در پس قهرمان شدن اراده، هدف و علاقه ای وجود دارد که حتی تا سنین بالا با فرد رشد یافته و آن هدف، جزئی از وجود و لازمه زندگی فرد می شود. قهرمان ورزش شدن کار آسانی نیست رنج بسیاری را باید تحمل کرد تا طعم شیرین قهرمانی حاصل شود.

۳۵ سال است که رکاب می زند. قهرمانی های زیادی را کسب کرده و علاقه او به این ورزش مانع این نمی شود که در ۵۱ سالگی دست از آن بکشد. او محمود قناعت پیشه و یک دوچرخه سوار حرفه ای است و اکنون در مسابقات دوچرخه سواری پیشکسوتان جهان در رشته تایم تریل که در اردیبهشت ماه ۹۷ در ترکیه برگزار شد مقام پنجم را از آن خود کرده است.

او از سال ۶۳ با علاقه خود و تشویق پدر و مادرش قدم به رشته دوچرخه سواری گذاشته است.

محمود قناعت پیشه از علاقه اش به این رشته می گوید: در ۱۵ سالگی در مسابقات دوچرخه سواری مدرسه و آموزشگاه های جهرم شرکت کردم و با کسب مقام هایی که آوردم متوجه شدم می توانم در این رشته موفق شوم.

او می گوید: در سال ۶۴ به عنوان کم سن ترین دوچرخه سوار در تور تهران و مشهد رکاب زدم و در تور های بین المللی استقامت آذر بایجان، کرمان، یزد و خوزستان که در سال های ۶۹ و ۷۳ برگزار شد شرکت نمودم.

وی در ادامه می گوید: در بین سال های ۷۰ تا ۷۳ به عنوان دبیر هیئت، مربی دوچرخه سواری استان فارس و بسیج ناحیه فارس فعالیت کردم.

به گفته وی او در سال ۷۳ به عنوان پیام رسان انقلاب اسلامی ایران در رشته دوچرخه سواری در کشور کویت حضور داشته و در همین سال به عنوان مربی و رکاب زن در مسابقات قهرمانی نیمه جنوب کشور در یاسوج شرکت نموده و مقام اول تیمی این مسابقات را از آن خود کرده است.

محمود قناعت پیشه در ادمه می افزاید: در مسابقات استانی زیادی شرکت نمودم و مقام اول را بدست آوردم و در بین سال های ۶۸ تا ۷۳ عنوان سلطان کوهستان را از آن خود کردم.

او می گوید: از سال ۸۶ رکاب زنی خود را در قالب پیشکسوتان ادامه دادم و بین سال های ۸۷ تا ۹۱ به عنوان مسئول هیئت دوچرخه سواری شهرستان جهرم انجام وظیفه کردم.

به گفته وی در سال ۹۴ در مسابقات چند جانبه کشور رامهرمز خوزستان شرکت نموده و مقام سوم استقامت و دور حذفی را از آن خود کرده و همچنین مقام نهم جهان را در مسابقات پیشکسوتان دوچرخه سواری اتریش را در سال ۹۶ بدست آورده است.


این قهرمان دوچرخه سواری از سختی های رشته اش و تمرین هایی که روزانه انجام می دهد می گوید: دوچرخه سواری رشته راحتی نیست و نیاز به پاهای بسیار قوی و توان بدنی بالایی دارد. سرما و گرما را نمی شناسد و در هر حالت تمرینات را باید ادامه و انجام داد. من شش روز هفته را اختصاص به تمرین می دهم و روزی چهار ساعت را رکاب می زنم.

او می گوید: این رشته بسیار پر هزینه است و خرید دوچرخه، لوازم و لاستیک هزینه بسیار بالایی دارد.

وی در ادامه می افزاید: جاده جهرم به شیراز و جهرم به سمت لار، مسیر های تمرین من است و کیلومتر ها را رکاب می زنم.

او می گوید: بسیار مدیون همسرم هستم زیرا سعه صدر و کمک او در زندگی باعث شده به تمریناتم ادامه دهم. بیشتر کارهای منزل به دوش همسرم است. از او بسیار سپاسگزارم که حامی من در این سال ها بوده و هست.

وی می گوید: در سال ۷۴ ازدواج کردم و اکنون دارای سه فرزندم. دو دختر و یک پسر. هر سه اهل ورزش و پسرم قهرمان اسکیت در رده سنی نونهالان است. او مقام اول را در مسابقات اسکیت جنوب کشور را بدست آورده است.

به گذشته باز می گردد و با لبخند خاطراتش را ورق می زند به سال ۶۴ که بهترین لحظه و اتفاق زندگی اش هنگام رکاب زدن بوده است و می گوید: در تور دوچرخه سواری تهران به مشهد بودیم اتفاقی که در آن لحظه افتاد مانند یک رویا و تصویر همیشه ماندگار در ذهنم نقش بسته است. در مسیر جاده شمال و مشهد در حرکت بودیم هوا شرجی و بسیار گرم بود، حین رکاب زدن ناگهان از دل جنگل یک دسته اسب وحشی وارد جاده و به ما دوچرخه سواران ملحق شدند. نزدیک به یک کیلومتر با هم حرکت می کردیم این صحنه هرگز از یاد نمی برم و بسیار برای همه لذت بخش بود. این اتفاق زیبا ثبت و در روزنامه نیم نگاه چاپ شد.

وی می گوید: هرگز از این رشته دست نمی کشم و برای من نقطه پایانی ندارد تا آنجا که خدا یاری کند و توان داشته باشم تمریناتم را ادامه و در مسابقات شرکت می کنم.

او می افزاید: در ورزش خستگی برای من معنا ندارد و آن را لازم و مهم برای سن پیری می دانم. دوچرخه سواری روحیه من را قوی و جسمم را سالم نگه می دارد و احساس می کنم یک نوجوانم.

وی می گوید: در مسابقات با نام و آرم دانشگاه علوم پزشکی جهرم شرکت نمودم و یک سال است که باز نشسته شدم. از دانشگاه سپاسگزارم که تا کنون من را یاری و حمایت کرده است.

گزارش از مهسا مستعان