به گزارش روابط عمومی معاونت دانشجویی، کانون های دانشجویی با زمینه فعالیت های مختلف فرهنگی، اجتماعی، هنری، ادبی، علمی-آموزشی و ... و با بهره گیری از نیروی توانمند دانشجویی در دانشگاه علوم پزشکی تهران فعالیت می کنند که برای شناساندن و معرفی فعالیت های آنان گفت و گویی صمیمانه با دبیران این کانون ها ترتیب دادیم که در زیر می خوانید:

بیوگرافی مختصری از خود و سوابق فعالیت فرهنگیتان بیان کنید.
با سلام، امیررضا اقتداری دانشجوی علوم آزمایشگاهی دانشگاه علوم پزشکی تهران ورودی سال ۹۳ هستم. در زمان تحصیل در دبیرستان عضو شورای فرهنگی دبیرستان استعداد های درخشان شهید سلطانی کرج بودم و در اکثر برنامه های فرهنگی آموزشی دبیرستان مشارکت داشته و در بدو ورود به دانشگاه این مشارکت ها ادامه یافت تا اینکه در سال ۹۴ عضو فعال انجمن اتیسم ایران شدم و در برنامه ها و مدرسه هایی که این انجمن برای این فرشته های آسمانی در جهت بهبود روابط اجتماعیشان می گذاشت به عنوان همیار بچه های اتیسم فعالیت می کردم. در سال ۹۵ هم به همراه جمعی از هم دانشکده ای های خودم تصمیم به تاسیس کانون خیریه باران امید گرفتیم و به لطف دوستان بنده به عنوان دبیر کانون انتخاب شدم.

در خصوص چگونگی تاسیس کانون دانشجویی باران امید و زمینه فعالیت آن، توضیح دهید؟
ماجرای تاسیس کانون خیریه از آنجا شروع شد که من به همراه عده ای از دوستانم تشکیل گروهی در خارج از دانشگاه داده بودیم و کمک هایی از قبیل بازدید از آسایشگاه کهریزک و تهیه ی مایحتاج سالمندان و ملاقات با کودکان سرطانی و فراهم کردن فضای شاد برای این بچه های پاک و ... انجام می دادیم. به دلیل اینکه دانشکده ی پیراپزشکی دانشگاه هیچ کانون خیریه ای نداشت، به همراه تعدادی از همکلاسی هایم تصمیم به تاسیس چنین کانونی گرفتیم تا دانشجویان علاقه مند در دانشکده هم بتوانند در این کارهای خیر سهیم شوند. در نتیجه در ۲۹ اردی بهشت ۱۳۹۵ به کمک سلطان پور کارشناس مدیریت هنری و فوق برنامه که بسیار در این راه به ما کمک کردند، کانون خیریه ی باران امید را برای اولین بار در دانشکده ی پیراپزشکی تاسیس کردیم تا قدمی در راستای افزایش کارهای نیک و خیرخواهانه ی دانشجویان برداشته باشیم.

در حال حاضر کانون باران امید چه تعداد عضو فعال دارد؟ آیا گسترشی در زمینه فعالیت های خود داده اید؟
به عنوان اعضای اصلی کانون همیشه سعی کردیم در بازارچه هایی که برگزار می کنیم و مراسمی که دانشکده برگزار می کند مانند جشن ورودی های جدید، در صورت امکان اقدام به عضو گیری کنیم. همچنین فعالیت هایی که انجام می دهیم را در کانال تلگرامی خود گذاشته که همین باعث جذب اعضای جدید می شود. با توجه به اینکه کانون ما تازه تاسیس است، تا الان نزدیک به ۱۰۰ نفر عضو دارد که از این تعداد ۳۰ تا ۴۰ نفر آنها فعال هستند.

در خصوص فعالیت هایی که کانون باران امید در داخل و یا خارج از دانشگاه انجام داده است بصورت مختصر توضیح دهید؟
از جمله کارهایی که به کمک اعضای کانون خیریه انجام دادیم؛ ملاقات با بیماران بستری در مرکز طبی کودکان و تهیه ی هدیه برای شاد کردن این کودکان، کمک مالی به تعدادی از کودکان بیمار و نیازمند به عمل جراحی، تهیه ی کتاب و بازی های فکری برای کودکان مرکز صبح رویش، تهیه مواد غذایی و توزیع کردن بین کودکان کار در خیابان ها، همکاری با انجمن اتیسم در راستای خرید لوازم نقاشی برای کودکان اتیسمی، برگزاری دو دوره بازارچه خیریه با هدف آشنایی دانشجویان با کانون و جمع آوری کمک های نقدی در دانشگاه علوم پزشکی تهران و ... که این ها خلاصه ای از کارهای کانون تازه تاسیس باران امید است و امید دارم در آینده بتوانیم با بچه های باران امیدی فعالیت های بیشتری داشته باشیم.

به عنوان یک دانشجوی فعال فرهنگی اجتماعی، اینگونه فعالیت ها روی درس و زندگی شما چه تاثیرات مثبت یا منفی گذاشته است؟
بهترین تاثیری که کار گروهی در زندگیم گذاشت این بود که حس مشارکت و کمک به یکدیگر را در حل معضلات و مشکلات روزمره ی اجتماعی یاد گرفتم و در پیشبرد اهدافم بسیار موثر بود، چون انسان به تنهایی نمی تواند به درستی همه ی کار ها را انجام دهد. به دلیل اینکه کانون باران امید در حوضه ی خیریه فعالیت می کند، بعد از هر کار خیر به من و همه ی اعضای کانون و افرادی که در این کار خیر سهیم بودند، احساس خرسندی و شادمانی دست می دهد که به قطع می توانم بگویم این حس و حال را در هیچ جای دیگر تجربه نکرده بودیم. شاید برخی افراد بگویند که به دلیل درس و مشکلاتی که دارند نمی توانند در کارهای فرهنگی شرکت کنند، ولی به نظر من با داشتن یک برنامه ی دقیق و منظم نه تنها به تمام کارها و درس و دانشگاه می رسیم، بلکه فرصت برای کارهای خارج از برنامه نیز خواهیم داشت.

فضای فرهنگی دانشگاه و فعالیت های دانشجویان در زمینه های مختلف را چطور ارزیابی می کنید؟
به جرات می توانم بگویم دانشگاه علوم پزشکی تهران یکی از بهترین فضاهای فرهنگی را بین دانشگاه های علوم پزشکی کشور دارد. این را از مصاحبت هایی که با دوستانم در دانشگاه های دیگر داشتم متوجه شدم. برنامه های فرهنگی که دانشگاه برگزار می کند، برپایی بازارچه های کانون های مختلف، جشنواره ی بین الملل و ... حال و هوایی دارد که در کمتر دانشگاهی در کشور مشاهده می شود و همه ی این ها به واسطه تلاش دانشجویان پرشور و شوق دانشگاه و مسئولان پر تلاش آن است.

آیا کانون باران امید در آینده به کار خود ادامه خواهد داد؟ چشم انداز کانون در آینده چه خواهد بود؟
قطعاً همین طور است. تمام تلاش ما در این مدت پایه گذاری درست و محکم برای کانون بمنظور ادامه پیدا کردن فعالیت های خیرخواهانه در دانشکده ی پیراپزشکی بوده و هست. با توجه به این که بنده و بیشتر اعضای شورای مرکزی امسال فارغ التحصیل شدیم، طی جلسه ای امیرعلی آقامرادی دانشجوی رشته ی مدیریت که سوابق درخشانی در کارهای فرهنگی و خیریه دارد را به عنوان دبیر بعدی کانون انتخاب کردیم که به همراه تیم خود از مهرماه فعالیتشان را آغاز می کنند. حتماً دانشجویان ورودی جدید هم، همین هدف را دنبال خواهند کرد و امیدواریم با همکاری مسئولان دانشکده و دانشجویان فعال کانون، بتوانند همچون خیریه های سایر دانشکده ها کارهای خود را توسعه دهد.

برای دانشجویانی که قصد وارد شدن به این راه را دارند به عنوان یک فرد با تجربه، چه پیشنهاد و توصیه ای دارید؟
مسلماً این مسیر خیلی هموار نیست، اما همه ی ما به عنوان اعضای فعال و جوان جامعه وظیفه داریم تا حدی که توانش را داریم به دیگران کمک رسانی کنیم. همچنین این جور فعالیت ها علاوه بر بعد معنوی، باعث افزایش حس همکاری و روابط دوستانه بین خود دانشجوها نیز می شود و در آخر تجربه های خیلی ارزشمند و دوست داشتنی برای هر شخص به جا می ماند. به همه ی بچه هایی که امکانش را دارند پیشنهاد می کنم حتماً این حس را تجربه کنند.

در این مدتی که کانون خیریه فعالیت می کند، آیا از عملکرد خود و در کل کانون راضی بودید؟
با توجه به این که ما دیرهنگام و در ترم های پایانی اقدام به تاسیس کانون کردیم، به دلیل سنگین شدن درس هایمان و رفتن به بیمارستان برای کارورزی فرصت زیادی برای انجام فعالیت های بیشتری نداشتیم، ولی در همین مدت کوتاه تا جایی که توانستیم برای کمک به دیگران تلاش کردیم و از تمام اعضای کانون بابت تلاش های بی دریغشان با وجود مشغله ی زیادی که داشتند کمال تشکر را دارم و به عنوان دبیر کانون از فعالیت تمام اعضای باران امید راضی هستم و امیدوارم که توانسته باشیم دل هم نوعان و کسانی که کمکشان کردیم را شاد کرده باشیم.

به عنوان حرف آخر اگر مطلبی هست که عنوان نشد، لطفا بیان کنید؟
در آخر جا دارد از همه ی عزیزانی که در طول این دو سال به من و باران امید کمک کردند تشکر کنم به خصوص فرزاد سلطان پور کارشناس فرهنگی دانشگاه که برای تاسیس کانون کمک زیادی به بنده کردند. همچنین دوستان و اعضای شورای مرکزی نرگس اسدزاده، مهراز عبدالله زاده، ابوالفضل ضابط و محمد شاملو که بسیار به من کمک کردند و به عنوان یک خانواده در کنار هم بودیم و مطمئنم بدون کمک های ایشان نمی توانستم به تنهایی در کارها موفق شوم. امیدوارم دبیر آینده کانون باران امید نیز در کارهایشان موفق باشند و بتوانند دوران درخشانی را سپری کنند و من نیز تا جایی که بتوانم به ایشان کمک خواهم کرد. به امید روزی که در دنیا هیچ کس محتاج کسی نباشد و همه به همدیگر بدون هیچ چشم داشتی کمک کنیم.
عکس و خبر: حسین شیخ محمدی