نهم اسفندماه، سالروز تدفین شهدای گمنام در دانشگاه شیراز گرامی باد
بسا ستاره که گمنام و از نظر دورند
ولی چراغ سپهرند و چشمه نورند
فروغشان همه پیدا و نامشان پنهان
به نور حق نزدیک و از ریا دورند
به نام خامه اگر نامشان نکرد قلم
به صفحه صفحه دل ها به نام مشهورند
به لوح اشک بود نامشان نه لوح مزار
ستارگان سپهرند گرچه در گورند
نهم اسفندماه، سالروز تدفین شهدای گمنام در دانشگاه شیراز گرامی باد.
پانزده سال پیش در چنین روزی، دانشگاه شیراز با حضور لاله‌هایی از تبار عشق، شور و شعور عطرآگین شد. ستاره‌هایی که با گمنامی، نامشان به عرش رسید و زندگان جاوید تاریخ شدند. شهدای گمنام، خوشنام‌تر از همیشه به وطن بازگشته و به دانشگاه آمدند تا اعلام کنند امنیت، اقتدار و قدرت جمهوری اسلامی مرهون جان‌فشانی و ایثارگری جانبازان و شهدایی است که از همه‌چیزشان گذشتند تا ما امروز در امنیت زندگی کنیم.
اما به قول پدر معنوی ایشان، امام راحل (ره): «ما را چه رسد که با این قلم‌های شکسته و بیان‌های نارسا در وصف شهیدان، جانبازان و مفقودان و اسیرانی که در جهاد فی‌سبیل‌الله جان خود را فدا کرده‌اند و یا سلامت خویش را از دست داده اند، مطلبی نوشته یا سخنی بگوییم. زبان و بیان ما عاجز از ترسیم مقام بلندپایه عزیزانی است که برای دفاع از اسلام و کشور اسلامی ایثارنموده‌اند».
روابط عمومی دانشگاه شیراز، ضمن گرامیداشت یاد و خاطره امام خمینی (ره) و شهدای والامقام انقلاب و دفاع مقدس، پانزدهمین سالروز تشییع شهدای گمنام در دانشگاه را گرامی می‌دارد.
امید است همواره رهرو راه آن راست‌قامتان همیشه زنده تاریخ باشیم.