.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ،  رحیم رنجبران سرپرست هیات باستان شناسی امروز«دوشنبه»با اعلام این خبر و با اشاره به اینکه  نخستین کاوش های محوطه هگمتانه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۶۲ انجام گرفت تصریح کرد :  این کاوش ها توسط باستان شناسان ایرانی آغاز شد و آخرین فصول آن (بیست و بیست و یک)  به انجام رسید .
او افزود : از آنجایی که طی فصول یاد شده، کاوش منسجمی در جبهه شرقی محوطه و در راستای بقایای برج و باروی آن انجام نشده بود  این پژوهش در نظر دارد به بازشناسی و بازخوانی بارو، پی و ساختار حصار مجموعه در سمت شرق و شمالشرق آن بپردازد.
وی تصریح کرد : اهداف مهم دیگرمد نظر  از کاوش در فصول (بیست و بیست و یک ) ؛ شناسایی وضعیت چیدمان خشت‌های برج و بارو در دوره های تاریخی و مشخص کردن  میزان بریدگی، تغییر کاربری و تخریب آثار آن در قرون متاخر اسلامی و دهه های اخیر و بررسی نحوه چیدمان، ابعاد، بافت خشت‌ها و ارتباط و شباهت آن با سایر خشت‌های محوطه از نظر زمانی و کارکرد  است.
این باستان شناس گفت :در این راستا و با توجه به شبکه بندی های انجام شده به ابعاد ۱۰×۱۰ متر توسط دستگاه نقشه برداری، تعداد ۱۳ ترانشه در جبهه شرقی و شمال شرقی محوطه با ابعاد مختلف و به موازات بقایای برج و بارو ایجاد شد.

تخریب های متوالی در شرق محوطه

به گفته وی ،  نتایج پژوهش نشان می دهد که به علت تخریب های متوالی و ساخت و سازهایی که طی دهه های اخیر در جهت شرقی و شمال شرقی محوطه انجام شده، امکان بازشناسی دقیق کارکرد و ساختار برج و بارو وجود ندارد.
رنجبران با اشاره به این نکته که این تخریب ها باعث پاکسازی تمامی بقایای برج و بارو در سمت شرق و شمال شرق محوطه شده و مساحتی در حدود ۲۰۰۰ متر را در بر گرفته است تصریح کرد :  با این حال و با توجه به کاوش های صورت گرفته می توان شواهد مختصری از تداوم برج و بارو در برخی از ترانشه های کاوش شده را پیگیری کرد.
سرپرست هیات باستان شناسی افزود :  بقایای خشتی بدست آمده در ترانشه های AS۳۵، AS۳۷ و AT۳۶ با بقایای خشت های بدست آمده از ترانشه های AQR۳۱ و AS۳۱.۳۲ واقع در حد نهایی شمال شرق محوطه یکسان بوده و از نظر بافت و ترکیب و ملاط بین آنها مشابهت قابل توجهی وجود دارد.
رنجبران گفت :این شواهد حاکی از وجود خشت هایی مربوط به دوره تاریخی بوده که پس از ساخت و سازها و تخریب های قرون معاصر بدست آمده اند.
این باستان شناس افزود: خشت های بدست آمده از این ترانشه ها قابل مقایسه با خشت های بقایای باقی مانده از برج در سمت شمال محوطه و خشت های بدست آمده از ترانشه مرکزی و اصلی محوطه هگمتانه است.
او گفت :  عموم سفال های ساده و لعابدار بدست آمده از کاوش های یاد شده مربوط به قرون متاخر اسلامی و دوره های صفوی تا قاجاراست، با این حال شواهد اندکی نیز از سفال های مربوط به دوره تاریخی در ترانشه های کاوش شده بدست آمد که همزمانی آنها را با خشت های بارو نمایش می دهد.
کاوش های باستان شناسی در محوطه هگمتانه با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری انجام شد .