نشست تخصصی «شاهنامه‌نگاری در دوره قاجار» برگزار شد
.
به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، سید عبدالمجید شریف‌زاده، دبیر علمی "همایش ملی هنر ایران در دوره قاجار" در این نشست علاوه بر معرفی کلی همایش و محورهای آن، به واکاوی این نسخه پر ارزش پرداخت.به گفته این استاد دانشگاه و نگاره‌پژوه، نسخه خطی شهنشاه نامه از آثار ارزشمند موجود در گنجینه خطی کتابخانه و موزه ملی ملک ، اثر فتحعلی بن محمد صبا، از جمله آثار مجموعه وقفی حاج حسین آقا ملک؛ واقف و بنیانگذار کتابخانه و موزه ملی ملک محسوب می‌شود که قدمت آن به قرن ۱۳ هجری قمری و دوره قاجار برمی‌گردد.
او افزود: از این کتاب دو نسخه در کتابخانه ملک موجود است که یکی از آنها بدون نگاره و نسخه مورد بحث در ۴۳۸ ورق، ۴ستون، ۲۰ سطر و ۲۵ نگاره است.
وی با بیان این نکته که اشعار این کتاب به قلم میرزا عبدالوهاب نشاط موسوی اصفهانی ملقب به معتمدالدوله نگاشته شده است، گفت: این دیوان بروزن شاهنامه فردوسی با ۴۰ هزار بیت در مدت ۳ سال به نظم درآمده که موضوع آن بیشتر درارتباط با فتحعلی شاه قاجار و درگیری های زند و قاجار است. شریف زاده افزود: از شهنشاه نامه صبا نسخه های دیگری هم در کتابخانه مجلس شورای اسلامی، موزه بریتانیا و کتابخانه ملی وین موجود است.
رییس پژوهشکده هنرهای سنتی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری با اشاره به تاثیر هنر اروپایی بر نقاشی ایرانی در دوره قاجار گفت: مکتب نگارگری قاجار را می توان به سه دوره شامل دوره اوایل قاجار، دوره میانی و دوره اواسط قاجار تقسیم کرد.
او در توضیح این دوره ها گفت: در دوره اوایل قاجار تاثیر نگارگری ایرانی بیشتر است اما در دوره میانی، نگارگری بینابین نقاشی ایرانی و اروپایی قرار دارد و در دوره اواسط قاجار شاهد تاثیر بسیار زیاد هنر اروپایی بر نقاشی ایرانی هستیم.
او افزود: شهنشاه نامه صبا متعلق به دوره میانی مکتب قاجار است و در نگاره های این نسخه تاثیر نقاشی اروپایی بیشتر در پس زمینه ها دیده می شود، در برخی رعایت پرسپکتیو و در برخی ضد پرسپکتیو نیز دیده می شود همچنین استفاده ار ترکیب بندی و خطوط عمودی و افقی و تضاد بین رنگ زمینه و موضوعات اصلی بسیار واضح است.
به گفته شریف‌زاده ، ترکیب بندی خلاصه، فضاسازی ساده و سرعت بالای کار در این نگاره ها نشان دهنده کم شدن توجه به نگارگری ایرانی از این دوران است.
او افزود: ۵ اثر در این نسخه به رقم محمد حسن افشار (نقاشباشی دوره قاجار) است.