مسئله فرسایش خاک و کاهش حاصلخیزی آن بطور چشمگیری عملکرد گیاهان زراعی را کاهش می دهد و اگر به همین منوال ادامه یابد باعث از بین رفتن خاک (به عنوان مهمترین منبع تولید) و بیابان زائی خواهد شد. برخی از فواید مورد انتظار برای کشاورزی حفاظتی شامل: جلوگیری از فرسایش خاک، کاهش شدت یا فراوانی تنش خشکی، صرفه جوئی در مصرف آب، عملکرد بالاتر و پایدارتر محصولات زراعی، کاهش نیروی کارگر و ادوات کشاورزی برای آماده سازی زمین و صرفه‌جویی در مصرف سوخت و در نتیجه کاهش هزینه های تولید، افزایش مواد آلی خاک و فراهم بودن عناصر غذایی در نتیجه بهبود ساختار خاک، افزایش ذخیره رطوبتی خاک و بهبود حاصلخیزی بیولوژیک خاک و کنترل آفات می باشد. لذا ظریف نشاط و همکاران، در پژوهشی تاثیر روشهای خاک ورزی حفاظتی و مرسوم بر برخی پارامترهای ماشین و خاک را بررسی کردند. آن ها نتیجه گرفتند که روش های بی خاک ورزی و خاک ورزی حفاظتی در مقایسه با خاک ورزی مرسوم باعث کاهش قابل توجه مصرف سوخت، زمان انجام عملیات، توان مکانیکی صرف شده در عملیات تهیه زمین و کاشت، میزان برگردانده شدن بقایای گیاهی می شود. روش های بی خاک ورزی و کم خاک ورزی در مقایسه با خاک ورزی مرسوم باعث افزایش عملکرد چغندر قند شدند ولی در جو و ذرت عملکرد معنی دار نگردید. اعمال روش کم خاک ورزی منجر به افزایش معنی دار عملکرد نسبت به سایر تیمارهای خاک ورزی در گندم شد.