ماری پارکینسون از دسته بیماری های اختلال حرکتی محسوب می شود که اغلب افراد میانسال و پیر را در گیر می کند.

مردان نسبت به زنان احتمال ابتلاء بیشتری به این بیماری دارند.

نشانه های متمایز کننده بیماری پارکینسون عبارتند از لرزش، سستی و خشکی اندام ها، کند بودن حرکات و تعادل ضعیف.

اگرچه شایعترین علائم ظاهری پارکینسون لرزش است اما تمام افراد مبتلا به بیماری پارکینسون لرزش ندارند.

بیماری پارکینسون می تواند تجربه ناراحت کننده ای برای فرد باشد اما امید به زندگی این افراد با افراد غیر مبتلا، مشابه است.

علائم اولیه پارکینسون ممکن است خفیف و حتی در ابتدا مورد توجه قرار نگیرد مانند لرزش خفیف در دست ها و پاها، سختی در راه رفتن، خشکی و سفتی حرکات اندام ها، دشواری در بلند شدن از صندلی، دست خط ریز و ناخوانا شود، قامت خمیده به جلو، ثابت و بی حالت شدن چهره، اختلال در تکلم به صورت لکنت زبان.

لرزش در ۷۰ درصد موارد از اولین علائم بیماری محسوب می شود و هنگامی که اندام به حالت استراحت قرار دارد لرزش مشاهده می شود و با استفاده از آن عضو (دست، پا و..) لرزش کمتر می شود.

با افزایش سن افراد، درجاتی از کندی مشاهده می شود اما در بیماری پارکینسون کندی حرکات باعث اختلال در کارهای روز افراد می گردد و زمانی که به یک واکنش و حرکت سریع نیاز است فرد قادر به تسریع در حرکت خود نیست.

افراد مبتلا به پارکینسون به علت قامت خمیده به جلو و بی ثباتی تعادل در معرض خطر سقوط هستند.

سفتی و خشکی عضلات و اندام ها می تواند با گرفتگی و درد در عضلات همراه باشد.

تشخیص بیماری با معاینه و شرح حال انجان می گردد و تصویر برداری مغزی برای رد علل و بیماری های دیگر انجام می شود.

علت بیماری پارکینسون، اختلال در تولید و عملکرد ماده ای بنام دوپامین در مغز است.

موثرترین دارو در درمان این بیماری، داروی لوودوپا و داروهای آگونیست مشابه دوپامین و عمل جراحی است.

به بیماران مبتلا به پارکینسون توصیه می شود، رژیم غذایی متعادل با کلسیم و ویتامین D برای استحکام استخوان ها داشته باشند.

بیماران باید توجه داشته باشند به دلیل تداخل پروتئین رژیم غذایی با جذب داروی لوودوپا، دارو را یک الی یک ساعت ونیم قبل از صرف غذا مصرف کنند.

رژیم غذایی با فیبر بالا می تواند از یبوست بیمار جلوگیری نماید.

دکتر فاطمه رضائیان جهرمی، متخصص بیماری های مغز و اعصاب