عمومی | دانشگاه زابل

اساتید، کارکنان و دانشجویان دانشگاه زابل با حضور در دانشکده ادبیات و علوم انسانی با پیکر عضو هیئت‌علمی دانشگاه وداع کردند

به گزارش روابط عمومی:

مراسم تشییع پیکر شادروان خانم دکتر صدیقه لک زایی، عضو هیئت‌علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه زابل و مشاور رئیس دانشگاه در امور بانوان، روز یکشنبه ششم خردادماه ۹۷ در فضایی اندوه‌بار با حضور خانواده محترم ایشان، هیئت‌رئیسه دانشگاه زابل، اعضای هیئت‌علمی، کارکنان، دانشجویان و جمعی از مسئولین شهرستان زابل، در مقابل ساختمان دانشکده ادبیات واقع در سایت قدیم دانشگاه برگزار شد و پیکر وی برای خاک‌سپاری، به آرامگاه ابدی‌اش در آرامستان حضرت رسول اکرم (ص) شهرستان نیمروز انتقال یافت.

در این مراسم دکتر موسی بهلولی رئیس دانشگاه زابل پیش از آئین تشییع، با ایراد سخنانی از مقام اجتماعی و اخلاقی شادروان خانم دکتر لک زایی تجلیل کرد و نبودِ نابهنگام او را فقدانی بزرگ برای دانشگاه زابل برشمرد. وی با بیان این مطلب که مرگ برای انسان‌های صالح و پرهیزگار موهبتی است که باعث رهایی روحِ تشنه‌ی جاودانگی از قفسِ خاکیِ تن می‌گردد و انسان را به ابدیتی جاودانه پیوند می‌دهد؛ عنوان کرد که روح بلند شادروان خانم دکتر لک زایی در جوار رحمت الهی و در مصاحبت با برادر، برادرزاده و همسر شهیدش ماوا گرفته است و از رنج تعلق به دنیای فانی رهایی یافته است.

رئیس دانشگاه زابل بابیان اینکه جامعه دانشگاهی سیستان، در نبودِ خانم دکتر لک زایی از خدمات خالصانه و صادقانه‌ی یک معلم فرهیخته اخلاق بی‌بهره می‌ماند؛ همکاری و بهره‌مندی از اشارت‌های خردمندانه ایشان در امور بانوان را توفیقی برای خود و دانشگاه برشمرد و تعلق ایشان به خانواده‌ای شاخص که همواره تجسم ایمان بوده‌اند و ابتلائات الهی را با صبر و سرافرازی طی کرده‌اند را نیز افتخاری بزرگ دانست. وی با اشاره به این حقیقت که شادروان، خواهر شهید پرآوازه سردار حاج حبیب لک زایی، همسر شهید حاج نعمت اله پیغان، عمه شهید مسلم لک زایی و خواهر و عمه‌ی علمای بزرگ و پاسداران خدمتگزار به نظام مقدس جمهوری اسلامی بوده و تجربه‌ی تلخ و گزنده‌ی حضور در فاجعه تروریستی تاسوکی را نیز در کارنامه داشته است؛ غم و رنجی که وی در زندگی از سر گذرانده و صبورانه با الگوبرداری از اسوه بردباری و شهامت، بانو حضرت زینب (س) تحمل نموده است را بسیار گران و ارزشمند برشمرد.

دکتر بهلولی بابیان این مطلب که دیر یا زود تابوتی به نام هر انسانی روان خواهد شد و او را برای مواجهه با اعمال و رفتاری که در کارنامه خود به ثبت رسانده است در پیشگاه عدل الهی حاضر خواهد کرد؛ مرگ را حقیقتی اجتناب‌ناپذیر دانست و با اشاره به اینکه تنها بندگان شایسته و نیک کردار خداوندند، که صبورانه در برابر ابتلائات خداوندی سر به صبر و بردباری می‌سپارند؛ ازخداوند کریم خواست که قدرت تحمل داغ فقدان این عزیز سفرکرده را به خانواده محترم آن مرحومه عطا نماید و روان پاک او را با شهدای والامرتبه اسلام محشور گرداند و توفیق گام نهادن در مسیر رضایت الهی و سربلندی در آزمون‌های خداوندی را نیز به‌تمامی حاضرین عطا فرماید.

روانِ روشن این معلم شایسته و صبور اخلاق، مینوی باد