به گزارش روابط عمومی مرکز بهداشت شهرستان بوشهر، آزیتا صفدران بیان داشت: منظور از سقوط لزوماً افتادن از ارتفاع نیست و سقوط در سالمندان می‌تواند افتادن از یک پله یا حتی افتادن از سطح صاف باشد.
وی ادامه داد: هر سالمندی که حتی به‌ظاهر قوی به نظر می‌رسد در معرض سقوط قرار دارد که این حادثه یک تهدید جدی برای زندگی در دوران سالمندی محسوب می‌شود.
صفدران بیان داشت: از جمله مشکلاتی که پس از سقوط در سالمندان به وجود می‌آید ترس از سقوط است و سالمندانی که یک بار تجربه سقوط دارند به دلیل ترس از آسیب مجدد از فعالیت کردن می‌پرهیزند.
کارشناس برنامه سالمندان مرکز بهداشت شهرستان بوشهر افزود: در سالمندان وابستگی جسمانی و از دست دادن استقلال و همچنین انزوا و افسردگی عواقبی است که به‌وفور مشاهده می‌شود و ترس از سقوط به‌صورت چرخه معیوب به دلیل ضعیف شدن سالمند، احتمال سقوط و آسیب جدی‌تر را افزایش می‌دهد
صفدران بیان داشت: عوامل جسمانی روانی و محیطی بسیاری ازجمله کاهش بینایی، شنوایی، عوارض جانبی داروها، نور کم در محیط، لیز خوردن روی زمین خیس، ابتلا به دیابت و فشارخون بالا، ابتلا به افسردگی و مصرف داروهای ضدافسردگی و اختلال خواب می‌توانند در سقوط سالمندان دخیل باشند.
کارشناس برنامه سالمندان مرکز بهداشت شهرستان بوشهر ادامه داد: با مناسب‌سازی محیط زندگی و معاینات و مراقبت‌های سالیانه ازجمله بینایی و شنوایی در سالمندان و انجام حرکات ورزشی مناسب با شرایط سالمند و پیاده‌روی می‌توان از سقوط در سالمندان پیشگیری کرد.
وی عنوان داشت: اگر پزشک توصیه به استفاده از عصا و واکر می‌نماید حتماً طبق دستور پزشک عمل گردد و نحوه استفاده از آن را به سالمندان آموزش داده شود.

انتهای پیام/ا.س ۳۰۰۰