عضو هیات علمی گروه مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد گفت: حفظ و توسعه سرمایه اجتماعی و فرهنگی و سلامت اجتماعی وابسته به علوم انسانی است.

دکتر محبوبه سلیمان پور عمران عضو هیات علمی گروه مدیریت آموزشی واحد بجنورد با اشاره به‌ضرورت توجه به علوم انسانی اظهار کرد: «علوم انسانی به چگونگی ارتباط مردم و فرهنگ‌ها و جوامع مختلف با یکدیگر و با جهانی که در آن زندگی می‌کنند، مربوط می‌شود و بستری برای فهم دنیا و زمینه‌های شخصی محلی و بین‌المللی توسط عوامل فرهنگی، اقتصادی، محیطی، جغرافیایی، تاریخی، سیاسی، اخلاقی، مذهبی و معنوی برای هویت بخشیدن به جهانی که در آن زندگی می‌کنیم، ایجاد می‌کند؛ بیش از هر حوزه دیگری به ما درباره انسانیت مشترکمان می‌آموزد و کمک می‌کند فراتر از محدودیت‌ها و چارچوب موجود بیاندیشیم.»

وی خاطرنشان کرد:‌ «علوم انسانی به‌عنوان یک حوزه معرفتی شامل تاریخ، ادبیات، فلسفه، اخلاقیات، زبان، فرهنگ، حقوق، انسان‌شناسی، مطالعات دین، تاریخ، هنر و علوم اجتماعی نظیر جامعه‌شناسی، روان‌شناسی، علوم سیاسی، اقتصادی، تربیتی، جغرافیا، موسیقی، مردم‌شناسی و انسان‌شناسی است و آنچه این حیطه را از دیگر علوم متمایز می‌کند این است که برخلاف علوم دیگر که باهدف مطالعه فرایندهای طبیعی و فیزیکی و توسعه مهارت‌های فنی و حرفه‌ای انجام می‌شود، با رویکردی جامع‌نگرتر، درباره‌ی بنیان‌ها و ارزش‌های انسانی و شکل‌گیری شخصیت و ایجاد ارزش‌ها در بستر و زمینه انسانی، فعالیت می‌کند.»

مدیر گروه رشته مدیریت آموزشی واحد بجنورد ضمن اشاره به مهجور ماندن رشته علوم انسانی افزود: «علوم انسانی از عناصر تاثیرگذار بر فرهنگ و اندیشه یک سرزمین است؛ هرچند این حوزه از علوم، ‌از غنای کافی برخوردار است اما در سیر تحول فکری جامعه در این مرزوبوم نتوانسته‌ جایگاه مناسب خود را به ‌دست ‌آورد و مهجوریت این حوزه بنیادین در ایران، آسیب‌هایی چون توسعه ناپایدار و نامتوازن را در بخش‌های فرهنگی، علمی و اجتماعی را به دنبال داشته است.»

عضو هیات علمی واحد بجنورد ضمن تاکید بر منابع انسانی در روند توسعه یک جامعه افزود: «منابع انسانی یک کشور، بیش از منابع مادی در روند توسعه ‌اقتصادی ‌و اجتماعی‌ تاثیرگذار است ؛ معضلاتی که امروز گریبان گیر فرهنگ و سرمایه اجتماعی جامعه است، قبل از آنکه به مسائل اقتصادی مربوط باشد به ‌ریشه‌های فکری و فرهنگی افراد جامعه برمی‌گردد و از طرفی هرگونه‌ تغییر و دگرگونی ‌در ساختار علوم، نیازمند تغییر نگرش به فرهنگ و اندیشه جامعه است که در این زمینه، علوم انسانی باید زمینه‌ساز هر تحولی باشد و این مهم خود مستلزم حضور علوم انسانی همپای دیگر علوم است.»

استادیار واحد بجنورد بابیان عوامل تاثیرگذار در عدم توجه به رشته‌های علوم انسانی خاطرنشان کرد: عوامل مختلفی در این آسیب نقش داشته‌اند که می‌توان به عدم احساس نیاز جدی به پژوهش‌های علوم انسانی، چالش‌های حوزه تعلیم و تربیت، نبود سازمان‌های دانایی محور و حمایت‌های نظام‌مند از آنان، فقدان تعامل علوم انسانی با دیگر حوزه‌های علوم، نبود نگاه واقع‌بینانه علمی در باب اهمیت نشر در حوزه علوم انسانی، در دسترس نبودن آمار، بی‌رغبتی نیروهای توانمند و روشمندنبودن‌آموزش در سطوح مختلف را نام برد که‌ درنهایت به انباشت‌ذهنی، عدم توانایی ‌تحلیل صحیح از مطالب و نیز نبود تفکر خلاق و نقاد می‌انجامد. »

وی افزود: «عدم حضور علوم انسانی در متن زندگی و به حاشیه رفتن و ارائه آن بدون شناخت نیازهای جامعه به ناکارآمدی‌ این علوم در رفع مشکلات جامعه می‌انجامد، در این زمینه اگر علوم انسانی کشور ما بخواهد ماموریت خود را با شایستگی انجام دهد، باید رهیافتی مناسب  با نگاه جهانی و رویکردی بومی داشته باشد.»