مصاحبه خانم دکتر حسینی با خبرگزاری ایکنا با عنوان «اروپایی‌ها به خاطر ایران، روابط خود با آمریکا را به هم نمی‌زنند»
به گزارش روابط عمومی دانشگاه مفید، سرکار خانم سیده صدیقه حسینی (عضو هیات علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه مفید) در گفت‌و‌گو با خبرگزاری ایکنا به مسائل سیاسی روابط ایران با اروپا بعد از خروج امریکا از برجام پرداخت.
خانم دکتر حسینی گفت: قوانین مسدود کننده اتحادیه اروپا مصوبه شماره ۲۲۷۱ در سال ۱۹۹۶ برای مقابله با تحریم‌های آمریکا علیه کوبا، لیبی و ایران اجرایی شد که بر اساس آن، هر شرکت اروپایی که با این سه کشور همکاری می‌کند، اگر بر اثر سیاست‌های کشور ثالث یعنی همان آمریکا دچار ضرر شود، می‌تواند از طریق شکایت در دادگاه‌های اروپایی از کشور ثالث غرامت دریافت کند، چون کشورهای ثالث حق دخالت در امور داخلی شرکت‌های سایر کشورها را ندارند.
استاد دانشگاه مفید ادامه داد: این قوانین تصویب شد تا اتحادیه اروپا که به تازگی شکل گرفته بود، قدرتمند نشان داده شود، به ویژه در آن مقطع زمانی اتحادیه اروپا با کشوری مثل کوبا سالانه چند میلیارد دلار تبادلات اقتصادی داشت؛ اما اینکه دولت‌های اروپایی در شرایط حال حاضر اعلام کرده‌اند که می‌خواهند مجددا قانون ۱۹۹۶ را اجرایی کنند، به نظر من بیشتر نوعی زمان بازی دیپلماتیک است، چون ارتباط میان فرانسه، انگلستان و آلمان با آمریکا در حوزه اقتصاد آنقدر در هم تنیده و نزدیک است که به هیچ عنوان نمی‌توان تصور کرد این سه کشور اروپایی به خاطر ایران تبادلات اقتصادی چند میلیارد دلاری خود با آمریکا را به هم بزنند.
دکتر حسینی افزود: دولت‌های اتحادیه اروپا این کار را انجام می‌دهند تا پایبندی خود به برجام را نشان داده و به نوعی وجهه بین‌المللی‌شان را حفظ کنند، چون برجام مهمترین قرارداد بین‌المللی است که بعد از جنگ جهانی دوم با یک کشور مورد تحریم که سیاست‌های آن با سایر کشورها در نظام بین‌الملل متفاوت می‌باشد، منعقد شده است و از طرف دیگر در مهلت دو ماهه‌ای که رئیس‌جمهور آمریکا به اتحادیه اروپا و ایران داده، بتوانند سود لازم را از قراردادهای مختلف اقتصادی خود با ایران دریافت کنند.
وی با بیان اینکه در نظام بین‌الملل باید وابستگی متقابل وجود داشته باشد، گفت: اگر وابستگی متقابل در جریان نباشد، به طور طبیعی هیچ کشوری حاضر نیست برای منافع ملی سایر کشورها اقدامات لازم را انجام دهد. اگر منطقی فکر کنیم می‌بینیم که وابستگی و ارتباط میان ایران و اتحادیه اروپا بسیار کمتر از ارتباط میان اتحادیه اروپا و آمریکا است، بنابراین به هیچ وجه نه اتحادیه اروپا و نه روسیه و چین حاضر نیستند به خاطر ایران منافع ملی خود را به خطر اندازند.
دکتر حسینی خاطر نشان کرد: اتحادیه اروپا فقط در زمینه برنامه هسته‌ای ایران، خود را مخالف سیاست‌های آمریکا معرفی می‌کند، ولی در بسیاری از حوزه‌های دیگر از جمله موشک‌های بالستیک و اقدامات نظامی ایران اعلام کرده که با سیاست‌های ترامپ موافق است. ایران نباید در سیاست خارجی هیجان‌زده تصمیم‌گیری کرده و از روی عصبانیت بیانیه‌هایی در محکومیت آمریکا صادر کند. براساس دیدگاه واقع‌گرایانه، نظام بین‌الملل برپایه قدرت بنا شده است و همه دولت‌ها به دنبال افزایش قدرت و امنیت خود هستند.
وی ادامه داد: حقوق بین‌الملل در مورد دولت‌هایی که از قدرت بالایی برخوردارند، جوابگو نیست و ابزاری در اختیار قدرت‌های بزرگ است؛ بنابراین ما باید عاقلانه و به دور از هر گونه احساسات و هیجان تصمیم‌گیری کنیم، مسلما کشوری مثل آمریکا همانطور که سال‌ها قول‌ها و وعده‌های خود را نادیده گرفته بود، این باز نیز همین کار را انجام داد، این ما هستیم که باید تهدیدات را به فرصت تبدیل کنیم و این موضوع به هوشمندی سیاستمداران کشور برمی‌گردد که چگونه از این موقعیت به نفع منافع ملی استفاده کنند.
استاد دانشگاه مفید ادامه داد: این قوانین تصویب شد تا اتحادیه اروپا که به تازگی شکل گرفته بود، قدرتمند نشان داده شود، به ویژه در آن مقطع زمانی اتحادیه اروپا با کشوری مثل کوبا سالانه چند میلیارد دلار تبادلات اقتصادی داشت؛ اما اینکه دولت‌های اروپایی در شرایط حال حاضر اعلام کرده‌اند که می‌خواهند مجددا قانون ۱۹۹۶ را اجرایی کنند، به نظر من بیشتر نوعی زمان بازی دیپلماتیک است، چون ارتباط میان فرانسه، انگلستان و آلمان با آمریکا در حوزه اقتصاد آنقدر در هم تنیده و نزدیک است که به هیچ عنوان نمی‌توان تصور کرد این سه کشور اروپایی به خاطر ایران تبادلات اقتصادی چند میلیارد دلاری خود با آمریکا را به هم بزنند.
دکتر حسینی افزود: دولت‌های اتحادیه اروپا این کار را انجام می‌دهند تا پایبندی خود به برجام را نشان داده و به نوعی وجهه بین‌المللی‌شان را حفظ کنند، چون برجام مهمترین قرارداد بین‌المللی است که بعد از جنگ جهانی دوم با یک کشور مورد تحریم که سیاست‌های آن با سایر کشورها در نظام بین‌الملل متفاوت می‌باشد، منعقد شده است و از طرف دیگر در مهلت دو ماهه‌ای که رئیس‌جمهور آمریکا به اتحادیه اروپا و ایران داده، بتوانند سود لازم را از قراردادهای مختلف اقتصادی خود با ایران دریافت کنند.
وی با بیان اینکه در نظام بین‌الملل باید وابستگی متقابل وجود داشته باشد، گفت: اگر وابستگی متقابل در جریان نباشد، به طور طبیعی هیچ کشوری حاضر نیست برای منافع ملی سایر کشورها اقدامات لازم را انجام دهد. اگر منطقی فکر کنیم می‌بینیم که وابستگی و ارتباط میان ایران و اتحادیه اروپا بسیار کمتر از ارتباط میان اتحادیه اروپا و آمریکا است، بنابراین به هیچ وجه نه اتحادیه اروپا و نه روسیه و چین حاضر نیستند به خاطر ایران منافع ملی خود را به خطر اندازند.
دکتر حسینی خاطر نشان کرد: اتحادیه اروپا فقط در زمینه برنامه هسته‌ای ایران، خود را مخالف سیاست‌های آمریکا معرفی می‌کند، ولی در بسیاری از حوزه‌های دیگر از جمله موشک‌های بالستیک و اقدامات نظامی ایران اعلام کرده که با سیاست‌های ترامپ موافق است. ایران نباید در سیاست خارجی هیجان‌زده تصمیم‌گیری کرده و از روی عصبانیت بیانیه‌هایی در محکومیت آمریکا صادر کند. براساس دیدگاه واقع‌گرایانه، نظام بین‌الملل برپایه قدرت بنا شده است و همه دولت‌ها به دنبال افزایش قدرت و امنیت خود هستند.
وی ادامه داد: حقوق بین‌الملل در مورد دولت‌هایی که از قدرت بالایی برخوردارند، جوابگو نیست و ابزاری در اختیار قدرت‌های بزرگ است؛ بنابراین ما باید عاقلانه و به دور از هر گونه احساسات و هیجان تصمیم‌گیری کنیم، مسلما کشوری مثل آمریکا همانطور که سال‌ها قول‌ها و وعده‌های خود را نادیده گرفته بود، این باز نیز همین کار را انجام داد، این ما هستیم که باید تهدیدات را به فرصت تبدیل کنیم و این موضوع به هوشمندی سیاستمداران کشور برمی‌گردد که چگونه از این موقعیت به نفع منافع ملی استفاده کنند.