نقش روش تغییر موقعیت در تربیت اخلاقی از منظر علامه مصباح یزدی
وضعیتها، زمانها، مکانها و اجتماعات گوناگون تاثیرات تربیتی مختلفی بر انسان میگذارند. از این رو، گزینش موقعیت برتر و قرار گرفتن در آن یکی از روشهای موثر تربیتی محسوب میشود که در نظام تربیتی اسلام مورد توجه خاص قرار گرفته است. در خصوص تاثیرات روش تربیتی «تغییر موقعیت» در تربیت اخلاقی این پرسش مطرح است که روش «تغییر موقعیت» چه تاثیری در پیشگیری و درمان آسیبهای اخلاقی و نیز رشد معنوی و اخلاقی دارد؟ همچنین در هر یک از حوزههای سهگانه فوق چه راهکارهایی در منابع اسلامی مورد توجه قرار گرفته است؟ بر این اساس، هدف از پژوهش حاضر، پاسخ به پرسشهای فوق از منظر علامه مصباح یزدی است. قلمرو تحقیق را آیات قرآن کریم و روایات معصومین علیهم السلام تشکیل میدهد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است و گردآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای انجام میشود. یافتههای تحقیق حاکی از آن است که بر اساس روش تربیتی «تغییر موقعیت»؛ راهکارهای «سیر در آفاق»، «انجام مناسک عبادی»، «فرار از موقعیت آسیبزا»، «پرهیز از هم نشینی با هواپرستان» و «فاصله گرفتن از موقعیتهای زمینه ساز گناه» به منظور پیشگیری از بروز آسیبهای اخلاقی تاثیرگذارند. همچنین «انجام مناسک عبادی»، «هم نشینی با صالحان» و «هجرت از موقعیت گناه» راهکارهایی است که برای درمان انحرافات اخلاقی مورد استفاده قرار میگیرند. برای رشد اخلاقی نیز «انجام مناسک عبادی»، «هم نشینی با صالحان» و «حرکت در مسیر معنویت» نمونههایی از کاربرد روش «تغییر موقعیت» محسوب میشوند. کلیدواژهها: روش تربیتی، تغییر موقعیت، تربیت اخلاقی، مصباح یزدی.
معرفی سخنرانان: سخنران: حجت الاسلام دکتر هادی حسینخانی ناقد: حجت الاسلام دکتر اسدالله طوسی مدیر کرسی: حجت الاسلام دکتر سیدمحمدرضا موسوی نسب