دکتر سعید سهراب‌پور، استاد دانشگاه صنعتی شریف و عضو کارگروه‌های تخصصی نشان عالی دانش در گفتگو با ستاد خبری آیین اعطای نخستین نشان عالی دانش که ۸ خرداد ماه ۱۴۰۲ همزمان با سالروز تصویب قانون تاسیس دانشگاه تهران به ۱۲ چهره دارای مرجعیت علمی اعطا می‌شود، گفت: در همه کشورها تکریم دانشمندان و برجستگان علمی رایج است، حال به صورت نشان یا اشکال دیگر. اعطای نشان عالی دانش به دو دلیل رسم خوبی است: یکی به دلیل شادی و امیدی که در دانشمندان ایجاد می‌کند و باعث می‌شود فعالیت بیشتری انجام دهند. دیگر اینکه تاثیر مثبتی بر جوانان دارد و امید و تحرک در آنها ایجاد می‌کند. نتیجه این تکریم، در واقع رشد و توسعه علم و ایجاد امید و تکاپو در جامعه علمی و جوانان است.
رئیس اسبق دانشگاه صنعتی شریف ضمن تایید اینکه اعطای نشان عالی دانش بر ایجاد روحیه مثبت در جامعه علمی بر جذب و نگه‌داشت نخبگان موثر است، گفت: اعطای چنین نشان‌هایی بر سرمایه اجتماعی و همبستگی ملی نیز تاثیر دارد، اما میزان این تاثیر به نحوه انتخاب برگزیدگان بستگی دارد. چنین جوایزی هنگامی بر سرمایه اجتماعی تاثیرگذار می‌شود که افراد درست انتخاب شوند یعنی افرادی که دانشمند، خدمتگزار به کشور و محبوب باشند. البته که کسانی که دو ویژگی نخست را داشته باشند، محبوبیت هم پیدا می‌کنند.
وی افزود: افرادی که شایسته دریافت نشان عالی دانش می‌شوند باید اولا دانشمند باشند؛ همچنین دانشمندی که خدمتگزار بوده باشد و در این کشور مانده و زحمت کشیده باشد و خدماتی را به این کشور داده باشد. در کنار همه اینها لازم است در بین دانشگاهیان یک فرد محبوبی بوده و صفات نیکوی اخلاقی داشته باشد. بنابراین انتخاب شخصیت‌های دریافت‌کننده نشان عالی دانش مهم است که سه جنبه علمی،‌ خدمتگزاری و اخلاقی باید در آن پررنگ باشد.
وی با اشاره به جامعیت ۶ گروه تخصصی که متولی شناسایی و انتخاب اولیه گزینه‌های دریافت نشان عالی دانش بودند، گفت: این گروه‌های تخصصی از جامعیت کامل برخوردار هستند و تقریبا همه شاخه‌های علوم را پوشش داده‌اند. در اعطای نشان عالی دانش لازم است به افراد دانشمند که اشتهار ملی و بین‌المللی داشته و خدمات علمی طولانی به کشور انجام داده و شاگردان خوبی هم تربیت کرده باشند، توجه شود.