان کشوری ندارد که یک مادر خانه‌دار بیاید و در این محیط تحت آموزش قرار گیرد یا دغدغه مادران و پدران را در خصوص تعیین انتخاب رشته در کالج کاهش دهیم. پس ما می‌توانیم خلاهایی که از مدرسه تا دانشگاه است را در قالب کالج بین‌الملل پر کنیم خلاهای مهارتی می‌تواند در هر سطحی باشد از یک دوره کودک یاری یا سالمند یاری تا یک دوره حرفه‌ای درمانی که در انحصار یک تا دو استاد است.
شما نگاه کلی‌تری به فعالیت‌های کالج بین‌الملل و فراتر از آن چیزی که تاکنون انجام شده، دارید. هم اکنون در چه مرحله‌ای از این فعالیت‌ها هستید؟
من احساس می‌کنم هنوز فرصت معرفی کالج بین‌الملل و فعالیت‌های آن به بدنه دانشگاه فراهم نشده است. یکی از شرح وظایف ما این است که کالج و پتانسیل‌های آن را به همکاران خودمان در دانشگاه معرفی کنیم تا شاید به گونه‌ای بتوانیم از حمایت‌های آن‌ها بهره ببریم.
اساس‌نامه کالج بین‌الملل یکی از اساس‌نامه‌های فوق‌العاده در سطح دانشگاه است که بر مبنای یک فعالیت تحقیقاتی خیلی جامع از ۱۰ کالج برتر دنیا استخراج شده و شهریورماه سال ۹۶ به تصویب هیات‌رئیسه دانشگاه رسید. نگاهی کامل به این اساس‌نامه حاکی است که دست کالج بین‌الملل برای بسیاری از فعالیت‌ها باز است.
ما الآن در مرحله‌ای هستیم که برای اجرایی کردن این اساس‌نامه به زیرساخت‌هایی نیاز داریم مثلاً برای تعریف دوره‌ها باید آیین‌نامه، مجوز اجرا و مشتری وجود داشته باشد ضمن اینکه این دوره‌ها باید در شان کالج، به صرفه و درآمدزا باشند.
به عنوان نقطه آغاز از تمامی اعضای هیات‌علمی دانشگاه می‌خواهیم که کالج بین‌الملل را به عنوان محیط آموزشی خودشان ببینند هر دوره و هر مهارتی که فکر می‌کنند مشتری دارد و مشکلی را از جامعه حل می‌کند را با ما در میان بگذارند در این میان حتی می‌توان دوره‌ها را تلفیق کرد و صرفاً نباید در حوزه پزشکی باشد.
اساتید دانشگاه باید بدانند که درب‌های کالج به رویشان باز است در شرایط فعلی که بحث تحریم‌ها بیش از هر زمان دیگری مطرح است یکی از راهکارهایی که می‌تواند این معضل را کمرنگ کند گسترش بستر آموزش بین‌المللی است.
اگر توانمندی‌های اساتید دانشگاه در حوزه تخصصی‌شان مدیریت و منجر به تعریف دوره‌هایی شود که خارج از مرزهای کشور متقاضی داشته باشد هم از نظر اقتصادی منافع بسیاری دارد و هم تاثیر چشمگیری در معرفی ظرفیت‌های علمی کشور خواهد داشت.
شما به باز بودن درب‌های کالج بین‌الملل به روی اعضای هیات‌علمی دانشگاه اشاره کردید، اساتید چه طور می‌توانند با این مجموعه در ارتباط باشند؟
اگر اعضای هیات‌علمی علاقه‌مند به ارتباط با این مجموعه باشند حتماً نیاز نیست آن‌ها به کالج بین‌الملل بیایند اگر بخواهند ما به سراغشان می‌رویم و ایده‌ها را از آن‌ها می‌گیریم. کالج بین‌الملل دانشگاه ضمن نهایی کردن آیین‌نامه‌های دوره‌ها مطابق با استانداردها می‌تواند در طراحی دوره‌ها به اعضای هیات‌علمی کمک کند. فرم های خاصی برای دوره‌ها طراحی شده و سعی می‌کنیم دوره‌هایمان، قالب‌ها و فرمتهایشان یکسان باشد تا بتوانیم خوب مدیریتشان کنیم اما محتوا و مضمون با اساتید است و ما هیچ دخالتی در آن نخواهیم داشت.
از سوی دیگر تلاش ما این است که منفعت استادان لحاظ شود ضمن اینکه تعارضی هم با منافع دانشگاه نداشته باشد. ما سعی می‌کنیم اساتید دغدغه تشریفات اداری نداشته باشند. زمان و مکان برگزاری کلاس‌ها و حتی صدور گواهی پایان دوره در حدود وظایف این مجموعه قرار دارد.
آیا ماموریت کالج بین‌الملل دانشگاه، تنها حوزه آموزش را دربر می‌گیرد؟
خیر، پژوهش را نیز در برمی‌گیرد اما ما هنوز فرصت ورود به این حوزه را پیدا نکرده‌ایم. نگاه ما در حوزه پژوهش در گام اول متوجه پژوهش‌های اجتماعی در حوزه پزشکی است نه اینکه به رقیبی برای دانشکده‌ها تبدیل شویم.
نگاه دیگر در این حوزه متوجه پژوهش‌های بین‌المللی است یعنی به دنبال این نیستیم که صرفاً پژوهش‌های داخلی را با صرف هزینه‌هایی به کشور تحمیل کنیم. در حوزه تحقیقات بین‌الملل جذب منابع مالی حائز اهمیت است این رویکرد در درآمدزایی برای کالج بین‌الملل دانشگاه و ایجاد شغل در سطح آکادمیک تاثیرگذار خواهد بود ضمن اینکه در سیاست‌گذاری‌های حوزه سلامت نیز نقش ایفا می‌کند.
در حال حاضر اولویت اول برای این مجموعه با توجه به اینکه در مرحله آماده سازی زیرساخت‌ها هستیم، فعالیت‌های آموزشی خواهد بود و سعی می‌کنیم کم‌کم پیاده‌سازی اهداف پژوهشی را در دستور کار قرار دهیم.
تمرکز اصلی فعالیت‌های کالج بین‌الملل از ابتدا آموزش زبان فارسی و انگلیسی بوده است، در این باره توضیح بفرمایید؟
در کالج بین‌الملل دانشگاه از ابتدا دو کرسی اصلی زبان فارسی و انگلیسی راه‌اندازی شد. در کرسی زبان فارسی کالج با وجود سابقه کوتاه مدت موفق شد به تعداد زیادی از دانشجویان بین‌المللی آموزش زبان فارسی ارائه کند. پیش از این در ارتباط با موسسات خارج از دانشگاه از خدمات آن‌ها برای آموزش زبان فارسی به فارسی آموزان بهره می‌بردیم اما این امکانی است که هم اکنون در اختیار خود دانشگاه قرار دارد.
امروز در کالج بین‌الملل دانشگاه علی‌رغم آموزش‌های پایه، آموزش تخصصی زبان فارسی نیز داده می‌شود و تاکنون این مجموعه موفق به چاپ چهار کتاب آموزش عمومی و تخصصی زبان فارسی شده است. با این راهکار دانشجویان بین‌المللی که از دوره علوم پایه وارد مقطع بالینی می‌شوند امکان تعامل با بیماران را خواهند داشت.
در کرسی زبان انگلیسی نیز در کنار ارائه آموزش‌های مورد نیاز به دانشجویان بین‌الملل، شرایط افزایش تسلط دانشجویان ایرانی، کارکنان و اعضای هیات‌علمی دانشگاه به این زبان ایجاد شده است که بی‌شک این رویکرد نگاه و فرهنگ بین‌المللی شدن را در دانشگاه تقویت می‌کند.
همچنین ضمن توجه به این دو مقوله، برگزاری دوره‌های مشترک آموزشی عمومی نیز از ابتدای فعالیت کالج بین‌الملل دانشگاه در رسالت این مجموعه قرار گرفته است. با این رویکرد دانشجویان در هر ترمی امکان برداشتن این دروس را خواهند داشت ضمن اینکه به لحاظ اقتصادی و نیروی انسانی برای مجموعه دانشگاه بسیار به صرفه خواهد بود.
مطابق با اساس‌نامه کالج بین‌الملل دانشگاه این مجموعه امکان برگزاری دوره‌های آموزشی تا چه مقطعی را دارد و چه اقداماتی در این باره انجام شده است؟
کالج بین‌الملل امکان برگزاری دوره‌های آموزشی تا مقطع لیسانس را دارد که از یک طرف شامل کارشناسی رشته‌هایی است که مجوز دانشگاه را دارند اما دانشکده‌ها به هر دلیلی امکان برگزاری آن‌ها را ندارند و از سوی دیگر مشتمل بر دوره‌هایی است که خود کالج بین‌الملل تعریف می‌کند و باید نسبت به اخذ مجوزهای آن اقدامات لازم را به عمل آورد.
کالج بین‌الملل فعالیت خود در این بخش را با رشته‌های دارای مجوز آغاز می‌کند و برگزاری سه دوره بهداشت عمومی، تغذیه و فیزیوتراپی را در مقطع لیسانس و به صورت بین‌المللی هدف خود قرار داده است.
در برپایی این دوره‌ها ما از مجوزها و اساتید دانشکده‌ها استفاده می‌کنیم و در واقع مسئولیت دوره‌ها با دانشکده‌ها خواهد بود.
چه تفاوتی میان برگزاری این دوره‌ها در دانشکده‌ها و کالج بین‌الملل وجود دارد؟
یکی از سیاست‌ها و علاقه‌مندی‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران توجه به دوره‌های تحصیلات تکمیلی (Postgraduate) است. بنابراین کالج بین‌الملل تمرکز بیشتری روی دوره‌های لیسانس که مشتری دارد اما کمتر مورد توجه هستند، خواهد داشت.
در این مسیر همه چیز براساس مقررات دانشکده‌ها خواهد بود اما ممکن است که گروه‌های آموزشی یا دانشکده‌ها ارائه ۵۰ درصد دروس را تقبل کنند که کالج مابقی منابع را از خارج از دانشگاه تامین خواهد کرد.
از طرف دیگر این مجموعه گوشه چشمی نیز به استفاده از پتانسیل‌های سازمان‌ها و موسسات بین‌المللی دارد. تلاش می‌شود در این سطح از ارتباطات فرصت برگزاری دوره‌های مورد نظر آن‌ها ایجاد و در کنار آن از حمایت‌های اقتصادی و اجتماعی این سازمان‌ها و موسسات بهره‌مند می‌شویم.
این امکان در حال حاضر از طریق دانشکده‌هایی چون دانشکده بهداشت برقرار است اما کالج بین‌الملل دانشگاه به دنبال سیستماتیک کردن این سطح از ارتباطات است.
و سخن پایانی؟
مایلم در پایان از تمامی همکارانم در دانشگاه علوم پزشکی تهران دعوت کنم تا از فرصت ایجاد شده به واسطه کالج بین‌الملل دانشگاه استفاده کنند و در برنامه‌ریزی برای برگزاری دوره‌هایی که در دانشکده‌ها به خاطر شکل کلاسیک آموزشی، زمان و شرایط اجرای آن‌ها وجود ندارد یاریگر این مجموعه باشند.
کالج بین‌الملل دانشگاه بی‌شک فرصتی فوق‌العاده برای دانشگاه، اعضای هیات‌علمی و جامعه خواهد بود تا ضمن جلوگیری از افزایش فاصله‌های موجود تلاش کنیم خلاهای آموزشی را به حداقل ممکن کاهش دهیم.
خبرنگار: مهناز وحیدی