پژوهشگران کشور با انجام طرح کاربردی "پایش توزیع مکانی و زمانی گازهای گلخانه‌ای CO۲ و CH۴ در ارتباط با پوشش اراضی با استفاده از داده‌های GOSAT" نقاط داغ انتشار گازهای دی اکسید کربن و متان در سراسر کشور و در فصول مختلف را مشخص کردند.
به گزارش مرکز ارتباطات و اطلاع‌رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، تغییر اقلیم و به ویژه گرمایش جهانی به دلیل افزایش میزان گازهای گلخانه ای در اتمسفر، سبب جلب توجه به این موضوع شده و نگرانی های گسترده ای را در جوامع بین المللی به وجود آورده است. سوختن سوخت های فسیلی و تغییر کاربری اراضی از مهم ترین منابع افزایش غلظت دی اکسیدکربن اتمسفر و تالاب ها، کشاورزی و سوختهای فسیلی از مهمترین منابع انتشار متان در صد سال گذشته است. روش های متفاوتی برای اندازه گیری گازهای گلخانه ای وجود دارد که میتوان به استفاده از پایگاههای زمینی، برج های بلند، کشتی ها، هواپیماها، بالن و ماهواره اشاره کرد. ماهواره مشاهده کننده گازهای گلخانهای GOSAT که در زبان ژاپنی IBUKI به معنای نفس نام دارد در ۲۳ ژانویه ۲۰۰۹ به فضا پرتاب شد. GOSAT پروژه مشترک آژانس اکتشافات فضایی ژاپن (JAXA) ، وزارت محیط زیست (MOE) و انجمن ملی مطالعات محیط زیست (NIES) ژاپن است. هدف اولیه پروژه GOSAT بررسی منابع انتشار و جذب گازهای -گلخانهای در مقیاس زیر قارهای است.
محققان کشورمان در دانشگاه تربیت مدرس پژوهشی با عنوان "پایش توزیع مکانی و زمانی گازهای گلخانه ایی CO۲ و CH۴ در ارتباط با پوشش اراضی با استفاده از داده های GOSAT" را با پشتیبانی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی انجام دادند. در این طرح کاربردی از دادههای ماهواره GOSAT با هدف تهیه نقشه توزیع مکانی و زمانی گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن و متان برای سال ۲۰۱۴ با استفاده از روش کریجینگ استفاده کردند. در نهایت نیز ارتباط توزیع مکانی و زمانی گازهای مذکور برای فصول مختلف با پوشش اراضی سراسر ایران به کمک محصولات ماهواره مودیس مانند NDVI، LST و Land cover سنجیده شد. بر مبنای نتایج تحقیق، نقاط داغ انتشار گازهای دی اکسید کربن و متان در سراسر کشور و در فصول مختلف مشخص شد که می توان از آن برای مدیریت و برنامه ریزی پایدار کشور جهت کاهش تغییرات اقلیمی استفاده کرد.
در ضرورت انجام این طرح کاربردی باید گفت مرور مطالعات نشان می دهد که با توجه به جایگاه استراتژیک ایران در منطقه خاورمیانه و جهان از جنبه تولید نفت و گاز، دارا بودن اکوسیستمهای طبیعی متنوع جنگل، مرتع و بیابان و به علت عدم دسترسی به دادههای کافی غلظت گازهای گلخانهای دی اکسید کربن و متان در مقیاس های ملی، مطالعه ایی در خصوص سنجش ارتباط بین انواع مختلف پوشش اراضی و پراکنش مکانی گازهای گلخانهای در مقیاس وسیع صورت نگرفته است.
همچنین با توجه به نگرانی های گسترده در جوامع بین المللی در خصوص تغییر اقلیم و گرمایش جهانی ناشی از انتشار گازهای گلخانهای و بر طبق گزارش های اعلام شده انستیتو منابع طبیعی جهانی (WRI،۲۰۱۵) ، مبنی بر قرار گرفتن ایران در بین ۱۰ کشور پیشرو در انتشار گازهای گلخانه ای در سال ۲۰۱۵ و همچنین اجرای آئین نامه شورای محیطزیست برنامه ششم توسعه مبنی بر طراحی و استقرار نظام اقتصاد کم کربن، ضرورت نیاز به نقشه توزیع مکانی غلظت گازهای گلخانه ای دی اکسید کربن و متان در ایران به منظور پی بردن به منابع احتمالی انتشار و جذب کربن، برنامه ریزی در سیاستهای کلان اقلیمی و اقدامات محیطزیستی در ارزیابی تعادل چرخه کربن در اکوسیستم های خشکی احساس میشود.
انتهای پیام/۲۵