رییس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با تاکید بر این که این ویروس فرم های ژنتیکی مختلف دارد که بسته به نوع آن می‌تواند کشنده باشد، گفت: خوشبختانه گونه‌ای که در حال حاضربیشترین شیوع را دارد، ملایم بوده و مرگی از آن گزارش نشده است.

دکتر علیرضا ناجی در گفت و گو با خبرنگار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به انتشار اخباری مبنی بر شیوع آبله میمون اظهار کرد: در بریتانیا، پرتغال، اسپانیا و سایر کشورهای اروپایی شیوع این بیماری گزارش شده است.

وی افزود: تاکنون ۶۸ مورد مرگ مشکوک از جمله هشت مورد در انگلستان، ۲۰ مورد در پرتغال، هفت مورد در اسپانیا، ۱۳ مورد در کانادا و نیز یک مورد در ایالات متحده گزارش شده است و نکته اینجاست که سرنخ‌هایی وجود ندارد که این افراد از کجا به ویروس آبله میمون مبتلا شده اند.

به گفته این عضو هیئت علمی دانشگاه این نگرانی وجود دارد که ویروس ممکن است به طور وسیع و خاموش در جامعه و احتمالا از طریق یک مسیر جدید انتقال منتشر شود.

آبله میمون یک عفونت ویروسی نادر و شبیه به آبله انسان

دکتر ناجی با اشاره به این که آبله میمون یک عفونت ویروسی نادر و شبیه به آبله انسان است، تاکید کرد: این بیماری اولین بار در سال ۱۳۵۸ در میمون هایی که برای تحقیق نگهداری می شدند کشف شد و اولین مورد آبله میمون نیز در انسان در سال ۱۹۷۰ شناسایی شده است.

رییس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان این که در گذشته این بیماری معمولا به غرب و مرکز آفریقا تعلق داشت، عنوان کرد: معمولا موارد بیماری در سایر مکان‌های جغرافیایی با سفر به آفریقا مرتبط بود.

آبله میمون چطور پخش می شود؟

این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان این که آبله میمون می تواند از طریق گاز گرفتن حیوان آلوده، تماس با خون، مایعات بدن یا زخم و ضایعات آن منتقل شود ادامه داد: تصور می شود که توسط جوندگانی مانند موش و سنجاب پخش شود.

وی اضافه کرد: ممکن است با خوردن گوشت حیوان آلوده که به درستی پخته نشده است به این بیماری مبتلا شوید به این شکل که انتقال بین انسان‌ها بیشتر از طریق قطرات تنفسی بزرگ صورت می‌گیرد.

به گفته دکتر ناجی از آنجایی که قطرات تنفسی بزرگ نمی توانند فاصله زیادی را طی کنند ادامه داد: تماس چهره به چهره و نزدیک و طولانی مدت می‌تواند باعث انتقال این ویروس شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به این که ویروس آبله میمون می‌تواند از طریق مایعات بدن، مواد ضایعه با تماس غیرمستقیم با مواد ضایعه وارد بدن شود خاطرنشان کرد که مقامات بهداشتی هشدار داده اند که برخی از موارد عفونت می تواند از طریق تماس جنسی هم منتقل شود.

وی ادامه داد: سازمان جهانی بهداشت اعلام کرده بسیاری از موارد گزارش شده افرادی هستند که به عنوان همجنسگرا یا دوجنس گرا شناخته شده اند.

نشانه های ابتلابه آبله میمون را بشناسید

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی به نشانه‌های ابتلا به این بیماری اشاره کرد و افزود: این بیماری در انسان باعث تب، بدن درد، بزرگ شدن غدد لنفاوی و در نهایت آبله یا تاول های دردناک پر از مایع روی صورت، دست ها و پاها می شود.

دکترناجی با اشاره به این که طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت دوره کمون(فاصله از عفونت تا شروع علایم) آبله میمون معمولا از شش تا ۱۳ روز است اضافه کرد: حتی این دوره می تواند از ۵ تا ۲۱ روز نیز ادامه داشته باشد.

وی با تاکید بر این که یکی از انواع ویروس آبله میمون می‌تواند کشنده باشد خاطرنشان کرد: خوشبختانه گونه ای که در حال حاضر در انگلستان شیوع پیدا کرده ملایم است و مرگ و میری از آن گزارش نشده است

درمان خاصی برای آبله میمون وجود ندارد

استاد ویروس شناسی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان این که بیماری بین دو تا تا چهار هفته برطرف می شود اظهار کرد: درحال حاضر درمان خاصی برای آبله میمون وجود ندارد و بیماران باید در یک بیمارستان تخصصی بستری شوند تا عفونت گسترش نیافته و درمان‌های علامتی انجام شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه با بیان این که ویروس آبله میمون قابل کنترل است و می توان از شیوع آن جلوگیری کرد افزود: واکسن آبله سیدوفوویر و گلوبولین ایمنی واکسینیا می‌تواند از شیوع این بیماری پیشگیری کند.

دکتر ناجی ادامه داد: مرکز مبارزه با بیماری‌های آمریکا با توجه به اطلاعات موجود درباره مزایا و خطرات واکسیناسیون آبله و استفاده از دارو برای پیشگیری از مدیریت آبله میمون و سایر عفونت‌های ارتوپاکس ویروس دستورالعمل هایی دارد.

آبله میمون خویشاوندی نزدیکی با ویروس ایجاد کننده آبله دارد

وی با اشاره به این که یکی از واکسن های موجود برای آبله میمون JYNNEOSTM با نام Imvanex یا Imvamune شناخته می شود تاکید کرد: این واکسن‌ها برای پیشگیری از آبله میمون و آبله در ایالات متحده مجوز دریافت کرده اند و از آنجایی که ویروس آبله میمون خویشاوندی نزدیکی با ویروس ایجاد کننده آبله دارد، واکسن آبله نیز می تواند افراد را از ابتلا به آبله میمون محافظت کند.

به گفته این استاد ویروس شناسی اطلاعات به دست آمده از کشور آفریقا نشان می‌دهد که واکسن آبله حداقل هشتاد و پنج درصد در پیشگیری از آبله میمون اثربخشی دارد. کارشناسان بر این باورند که واکسیناسیون پس از در معرض قرار گرفتن آبله میمونی ممکن است به پیشگیری از بیماری یا کاهش شدت آن کمک کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه ادامه داد: واکسن ACAM۲۰۰۰ نیز که حاوی ویروس زنده واکسینیا است، مجوز ایمن سازی در افرادی را دارد که حداقل ۱۸ سال سن دارند و در معرض خطر ابتلا به عفونت آبله هستند و چنانچه این واکسن به طور گسترده استفاده شود می‌تواند در افرادی که در معرض آبله میمون قرار دارند محافظت ایجاد کند.

دکتر ناجی با بیان این که واکسن آبله در حال حاضر در دسترس عموم نیست گفت: در صورت ادامه شیوع بیشتر آبله میمون ممکن است دستورالعمل‌هایی تدوین شود تا مشخص کنیم چه افرادی را باید در برابر این ویروس واکسینه کنیم.

رییس مرکز تحقیقات ویروس شناسی دانشگاه تاکید کرد: مطالعات در گذشته حاکی از این مهم است که واکسن های آبله ای که در گذشته تزریق شده می تواند تا ۸۵ درصد از ابتلا به آبله میمون مصونیت ایجاد کند ولی نکته اینجاست که در حال حاضر با مررو زمان و نوع ویروس جدید این که مصونیت به چه میزان است هنوز مشخص نشده و این موضوع توسط محققان در حال آزمایش و بررسی است.

انتهای پیام/

کدخبرنگار:۷۷۰۱س.ق