به گزارش اداره کل روابط عمومی وزارت علوم به نقل از خبرگزاری ایسنا، سمیرا حداد از محققان این طرح دانه گیاه کتان را یک منبع مهم جهت استخراج ماده مورد نیاز در تولید نانوالیاف دانست و افزود: در این تحقیق، نانو الیافی از موسیلاژ دانه گیاه کتان که می‌تواند محصول جانبی کارگاه‌های تولید کننده روغن کتان (بزرک) باشد، تولید شده است. وی با بیان اینکه برای بهبود خواص این نانوالیاف از یک پلیمر سنتزی استفاده شد، اظهار کرد: از آنجایی‌ که از ضایعات کارگاه روغن‌کشی می‌توان به‌ عنوان ماده اولیه جهت تولید این نانوالیاف استفاده کرد، بنابراین انتظار می‌رود هزینه نهایی تولید این نانوالیاف نسبت به نمونه‌های مشابه به‌ طور چشمگیری پایین‌تر باشد. حداد در این باره توضیح داد: ماده استخراج ‌شده از دانه گیاه کتان، موسوم به موسیلاژ دانه بزرک، که به ‌عنوان ماده اولیه دستگاه الکتروریسی مورد استفاده قرار می‌گیرد از گرانروی پایینی برخوردار بوده و جهت تولید نانوالیاف قابل‌استفاده نیست. ازاین ‌رو در این طرح از یک پلیمر سنتزی جهت ترکیب با ماده اولیه و بهبود خواص آن استفاده شده است. به گفته این محقق حضور این پلیمر سنتزی موجب می‌شود نانوالیافی با ساختار یکنواخت الکتروریسی شوند. وی با تاکید بر اینکه نانو الیاف دارای ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی خاصی هستند، خاطر نشان کرد: از خواص قابل ‌توجه این الیاف می‌توان به قطر بسیار کم، نسبت سطح به حجم بسیار بالا، نفوذ پذیری و تخلخل زیاد اشاره کرد که منجر به کاربردهای گسترده‌ای برای آنها می‌شود. حداد یادآور شد: نانو الیاف موسیلاژ دانه بزرک به دلیل قطر کم و نسبت سطح به حجم بسیار بالا به افزایش توان این نانوالیاف در کنترل رهایش ترکیبات درون‌پوشانی شده درون این نانوالیاف کمک می‌کند. به گفته وی، در این طرح پس از الکتروریسی نانوالیاف با درصدهای مختلف موسیلاژ دانه بزرک و پلی‌ونیل الکل، از آزمون‌های DSC، FTIR و TGA جهت آنالیز کارایی نانوالیاف سنتز شده استفاده شده و میکروسکوپ الکترونی نیز جهت بررسی ساختار و ابعاد آن‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. حداد با اشاره به نتایج به دست آمده از این تحقیقات گفت: نتایج به دست آمده حاکی از ترکیب ۳ درصدی موسیلاژ دانه بزرک و ۱۲ درصدی پلی‌ونیل الکل با نسبت ۴۰:۶۰ و بهینه‌ترین خواص ممکن فیزیکی و حرارتی است. به گفته وی، می‌توان از این نانو الیاف در صنایع تولید مواد غذایی فراسودمند استفاده کرد. این تحقیقات از سوی سمیرا حداد دانش‌ آموخته مقطع کارشناسی ارشد و سید امیرحسین گلی عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان انجام شوه و نتایج حاصل از آن در مجله ‌International journal of biological macromolecules با ضریب تاثیر ۳.۶۷۱ منتشر شده است. ل.م۵۴/ر.ب۴۵